Global Diamond Market Shake-Up ..... Landmark Diamond Agreement: Botswana and De Beers : Vanam Jwala Narasimha Rao

 

Global Diamond Market Shake-Up

Landmark Diamond Agreement: Botswana and De Beers

Vanam Jwala Narasimha Rao

28-02-2025

    The ‘Landmark Diamond Agreement’ between Botswana and De Beers on February 25, 2025, is a testament to how ‘Resource-Rich Nations’ can assert greater control over their natural wealth through strategic negotiations. This shift is particularly relevant to India, where mineral exploration and exploitation in forest areas remain hindered in mismanagement, weak regulatory oversight, and environmental concerns. The contrast between Botswana’s ‘Structured Approach’ and India’s ‘Challenges’ offers a crucial lesson in sustainable resource governance.

    On February 28, 2025 an E-mail to me from ‘Media OutReach Newswire’ with the Subject that ‘Government of the Republic of Botswana and De Beers Group Confirm Diamond Partnership for the next generation’ made me awestruck. It was in fact a Press Release, for coverage from Founder and CEO ‘De Beers Group’ Jennifer Kok, on behalf of his Company and quoting Jacob Thamage, Coordinator Diamond Hub, Ministry of Minerals and Energy, ‘Government of the rom of Botswana.’  Every contact of them including phone numbers and E-mails were given. 

    Media OutReach Newswire service which is based in Hong Kong specializes in distributing Press Releases across the Asia Pacific region. Launched in 2009, it is the first global newswire founded in the region. It has regional offices in Singapore, Malaysia, Vietnam, Japan, China, Thailand, and Taiwan, and operates a database of 200,000 journalists and editors, covering 500 news trade categories, 70,000 media titles and 1,500 online news media partnerships globally across APAC, Southeast Asia, USA, Canada, Middle East, Africa, Europe & UK, and Latin America.

    The content among other things include that, the transformational agreements boost ‘Botswana’s Economic Development Potential’ and secure ‘De Beers’ Long-Term Share in World’s Greatest Diamond Resources.’ Both partners have signed a 10-year Sales Agreement (which may be extended by a further 5 years) and a 25-year extension of the Mining Licenses (from 2029 through to 2054) for the 50:50 Debswana mining joint venture. Bogolo Joy Kenewendo, Minister of Minerals and Energy for Botswana and Al Cook, Chief Executive Officer of De Beers Group explained the details.

    This agreement, will underpin the success of Botswana Diamond Industry and also will bring some level of stability and rebuild market confidence. The half-a-century partnership is perhaps the greatest ‘(PPP) Public-Private Partnership’ in the world. A transformational package agreed on supporting ‘Botswana's Economic Development’ objectives and advancement of the diamond industry including creation of the ‘Diamonds for Development Fund’ to support economic growth, diversification, and jobs in line with Botswana's Vision 2036 and National Development Plan. This PPP for the next generation has unstoppable reflections if only comprehended in right perspective. 

    Botswana which is a thriving democracy in southern Africa is renowned for the rule of law including respect for property rights. Heralded for its ease of doing business in the mining sector, it is by no coincidence that it is a premier investment destination for mining. It is a sparsely populated and arid country and is the biggest producer of diamonds by value and the second biggest by volume behind Russia. Diamonds account for around 80% of Botswana’s exports and a quarter of its GDP, according to the International Monetary Fund. 

    In the October 30, 2024 general elections, Botswana experienced a historic political shift as the Umbrella for Democratic Change (UDC), led by Duma Boko, ended the Botswana Democratic Party's (BDP) 58-year tenure, mainly due to the Economic Challenges. Botswana faced a downturn in the global diamond market, a cornerstone of its economy, leading to reduced revenues and economic decline resulting in rising unemployment phenomenally. A strong ‘Desire for Policy Change’ was capitalized by UDC and it policy shift supported by appropriate promises resonated with voters, eventually leading to a decisive victory for the UDC. 

    The New Botswana Government underscored the importance of effective management of its diamond resources. It has comprehended that, the wealth generated from diamond mining contributes significantly to the welfare of its citizens, and then it thought of PPP with the world's largest diamond producer by value De Beers Group, with expertise in the exploration, mining, marketing, and retailing of diamonds. De Beers Group on its own and in joint ventures, employs more than 20,000 people across the diamond pipeline in Botswana, Canada, Namibia, and South Africa.  Eventually De Beers and Botswana Government joined hands.

    Now what one needs to ponder is, whether the new and game-changing deal by Botswana Government with De Beers is a victory for the nation or just another corporate maneuver? The Bigger Question is whether this is a ‘Universal Hook’ of ‘simplistic or manipulative tactics? World’s wealthiest nations and corporations have long controlled Africa’s natural riches. But now, a small but resource-rich country decided to challenge the status quo. Botswana’s latest diamond deal with De Beers is more than just business. It is a test of how nations can rewrite the rules of global commerce. The deal is beyond just Botswana, making it a case study of economic power shifts.

    The agreement has both Intellectual and Commercial Significance. ‘Battle Over Resources and the Power Play in Resource Control’ for decades by multinational corporations unabatedly extracted resources from developing nations under terms that heavily favor them. Botswana’s negotiation redefines how resource ownership should work in the 21st Century. Unlike many African Nations struggling with exploitative contracts, Botswana is demonstrating its ‘Economic Sovereignty’ that resource-rich countries can negotiate better deals if they have the right leadership and strategy. Eventually this may become a ‘Model for Other Rich Countries’ like Namibia, Angola, and the Democratic Republic of the Congo. 

    There is every possibility to witness the ‘Global Diamond Market Shake-Up’ sooner or later. The pertinent question then would be, with Botswana controlling 50% of its diamonds, how will this affect global diamond pricing? Will De Beers maintain its dominance, or will this be a new age for diamond commerce? There is a subtle hint for ‘Emerging Markets’ also. This deal highlights how African Nations can leverage their resources for long-term gains rather than quick profits. 

    Is there any possibility of ‘Global Economic Shift’ because Botswana’s diamond deal is not just about diamonds, but it is all about the future of global trade. As African nations push for greater control over their wealth, the world must ask: Are we witnessing the end of corporate-driven resource exploitation, or is this just a momentary victory in an age-old battle? Whatever the answer, the stakes have never been higher.

    In this context a brief mention to Antwerp in Belgium Country (To where I had been in October last year), which is referred to as the ‘Capital of the World of Diamonds’ due to its long-standing and central role in the global diamond trade may be apt. Its dominance in the diamond trade, spanning natural and lab-grown gems, underscores its global influence. However, agreement between Botswana and De Beers signals a shift and challenges traditional power centers like Antwerp, redefining how diamond wealth is controlled and distributed. Resource-rich nations will no longer regain as mere suppliers but will be assertive stakeholders. 

    Unlike Botswana’s decisive and strategic control over its diamond resources, India’s mineral sector, particularly in forest regions, suffers from haphazard policies, corporate-driven exploitation, and ecological degradation. While Botswana has secured a Public-Private Partnership ensuring long-term national benefits, India’s mineral-rich forest belts continue to witness large-scale deforestation, displacement of indigenous communities, and unsustainable extraction benefiting a few corporate entities. The absence of a transparent and well-negotiated framework like Botswana’s has resulted in lost economic potential and environmental crises. The need for India to adopt a similar approach, prioritizing national interest, local development, and ecological balance, is more urgent than ever.

    Botswana’s deal with De Beers is not only a Landmark Diamond Agreement, but also, it is a model of resource sovereignty and strategic economic planning. In contrast, India’s mineral policies lack coherence, leading to environmental and socio-economic challenges. If India aspires to transform its mineral wealth into a sustainable and inclusive growth engine, it must learn from Botswana’s example, where resources are managed with long-term national benefit in mind rather than short-term corporate gains.

Task Accomplishment and Target Fulfillment : EVERYTHING YOU NEVER WANTED TO KNOW By VANAM JWALA NARASIMHA RAO

Task Accomplishment and Target Fulfillment

EVERYTHING YOU NEVER WANTED TO KNOW

(LEARNING LESSONS IN LIFE-1)

VANAM JWALA NARASIMHA RAO

Having born 76 years ago (8th August 1948), brought up, spent my early childhood in an orthodox family, and received early education in a remote village surrounded by Communist Party dominated villages, in Khammam district of Telangana State, I imbibed a mix of ‘Socialist and Spiritual Ideologies’ and learnt lessons in ‘Humanism.’ Since my late school days itself, I was ‘in quest of meaningful and acceptable Governance’ having witnessed the plight and exploitation of rural illiterate by Village Land Lords. Inadvertently, in my journey I had come across several Political Administrators, Public and Civil Servants, that included Legislators, Ministers, Chief Ministers, Chief Secretaries, Principal Secretaries etc. in some of whom I found few answers. 

I was a School First student in my Higher Secondary Certificate in 1962, but ended up with third class and compartmental in PUC and BSc respectively. Even in my Nagpur University PG (MA Public Administration), I could secure only third class. I was never a ‘Brilliant Student.’ However, I secured University Second Rank in my Bachelor of Library and Information Science in 1974.

‘MA Public Administration’ provided me an intense and profound insight in to its value system, imperatives, implications, and essentiality to ensure quality life to an ordinary person and affluent alike. That was how the fundamental principles of Public Administration were precisely, concisely, and comprehensively taught to us, by Professor VS Murthy, a Telugu Person, and the Head of Public Administration Department for nearly three decades during 1960-89. The conceptual framework of ‘In quest of meaningful and acceptable Governance’ time and again has been lingering in my mind, as a disciple student of Professor Murthy.  In fact, he was utmost happy, even happier than me, when I was drafted to work with Governor Kumud Ben Joshi and with Chief Minister Dr M Channa Reddy. 

In addition to Professor VS Murthy, another distinguished and illustrious Teacher, Professor NGS Kini, who taught us Political Sociology enthused me a lot. Though both possessed conflicting ideologies (Views), they were very affectionate to me and always liked my interest of ‘Quest for knowledge of Administration.’ However, Professor Kini, always seriously decried my interest in Marxism and Professor Murthy, a staunch supporter of Indira Gandhi, always encouraged my responses on her style of functioning. Those were the days when Indira Gandhi was fighting the political battle with powerful Syndicate Group in Congress Party during VV Giri Election as President. 

When I was leaving the Nagpur University after my studies, Professor Kini called me to his house and affectionately counseled me that, if I continue with the Marxism Path, one day I would be ‘in streets’ with none to support, and guided me to disconnect with it. I followed his advice in ‘Letter and Spirit’ all along my life. On the other hand, Professor Murthy gave me a Great ‘Testimonial’ incorporating an ideal and thought-provoking phrase, that, ‘Task Accomplishment and Target Fulfillment is more important to Jwala, than conforming to Rules and Regulations.’ Since that time, I have always been honestly self-assessing whether I could rise to his expectations. 

Always I endeavored to be involved in the ‘Decision Making Process’ irrespective of my level in the hierarchy wherever I worked. Be as Qualified Librarian in a School, or be it Project (Administrative) Officer of a Rural Development Organization headed by Governor; be it as PRO to Chief Minister Dr M Chenna Reddy; be it as Senior Manager of Handicrafts Development Corporation; be it as Faculty and Additional Director of an Apex (Dr MCR HRD) State Training Institute; be it as Regional Director of Centre for Media Studies; be it as Lead Partner and Advisor of Emergency Response Services; be it as consultant of Health Management Institute dealing with non-emergencies, and finally be it as Chief Public Relations Officer to first Telangana Chief Minister K Chandrashekhar Rao, for a record nine and half years, ‘I have been What would always like to be’.

I sincerely believed that, prioritizing ‘Task Accomplishment and Target Fulfillment’ would lead to more ‘Efficient and Effective outcomes’ and minimal bureaucratic red tape. I also believed that, it encouraged innovative solutions and flexibility, allowing administrators to adapt to changing circumstances and find the best methods to achieve goals. As part of ‘Goal-Oriented Approach’ my focus in the ‘Decision Making Process’ was to ensure public resources are used to achieve tangible benefits for society, if necessary, through shortcuts, subject to accepted policies and procedures.  

‘Public Interest’ was of more concern to me, whether I actively participated or allowed to participate passively in the decision-making process. I never hesitated to dissent either openly or subtly to the ‘Ultimate Decision Maker Boss.’ I have been consciously aware that, ‘Task Accomplishment and Target Fulfillment’ though crucial, balancing this with adherence to rules and regulations for legality, procedures, and public trust is also correspondingly important. A balanced approach ensures that goals are met without compromising the foundational principles of governance. The whole idea is, Public Administration and Governance presupposes, come what may, that, ‘Task Accomplishment and Target Fulfillment’ needs to be pursued vigorously, though with a balanced approach.

Against this background and context, recalling my earliest memory of knowing about and contact with political leaders, lawmakers in particular, dates back to 1960s. Bommakanti Satyanarayana Rao, Mohammad Rajab Ali, Kattula Shantiah, K Ananth Reddy etc. who were MLAs at one time or other, in addition to many block Level, and district Level functionaries were the first among them. Seelam Siddareddy and Hayagriva Chary were the first ministers whom I had known and met. The first Chief Minister whom I met was PV Narasimha Rao when he was working on the ‘Historic Land Reforms Bill.’ The first contact with IAS Officer was R Parthasarathy and later PVRK Prasad during early 1970s when they were Khammam District Collectors.

Personal, and reasonably close contact with IAS Officers, and through them initial glimpses of Governance was, when my Brother-In-Law Dr AP Ranga Rao worked as Medical Officer of Bhadrachalam Government Hospital on his return from United Kingdom. That contact and friendship with them continued till this day. They are: the then Sub-Collectors of Bhadrachalam, RC Samal; J Harinarayan, and Jainder Singh retired as Erstwhile AP Chief Secretary and Secretary in Government of India, respectively.  

About these three young IAS Officers and their commitment to ‘Public Administration’ at their level, with emphasis on ‘Task Accomplishment’ ensuring their effective execution for the benefit of society is depicted enthrallingly by Dr Ranga Rao in his Auto Biography ‘Hopping Memories’ which would be a lesson to youngsters. For instance, about Samal he wrote that ‘Samal would measure, evaluate the issue, makeup his mind, and despite adversaries would not budge in execution’ which proved to be cent percent correct later, as Erstwhile AP Vigilance Commissioner.   

Similarly writing about Hari Narayan, he mentioned about his advice to his subordinate to file a case, when he was denied reimbursement of expenses incurred in a private hospital by Government, that was decided in petitioner’s favor resulting in adequate compensation. Similarly, when Ranga Rao informed Hari Narayan about the plight of a Tribal Area bordering Madhya Pradesh, he instantaneously obtained authorization from District Collector to conduct preliminary survey. He went on a Weeks’s expedition with 22-member exploratory team, and made recommendations to the District Collector. As Chief Secretary 108 Services expansion decision was to his credit. 

Hari Narayan successor Jainder Singh followed up with the then Chairman of Singareni Collieries BN Raman who sanctioned required funds for the Tribal Area. Dr Ranga Rao narrated how during the targeted family planning program, when Tribals demanded increased incentive for undergoing vasectomy, to compensate their wages loss, for which there was no provision, he in consultation with the Collector organized extra payments from the Integrated Tribal Development Agency (ITDA).  

పంకజభవుడి జన్మ వృత్తాంతం ( శ్రీ మహాభాగవత కథ-24) : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 పంకజభవుడి జన్మ వృత్తాంతం

శ్రీ మహాభాగవత కథ-24

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

సూర్యదినపత్రిక (24-02-2025)

కంII చదివెడిది భాగవతమిది, 

చదివించును కృష్ణు, డమృతఝరి పోతనయున్

చదివినను ముక్తి కలుగును, 

చదివెద నిర్విఘ్నరీతి ‘జ్వాలా’ మతినై 

పూర్వం ప్రళయ సమయంలో అనంతమైన దివ్యజలాలు తప్ప వేరేమీ లేవు. అప్పుడు శ్రీమన్నారాయణుడు ఆదిశేశువును పాన్పుగా చేసుకుని ఆ దివ్య జలాల మీద పవళించాడు. ఆయన నిద్రిస్తున్నట్లుగా కళ్లుమూసుకుని అద్వితీయ, ఆనందమయుడై విరాజిల్లాడు. అలా వెల యుగాలు గడిచిన తరువాత సృష్టికార్యానికి పూనుకున్నాడు. అప్పటిదాకా తన గర్భంలో ఉంచుకున్న అనేక బ్రహ్మాండాలను తిరిగి సృజించడానికి సాధనమైన సూక్ష్మ పదార్థాన్ని చిత్తంలో భావించి కాలానుగుణమైన రజో గుణాన్ని సృష్టించాడు. దానివల్ల  పరమేశ్వరుడి నాభిలో తామరతూడు పుట్టింది. తన తేజస్సుతో ఆ మొగ్గను సూర్యుడిలాగా వికసింప చేసి, సర్వలోకాలకు ఆశ్రయం ఇచ్చే స్థితిని, సర్వ గుణాలతో ఒప్పే గతిని కలిగి ఉన్న ఆ పద్మంలో పరమేశ్వరుడు తన కళను కలిపాడు. దాని మూలాన చతుర్ముఖ బ్రహ్మ పుట్టాడు. ఆయన కళ్ళుతెరిచి లోకాలను, దిక్కులను, ఆకాశాన్ని తన నాలుగు ముఖాలతో చూశాడు. ఇదంతా, ఇవన్నీ ఏమిటో తెలియక తనలో తానే తర్కించుకున్నాడు. 

నీళ్లలో పద్మం మూలం ఎక్కడ ఉందో కనుక్కుందామని చతుర్ముఖ బ్రహ్మ ఆ తామర తూడు లోపలి బ హాగం నుండి ప్రవేశించాడు. అలా వేల దివ్య సంవత్సరాలు వెతికి-వెతికి, తామర తూడు మూలాన్ని కనిపెట్టలేక, భగవంతుడి మాయా ప్రభావానికి భయపడి తిరిగి తాను బయల్దేరిన ప్రదేశానికే వచ్చాడు. అలా చేరిన బ్రహ్మ పద్మ పీఠంమీద కూర్చుని తపస్సమాధిలో వంద సంవత్సరాలు గడిపాడు. తన ధ్యానాన్ని హృదయంలో నిలిపి హృదయ కర్ణికలో తనను కన్న శ్రీహరిని, ఆదిశేషుడిని తల్పంగా చేసుకుని శయనిస్తున్న శ్రీహరిని చూడగలిగాడు. ఆయన నాభి నుండి పుట్టిన కమలాన్ని, జలాన్ని, అగ్నిని, ఆకాశాన్ని, భువన నిర్మాణం చెయ్యాలనే దృష్టిని చూశాడు బ్రహ్మ. ఆయనకు ఇంకేమీ కనిపించ లేదు. తాను నెరవేర్చబోయే సృష్టి కార్యానికి కారణభూతమైన రజోగుణం అనే బీజం తనలో ప్రభవించగా అంతం లేని ప్రజాసృష్టికి కారణభూతుడై నిలిచాడు. శ్రీహరి తత్త్వాన్ని బ్రహ్మ స్తుతించాడు అనేక విధాలుగా. 

బ్రహ్మ ప్రార్థనను మన్నించిన స్వామి ప్రసన్నుడై ఈ సృష్టి చేయాలనే సంకల్పంతో ప్రళయకాలంలో పుట్టిన అనంతమైన జలరాశిని అవలోకించాడు. బ్రహ్మతో ఇలా అన్నాడు: ‘జీవులను సృష్టిస్తూ, ఆ జీవ సమూహంలో ఉంటూ, నన్ను ఎప్పుడూ తలచుకో. నా ప్రీతికోసమే నిన్ను సృష్టించాను. నాలో అణిగి కదలకుండా ఏకరూపంలో వున్న లోకాలన్నిటినీ అహంకారమే మూల తత్త్వంగా నువ్వు పుట్టించు’ అని చెప్పి శ్రీమహా విష్ణువు అంతర్థానమయ్యాడు. 

విష్ణువు వరప్రభావం వల్ల బ్రహ్మ నూరు దివ్య సంవత్సరాలు భగవంతుడిని గురించి తపస్సు చేశాడు. అప్పుడు వీచిన కాల వాయువుకు తన నివాసమైన పద్మం కదిలింది. నీరు చలించింది. దాన్ని చూసిన బ్రహ్మ తన తపశ్శక్తితో వాయువును బంధించి కనిపిస్తున్న మహా జలాన్నంతా ఇక్క గుక్కతో తాగి గగన వ్యాప్తమైన జలాన్ని చూశాడు. భాగంతుడిని మళ్లీ ధ్యానించాడు. అప్పుడు ఆయనకు గగనతలంలో ఒక పద్మం, దానిలో దాగి ఉన్న లోక సమూహం కనిపించాయి. వెంటనే బ్రహ్మ తాను విష్ణువు నియమించిన వాడిగా తలచి, అ అపద్మం లోపలి పోయి, అందులో ఉన్న మూడు లోకాలను చూసి, ఆ తరువాత, తన మహిమతో చతుర్దశ భువనాలను సుందరంగా సృష్టించాడు. తన ధర్మానికి ఫలస్వరూపంగా దేవతలు, పశుపక్ష్యాదులు, నరులు, ఇతరాలతో కూడిన ఈ అనంత సృష్టిని బ్రహ్మ నిర్మించాడు. 

ఆది, అంతం లేనిది, అవ్యయమైనది అయిన తత్త్వమే ఈ సృష్టికి మూల కారణం. ఈశ్వరుడు కాలానికి తగిన రూపం ధరించి, కాలానికి తగిన రూపాన్ని గైకొని, కేవలం వినోదానికై తనను తానే సృష్టించుకున్నాడు. ఆ ఈశ్వరుడిలోనే లోకాలన్నీ ఉంటాయి. అన్ని లోకాలలోనూ ఈశ్వరుడు ఉంటాడు. ఈ అనంత విశ్వానికి కార్యం, కారణం రెండూ ఆయనే! ఆ మహాపురుషుడి నుండి వెలువడి ఈ విశ్వం ప్రకాశిస్తున్నది. శ్రీమహావిష్ణువు మాయవల్ల ఈ విశ్వమంతా ఒక పద్ధతిలో పుట్టి, పెరిగి, నాశనమవుతూ ఉంటుంది. భవిష్యత్తులో కూడా ఇలాగే జరుగుతుంది. 

ఇలాంటి సృష్టి తొమ్మిది విధాలు. వాటిలో ‘ప్రాక్రుతాలు’, ‘వైకృతాలు’ అనేవి కాల, ద్రవ్య, గుణాలు అనే మూడు విధాలైన భేదాలతో పరస్పరం సంకరం అవుతుంటాయి. అందులో ‘మహత్తత్వం’ మొదటి సృష్టి. అది నారాయణుడి సమీపంలో గుణభేదాన్ని పొందుతుంది. ద్రవ్యజ్ఞాన క్రియాత్మకమైన ‘అహంకార తత్త్వం’ రెండవ సృష్టి. శబ్దస్పర్శరూపరసగందాలు అనే పంచతన్మాత్రల ద్రవ్యశక్తితో కూడిన పృథ్వి మొదలైన ‘పంచభూతాల’ సృష్టి మూడవది. జ్ఞానేంద్రియాలైన చర్మం, కన్నులు, చెవులు, నాలుక, ముక్కు; కర్మేంద్రియాలైన వాక్కు, చేతులు, కాళ్లు, పాయువు, ఉపస్థ; అనే ‘పది ఇంద్రియాల పుట్టుక’ నాలుగవ సృష్టి. సాత్త్వికాహంకారం వల్ల పుట్టిన ‘దేవతాగణాల’ సృష్టి ఐదవ సృష్టి. ప్రాణి సమూహానికి అజ్ఞానకృత్యాలైన ఆవరణ విక్షేపాలు కలిగించే ‘తామస’ సృష్టి ఆరవది. ఈ ఆరు భగవంతుడి లీలా విలాసాలైన ‘ప్రాకృత’ సృష్టులు.

వనస్పతులు, ఓషధులు, తీగలు, వెదుళ్ళు, దుబ్బులు, పొదలు, ఫల వృక్షాలు, అవ్యక్తమైన చైతన్యంతో పైకి పెల్లుబుకుతూ తమోమయాలై లోపల మాత్రమె స్పర్శ జ్ఞానం కలవై కదిలిపోలేని ఇవన్నీ ఏడవ సృష్టి. ఎనిమిదవ సృష్టిలో 28 భేదాలున్నాయి. రేపు అనే జ్ఞానం లేనివి, ఆహారం మీదే ఆసక్తి కలవి, పెద్దగా ఆలోచన చేయనివి, చీలిన గిట్టలు (ఎద్దు, ఎనుము, మేక లాంటివి) కలవి, చీలని గిట్టలు (గాడిద, గుర్రం లాంటివి) కలవి,  ఐదు గోళ్లు (కుక్క, నక్క లాంటివి) కలవి, జలచరాలు (మొసలి), రాబందు, గద్ద, కొంగ, డేగ లాంటి ఆకాశంలో తిరిగే తిర్యక్కులు, ఇవన్నీ ఎనిమిదవ సృష్టి. తోమ్మిదోది ‘మానవ’ సృష్టి. ఏడు, ఎనిమిది, తొమ్మిద సృష్టులు ‘వైకృత’ సృష్టులు.

దేవ సర్గం కూడా ఎనిమిది విధాలు. అందులో విబుధులు, పితృదేవతలు, సురాదులు మూడు భేదాలు. గంధర్వులు, అప్సరసలు ఒకటి; యక్షులు, రాక్షసులు ఒకటి; భూత, ప్రేత పిశాచాలు ఒకటి; సిద్ధ, చారణ, విద్యాధరులు ఒకటి; కిన్నర కింపురుషులు ఒకటి. ఈ ఎనిమిది కలిసి దేవ సర్గం అయింది. ఈ విధంగా బ్రహ్మదేవుడు పది విధాలైన సృష్టులను నిర్మించాడు. 

(బమ్మెర పోతన శ్రీమహాభాగవతం, రామకృష్ణ మఠం ప్రచురణ ఆధారంగా)

కేసీఆర్ రాక అనివార్యం : వనం జ్వాలా నరసింహా రావు

 కేసీఆర్ రాక అనివార్యం 

వనం జ్వాలా నరసింహా రావు

నమస్తే తెలంగాణ దినపత్రిక ఎడిట్ పేజీ (23-02-2025) 

తెలంగాణ, ఒక కల, ఒక లక్ష్యం, ఒక పోరాటం! ఆపోరాటంలో గెలిచింది ప్రజలు, వారికి నాయకత్వం అందించిన కల్వకుంట్ల చంద్రశేఖర్ రావు. ఇది చరిత్ర. పోరాటం ద్వారా సిద్ధించిన తెలంగాణ, పురోగమనం, అభివృద్ధి, స్వాభిమానం అనే విలువలతో ముందుకెళ్లిన వేళ, దాన్ని వెనక్కు మళ్లించడానికి ప్రయత్నాలు జరుగుతున్నాయి. ఈ నేపధ్యంలో, ప్రజాస్వామ్య సూత్రాలకు అనుగుణంగా ఆ చర్యలను అడ్డుకోవాల్సిన ఆవశ్యకత మరింత పెరిగింది.

అజరామరమైన ఈ భూమి సుదీర్ఘ చరిత్రలో, ఎన్నో తరాలు అనుకున్నది ఒకటైతే, అయింది మరొకటి. ఆ నానుడికి భిన్నంగా, తొలివిడత ఉద్యమ పునాదుల మీద సాగిన మలివిడత తెలంగాణ ప్రత్యేక రాష్ట్ర ఉద్యమం ఒక సమకాలీన విప్లవం మాత్రమే కాదు, ఒక ప్రజా శక్తి ప్రతిధ్వని, ప్రతిభింబం. ఈ రోజు తెలంగాణ జాతి ముందున్న ప్రధాన ప్రశ్న: ఆవిర్భావం నుండి అప్రతిహతంగా ఇది సాధించిన పురోగమాన్ని కొనసాగించాలా? లేక వ్యూహరహిత పాలనలో సీమాంధ్రుల పాలనలోలాగా మళ్లీ వెనుకబడాలా? నాయకత్వం అంటే కేవలం పదవి కాదు, భవిష్యత్తును నిర్మించే శక్తి. 

తెలంగాణ సాధించిన నాయకుడు, తెలంగాణ అభివృద్ధికి అవిరళ కృషిచేసిన నాయకుడు, తిరిగి అదే దారిలో ప్రజలకు మార్గదర్శకత్వం అందించాల్సిన సమయం ఆసన్నమైంది. ప్రస్తుత తరుణంలో తెలంగాణకు అవసరమైన నాయకత్వం ఎవరు అందించగలరన్న ప్రశ్నకు సమాధానం దొరికింది. ఫిబ్రవరి 19, 2025 బుధవారం రోజున, హైదరాబాద్ తెలంగాణ భవన్ లో  బిఆర్ఎస్ అధినేత, తెలంగాణ రాష్ట్రం తొలి ముఖ్యమంత్రి,  కేసీఆర్ అధ్యక్షతన పార్టీ విస్తృత స్థాయి సమావేశం జరిగింది. తెలంగాణ చారిత్రక సామాజిక సాంస్కృతిక రాజకీయ పరిణామక్రమాన్ని కేసీఆర్ ఆ సమావేశంలో సమగ్రంగా, సోదాహరణంగా వివరించారు. తెలంగాణ సమాజం చారిత్రక అవసరం దృష్ట్యా ప్రసవించిన బిడ్డ నాటి తెలంగాణ రాష్ట్ర సమితి (టీఆర్ఎస్), నేటి భారత రాష్ట్ర సమితి (బీఆర్ఎస్)ని నెలలు నిండకుండానే నలిపివేయాలని ఎన్నో కుట్రలు జరిగాయని, అయినా వాటన్నిటిని అధిగమించి, తెలంగాణ రాష్ట్ర సాధనకు ఉద్యమించి, రాష్ట్రాన్ని సాధించామని ఆ సమావేశంలో కేసీఆర్ గుర్తుచేసుకున్నారు.

తెలంగాణ ఇప్పుడు మళ్లీ వలసవాద కుట్రలకు బలయ్యే ప్రమాదంలో వున్నది. గత అనుభవాల గాయాలనుంచి కోలుకుంటున్న తరుణంలో, వలసవాద పాలకుల చేతిలో పడితే తెలంగాణ ఎప్పటికీ కోలుకోకుండా ఇబ్బందుల పాలయ్యే ప్రమాదం పొంచి వున్నది. అలా జరుగకుండా వుండాలంటే, తెలంగాణ కు శాశ్వతంగా న్యాయం జరగాలంటే బీఆర్ఎస్ ప్రజలను పూర్తి స్థాయిలో చైతన్యపరచాలి. తెలంగాణకు  రక్షణకవచం బిఆర్ఎస్ పార్టీ మాత్రమే. ఆ బాధ్యత ప్రతి బిఆర్ఎస్ పార్టీ కార్యకర్త మీద వున్నది. సమావేశం విశిష్టత గురించి కూడా కేసీఆర్ వివరించారు.

 ‘తెలంగాణ జాతి ప్రస్థానం లో తలెత్తిన గాయాల బాధలు పూర్తిగా మానిపోయి, స్వేచ్ఛవాయువులు పీల్చుకునేలా, తెలంగాణ తనకు తాను నిలబడాలన్న ఆశయంతో పుట్టినదే మన పార్టీ అని, అటువంటి చారిత్రక పాత్రను పోషించేందుకు సిల్వర్ జూబ్లీ వేడుకలకు సిద్ధం కావాలని పిలుపునిచ్చారు కేసీఆర్. అందుకు లోతైన చర్చ కోసం నిర్వహిస్తున్నదే ఈ ప్రత్యేక సమావేశమని చెప్పారు. పార్టీని గ్రామస్థాయి నుండి రాష్ట్ర స్థాయి దాకా పటిష్ట నిర్మాణం చేసి, అటు పార్టీ విజయం కోసం, ఇటు తెలంగాణ ప్రజల శాశ్వత విజయం కోసం, సమాంతరంగా పని చేయాలని, సమావేశంలో పాల్గొన్న  నాయకులకు కేసీఆర్ తనదైన శైలిలో దిశా  నిర్దేశం చేశారు.

ఈ సమావేశానికి సరిగ్గా రెండు రోజుల ముందు, ఫిబ్రవరి 17, 2025 న, కేసీఆర్ కు పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు తెలిపేందుకు, ఆయన వుంటున్న ఫామ్‌హౌస్‌కు వెళ్లిన స్పోర్ట్స్ అథారిటీ మాజీ చైర్మన్, బీసీ కమిషన్ మాజీ సభ్యుడు, ఉస్మానియా విశ్వవిద్యాలయం నుండి న్యాయశాస్త్రంలో పీహెచ్‌డీ పొందిన డాక్టర్ అంజనేయ గౌడ్, అక్కడ కనిపించిన దృశ్యం చూసి ఆశ్చర్య పోయారు. దాన్ని తనదైన శైలిలో ఆ సన్నివేశాన్ని అద్భుతంగా ఆయన ఆవిష్కరించారు. వేలాదిమంది అభిమానులు, అనుచరులు, వివిధ రంగాల ప్రజలు కేసీఆర్‌ను కలసి శుభాకాంక్షలు తెలిపేందుకు వచ్చారని, వారి రాక ఏకంగా ఓ అద్భుతమైన సంకేతంగా మారిందని, ‘కేసీఆర్ తిరిగి అధికారంలోకి రావడం అనివార్యం, అత్యంత అవశ్యమని’ అర్థమైందని రాశారు. అలా,  జనాదేశం స్పష్టంగా వెల్లడైంది.

టీఆర్ఎస్-బీఆర్ఎస్ వ్యవస్థాపకుడిగా, అధ్యక్షుడిగా, 25 ఏండ్లకు పైగా కేసీఆర్ తెలంగాణ సమకాలీన రాజకీయాలను శాసించారు. రాష్ట్ర ఏర్పాటుకు ముందు బ్రహ్మాండమైన శాంతియుత ఉద్యమాన్ని, తెలంగాణ ఏర్పాటు తర్వాత రాష్ట్రాన్ని పునర్నిర్మించారు. ఆయన అమలుపరచిన సంక్షేమ, అభివృద్ధి కార్యక్రమాలు సామాన్యులకు ఎంతో మేలు చేకూర్చాయి. అయినప్పటికీ, 2023 అసెంబ్లీ ఎన్నికల్లో అనూహ్యంగా తాత్కాలిక ఓటమిని ఎదుర్కోవాల్సి వచ్చింది. ఆయన పునరాగమనానికి ఏవిధమైన ఆటంకాలు లేవనే విషయం  త్వరితగతిన మారుతున్న రాజకీయ పరిణామాలు స్పష్టం చేస్తున్నాయి. 

ప్రజల్లో కేసీఆర్ పట్ల పెరుగుతున్న అభిమానానికి అదనంగా, ఆయన అమలుపరచిన సంక్షేమ, అభివృద్ధి కార్యక్రమాలను, పాలనా సంస్కరణలను ఒక పథకం ప్రకారం, ప్రస్తుతం అధికారంలో వున్న ప్రభుత్వం తిలోదకాలు ఇవ్వడం గమనిస్తే, ఆయన తిరిగి అధికారంలోకి రావడం తథ్యం అనేది స్పష్టం. నాయకత్వం అంటే అది చూపే ప్రభావం. అలాగే, అది లేకపోవడంలో ఏర్పడే శూన్యత. కేసీఆర్ పాలనలో తెలంగాణ అనూహ్య ‘సంక్షేమ, అభివృద్ధి కేంద్రిత సుపరిపాలన, అవసరమైన మౌలిక సదుపాయాల కల్పన’ చవిచూసింది. 

రైతు బంధు, దళితులకు దళిత బంధు, యావన్మంది ప్రజలకు మిషన్ భగీరథ, మిషన్ కాకతీయ, కాళేశ్వరం లాంటి సాగునీటి ప్రాజెక్టుల నిర్మాణం,  మొదలైన అనేక చారిత్రక కార్యక్రమాలు అమలు చేసి, రాష్ట్రాన్ని ఆత్మనిర్భరంగా తీర్చిదిద్దారు కేసీఆర్. కానీ ప్రస్తుత కాంగ్రెస్ పార్టీ ప్రభుత్వం అర్థవంతమైన ఈ పథకాలను, కార్యక్రమాలను, అర్థరహితంగా రద్దు చేస్తూ, పథకం ప్రకారం రాష్ట్రాన్ని మరోసారి సంక్షోభం దిశగా నడిపిస్తున్నది. ఒక్కో పథకాన్ని, ఒక్కో నిర్ణయాన్ని రద్దు చేయడం ద్వారా, తెలంగాణను తిరిగి ‘రైతు సంక్షోభం, సామాజిక అనిశ్చితి’ వైపు లాక్కుని వెళ్లడం జరుగుతున్నది. ఈ పరిస్థితుల్లో, కేసీఆర్ పునరాగమనం మినహా, రాష్ట్ర ప్రజల సంక్షేమానికి, భవిష్యత్తుకు బలమైన భరోసా మరోటి లేదు.

పరిపాలన అనేది కేవలం విధానాలు లేదా రాజకీయ కుతంత్రాల కాదు. అది బాధ్యతలు నెరవేర్చే, సత్ఫలితాలు అందించే, పవిత్ర కార్యం. పాలన అంటే అమలు, అనుసంధానం, ప్రజా సంక్షేమం పట్ల అంకితభావం. పురోగమనం స్థానంలో తిరోగమనం జరుగుతుంటే, చరిత్ర మనకు చెప్పిన సత్యం ఒక్కటే. మార్గదర్శకమైన నాయకత్వం తిరిగి రావడం అనివార్యమనే, ఆవశ్యకత అనే నగ్న సత్యం. ఇలా జరగడం, కేవలం ఎన్నికలలో విజయం మాత్రమే కాదు. ఇది చారిత్రకంగా తప్పనిసరి. కేసీఆర్ అమలు చేసిన అభివృద్ధి కార్యక్రమాల అర్హత, ప్రాధాన్యత, సామాజిక-ఆర్ధిక ఆవశ్యకతల ప్రాముఖ్యత గుర్తించకుండా, వక్రీకరించి చెప్పడం, ఆర్థికంగా వెనుకబడిన సామాజికవర్గాల లబ్దిదారులకు నష్టం కలిగించడం, తెలంగాణ రాష్ట్రం గతంలో సాధించిన పురోగతికి స్వస్రి వాక్యం పలకడమే. ఇదిలా కొనసాగాలా? అనేది తక్షణం జవాబు దొరకాల్సిన ప్రశ్న.

‘చరిత్ర పునరావృతమవుతుంది, తప్పును సరిదిద్దుకోవడం తప్పదనే విషయం భారతదేశ ప్రజలకు అనుభవమే. ఇలాంటి సందర్భాలు ’భారతదేశ రాజకీయ చరిత్ర’ లో అనేకం వున్నాయి. పాలన వైఫల్యానికి ప్రతిస్పందనగా ప్రజలు పునరాగమనానికి తలొగ్గారు. ‘ఎర్రగులాబి’ ఇందిరా గాంధీ, ఘోర ఓటమి తర్వాత ప్రజా మద్దతుతో మళ్లీ గెలిచి, రెండవ పర్యాయం ప్రధానమంత్రి కావడం గమనార్హం. పాలన వైఫల్యం చోటుచేసుకున్నప్పుడు, మార్గాన్ని సరిదిద్దేందుకు ప్రజా తీర్పులు ముందుకు వస్తాయి. సమాజాలను మార్చిన నాయకులు చరిత్రలో కనుమరుగు కారు. వారు మరింత బలంగా, మరింత పరిష్టంగా తిరిగి వస్తారు.’ 

తెలంగాణ రాష్ట్రం ఇప్పుడు (చౌరాస్తాలో) నాలుగు రహదారుల, లేదా టీ-జంక్షన్ కూడలిలో వున్నది. స్థిరమైన, సంక్షేమాధారిత పాలన ప్రయోజనాలను అనుభవించిన రాష్ట్ర ప్రజలు, చేసిన తప్పును సరిదిద్దుకునే దశలో ఉన్నారు. నాయకత్వం అంటే కేవలం పాలన మాత్రమే కాదు, అది రాష్ట్ర భవిష్యత్తును మలిచే అంశం. ఇది రాజకీయంగా మాత్రమే కాదు, తెలంగాణ సంక్షేమం, అభివృద్ధి కొరకు కేసీఆర్ తిరిగి రావడం అవసరం, అనివార్యం. 

బీఆర్‌ఎస్, తిరిగి పుంజుకునే శక్తి వున్నది. ఈ పార్టీ ఇప్పటికీ గ్రామస్థాయిలో బలమైన క్యాడర్ కలిగి వుండి. కేసీఆర్ పుట్టినరోజు, ఫిబ్రవరి 17, 2025న ఆయన వ్యవసాయ క్షేత్రానికి వచ్చిన ప్రజలు, బీఆర్‌ఎస్ మద్దతుదారులు, సంస్థాగత శక్తికి ఒక ఉద్దాహరణ. కేసీఆర్‌కి అపారమైన పరిపాలనానుభవం తెలంగాణ నాయకత్వానికి అప్రతిమమైన అస్థ్రం. ఆయన మళ్లీ అధికారంలోకి రావడమే తెలంగాణకు అనుకూలమైన ఒకే ఒక్క సమర్థమైన ఎంపికగా నిలుస్తుంది. తెలంగాణ ఉద్యమంపై, నిర్మాణంపై కేసీఆర్ కు ఉన్న భావోద్వేగ అనుబంధం, ఆయన దూరదృష్టి, రాజకీయ మేధస్సు, బీఆర్‌ఎస్ పునరాగమనాన్ని సుసాధ్యం చేయడమే కాకుండా సమీప భవిష్యత్తులో రాజకీయ పునరేకీకరణకు, సమీకరణకు మార్గనిర్దేశనం చేయవచ్చు. 

కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం ఎన్నికల హామీలను అమలు చేయడంలో విఫలమవ్వడం వల్ల రైతులు, నిరుద్యోగ యువత, సంక్షేమ పథకాల లబ్దిదారుల్లో పెరుగుతున్న అసంతృప్తి స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నది. ఈ అసంతృప్తిని బీఆర్‌ఎస్ వ్యూహాత్మకంగా క్రోడీకరించి, ప్రజలకు వారు కోరుకున్న రీతిలో బలమైన ప్రత్యామ్నాయాన్ని అందించగలమన్న భరోసా కల్పించగలుగుతే, కేసీఆర్‌ తిరిగి కచ్చితంగా సిఎం అవుతారు.

మారుతున్న రాజకీయ పరిస్థితులను అనుసరించి బీఆర్‌ఎస్ తన విధానంలో అత్యవసరమైన సృజనాత్మక మార్పులు-చేర్పులు చేసుకోవాలి. కాంగ్రెస్ పాలన ఎలా కొనసాగుతుందో కూడా ఒక నిర్ణయాత్మక అంశంగా మారుతుంది. ఈ దిశగా గతంలో ఏవైనా లోపాలు జరిగి వున్నట్లయితే, వాటిని హృదయపూర్వకంగా, సైద్ధాంతికంగా విశ్లేషించాలి. వివిధ రంగాల నిపుణుల సలహాలను స్వీకరించి, వారిచ్చే వ్యూహాత్మక సూచనలను భేరీజువేయాలి. వీటన్నిటి ఆధారంగా, ప్రజల ముందుకు నూతన ఆవిష్కరణలను, ప్రత్యామ్నాయాలను ఉంచాలి. అంతేకాదు, మారుతున్న రాజకీయ సమీకరణాలను బీఆర్‌ఎస్ అనుకూలంగా మలచుకోవాలి. తెలంగాణ చరిత్రాత్మకమైన మలుపులో నిలిచివున్న ఈ సమయంలో, అనుభవజ్ఞత, దూరదృష్టి, సంక్షేమ ప్రధానమైన కేసీఆర్ నాయకత్వం అత్యంత అవసరం.

కేసీఆర్ కేవలం ప్రాంతీయ నాయకుడు మాత్రమే కాదు. తెలంగాణ రాష్ట్ర సరిహద్దులకు అతీతంగా, పరిమితులను అతీతంగా, జాతీయ స్థాయి అవసరాలను అవగాహన చేసుకుంటూ, తెలంగాణకు అతీతంగా దూరదృష్టి కలిగిన జాతీయ స్థాయి రాజకీయ శక్తిగా ఎదిగే సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉన్న రాజనీతిజ్ఞుడు. భారతదేశంలో సమాఖ్య స్ఫూర్తికి ఆయన  ఇచ్చిన ప్రాధాన్యత దానికి నిదర్శనమని తెలియచేయాల్సిన బాద్యత బీఆర్ఎస్ కింది స్థాయి నాయకుల మీద వున్నది. సవాళ్లను అధిగమించే ఆయన సామర్థ్యం, కేసీఆర్ తెలంగాణ పాలనా మోడల్‌ను కాంగ్రెస్ ప్రభుత్వం నిర్వీర్యం చేయడం బహుళ ప్రచారంలోకి తేవాలి.  తెలంగాణలో ప్రస్తుతం పెరుగుతున్న అసంతృప్తి కేవలం పాలనపైనే కాదు; అది గతంలో సాధించిన అభివృద్ధి వారసత్వాన్ని, దాని ప్రాముఖ్యతను కాపాడుకోవడానికి కూడా సంబంధించినది. దశాబ్దంపాటు సాధించిన పురోగమనాన్ని నాశనం చేసే ప్రమాదం పొంచి వున్నది! 

తెలంగాణ ప్రజలు కేసీఆర్ నాయకత్వ ప్రభావాన్ని ప్రత్యక్షంగా అనుభవించారు. తెలంగాణ కోసం ఆయన చేసిన పోరాటాన్ని, పాలనలో అతను పాటించిన వ్యూహాత్మక సమతుల్యతను, రాష్ట్రాన్ని అభివృద్ధి పధాన  ముందుండి నడిపించిన తీరును ప్రజలు మళ్లీ గుర్తు చేసుకోవాలి. ఈ తరుణంలో ప్రజలు మేల్కొనాలి. మరోసారి ఆలోచించాలి. మార్గాన్ని సరిదిద్దుకోవాలి. ఇదే లోతైన ఆలోచన చేసేందుకు సమయం! ధైర్యవంతమైన నిర్ణయం తీసుకునేందుకు సమయం! నిజమైన నాయకత్వాన్ని తిరిగి తెచ్చేందుకు సమయం! పది ఏళ్లలో అనుభవించిన అభివృద్ధిని మరీమరీ జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవాలి. వాస్తవాలను విశ్లేషించాలి, బలమైన మార్గాన్ని ఎంచుకోవాలి. కెసిఆర్ నాయకత్వం తెలంగాణ ఆత్మగౌరవానికి నిలయం. తెలంగాణ భవిష్యత్తు, అభివృద్ధి, పునాది విలువల పునర్నిర్మాణం. తెలంగాణ ప్రజలు సరైన నిర్ణయం తీసుకోవాలి. తెలంగాణకు అవసరమైన నాయకత్వాన్ని తిరిగి సంపాదించుకోవాలి. జరిగిన తప్పును సరిదిద్దుకోవడం తప్పనిసరి. కేసీఆర్ రాక చరిత్రలో లిఖించినదే. మార్గదర్శి తిరిగి రావాల్సిందే.

(కల్వకుంట్ల చంద్రశేఖరరావు తిరిగి వస్తున్నారు. అవును, కేసీఆర్ తిరిగి వస్తున్నారు!)  

Fluctuating Knowledge, Skill, and Attitude of Civil Servants (‘Training for Ethics in Administration’ is Challenging) : Vanam Jwala Narasimha Rao

 Fluctuating Knowledge, Skill, and Attitude of Civil Servants

‘Training for Ethics in Administration’ is Challenging

Vanam Jwala Narasimha Rao

The Hans India (23-02-2025)

{‘Training for Ethics in Administration’ which will provide ‘Right Attitude and Direction’ to determine effectiveness of an individual is essential. Growing preoccupation with self-interest which implies lust for wealth, power, recognition, and erosion of work ethic is alarming. ‘Commitment, Responsibility, Responsiveness, and Accountability’ is slowly languishing. Unethical collusions, and host of favors of different kinds by Civil Servants have become rampant as reported in media, leading to erosion in the people’s trust in Civil Servants both at ‘Higher Levels’ and in ’Young Bureaucrats’} – Editor’s Synoptic Note 

The ‘Role of Civil Servants’ in Good Governance has always been a subject of scrutiny, and in recent times, concerns about their ‘Fluctuating Knowledge, Skill and Attitude’ have gained prominence. Irrespective of the ‘Bitterness in Observation’ of Telangana Chief Minister Revanth Reddy on ‘Civil Servants’ especially on the ’Young Bureaucrats’ subtly suggesting ‘Change in their Thought Process,’ heart of hearts, many in the society, in their innermost feelings, strongly agree with him. Such an observation maybe contentious, but they reflect a broader concern about the evolving ethos of civil service. ‘Fluctuations in Competence, Ethical Standards, and Professional Commitment’ of Civil Servants need to be analyzed by drawing parallels with other democratic countries. 

While working in Dr MCR HRD Institute as Faculty Member three decades ago, and being in charge of coordinating training of seven batches of ‘Assistant Collectors Under Training (ACUT)’ (Probationary IAS Officers allotted to erstwhile Andhra Pradesh) I experienced many interesting aspects of Civil Service. Further, having closely observed their logical career progression, Qualitative and Quantitative Contribution (Barring ‘Negligible Few’) as well as unstinted commitment in shaping the state with their initiatives, I differ sharply with Revanth Reddy’s observations. 

However, on witnessing also closely, many of the ’Young Bureaucrats’ lacking in ‘Knowledge, Skill and Attitude’ required to discharge their functions, observation made by CM Revanth Reddy are certainly valid. When ‘Training was Identified Priority Area’ during CM Chandrababu Naidu time, a ‘Commitment Seeking’ three-day ‘Orientation to Management of Training’ (OMOT) Module was designed, developed, and implemented for about 150 senior and (then) junior IAS, IPS Officers at Dr MCR HRD Institute. ‘Governing for Results (GFR)’ program for Civil Servants to identify ‘Change Agents’ in Governance was also organized. These programs with which I was associated in organizing, yielded significant results. A thought maybe given for such programs contextualizing current scenario. 

Hitherto, either in LBSNAA Academic sessions in Policymaking, Land Management, Soft Skills, Project Management, National Security, E-Governance etc. or during the District Training with their home cadres, the focus of Civil Servants’ Training by and large has been on ‘Knowledge and Skill’ but seldom on Attitude. The ‘National Training Policy’ emphasized the need for ‘Attitudinal Training and Reorientation’ in changing organizational ambiance to help the ‘Civil Servants’ appreciate the ‘Imperatives of Democratic Society’ and helping in building up ‘High Standard of Integrity, Character, and Probity’ in professional life. Precisely this is where, the observation of CM Revanth Reddy regarding ‘Change in Thought Process of Civil Servant’ becomes significant.

‘Training for Ethics in Administration’ which will provide ‘Right Attitude and Direction’ to determine effectiveness of an individual is essential. Growing preoccupation with self-interest which implies lust for wealth, power, recognition, and erosion of work ethic is alarming. ‘Commitment, Responsibility, Responsiveness, and Accountability’ is slowly languishing. Unethical collusions, and host of favors of different kinds by Civil Servants have become rampant as reported in Media leading to erosion in the people’s trust in Civil Servants both at ‘Higher Levels’ and in ’Young Bureaucrats.’

This, we seldom see in the two largest democracies UK and USA. In UK, the civil service is structured to uphold ‘Neutrality, Accountability, and Professional Integrity.’ The ‘UK Civil Service Fast Stream Program’ designed to train future leaders, emphasizes ‘Ethics, Strategic Thinking, and Adaptability.’ The UK’s Civil Service Code enshrines values of honesty, integrity, objectivity, and impartiality, reinforcing an ethical framework that is crucial for governance. UK Civil Servants undergo specialized training in leadership, public administration, and policy analysis which align closely with 'Governing for Results' (MCRHRD) initiative but place a stronger emphasis on ethical decision-making and attitudinal transformation.

Political appointments often influence bureaucratic functioning in USA, unlike the UK and India, where civil servants enjoy more continuity and constitutional protection. In both India and the UK, training policies emphasize the need for attitudinal reorientation. The UK experience highlights the importance of ‘Ethical Training Modules’ incorporated at multiple stages of an officer’s career. India’s ‘National Training Policy’ acknowledges this but requires stronger implementation. The UK’s approach to public sector ethics, including independent oversight bodies such as the ‘Committee on Standards in Public Life’ serves as a model that India could adapt to reinforce ethical governance.

Political Bosses before blaming Civil Servants, ‘Lock, Stock and barrel’ need introspection. Former Prime Minister Atal Bihari Vajpayee in February 1999 addressing the ‘National Development Council’ meeting said: 'People often perceive the bureaucracy as an agent of exploitation rather than provider of service. Frequent and arbitrary transfers combined with limited effect, are harming the work ethic, and lowering the morale of the honest officers. While expecting discipline and diligence from the administration, the political executive should self critically review its own performance. Unless we do this, we may not regain credibility in the eyes of the people.’ 

10th Five-Year Plan Approach paper mentioned that, the government must ensure the long-term affordability of the civil service, and it must enforce procedures for rewarding and promoting merit and discipline to strengthen accountable and performance quality. Wayback in 1962 itself, VT Krishnamachari a distinguished Civil Servant, recommended for the expansion of the Indian Administrative Service cadre to meet the needs of economic and social development and inclusion of courses in rural development at LBSNAA. 

When IK Gujral was Prime Minister an Action Plan with nine points for ‘Effective and Responsive Government’ was adopted in the Conference of Chief Ministers held on May 24, 1997, which among others included, improving the performance and integrity of the Civil Service, and stability of Civil Servants’ tenures. The conference noted that people-friendly and effective administration depends on cleansing of civil services at all levels, adherence to ethical standards, commitment to basic principles of the Constitution, and clear understanding of the relationship regulating the politicians and the civil servants. 

CM Revanth Reddy’s reference to ’Young Bureaucrats’ demands honest further probing. Formation of new districts provided bigger roles to young IAS officers earlier than expected. For many of them with their inexperienced approach to matters of importance, and inadequate training on best practices it became ‘Attitudinally Difficult’ to adjust with everchanging social conditions and political equations. Patel described ‘Steel Frame of the Country’ IAS Officers, after orthodox training in LBSNAA will undergo District Training in their allotted states before posted as Sub-Collectors in a sub division. 

From Sub-Collector they become joint Collector, or ITDA Project Directors, and after seven or eight years (Now four-five years) become the District Collector, a pivotal as well as ‘Most Sought after Position.’ After serving as District Collectors for about a decade they move to capital either for secretariat or department or PSU posting or deputation to center. Promotion is based on seniority. Postings depend on individual’s caliber, capabilities, and proximity to the political boss. ‘The Best Position’ to reach will be that of ‘Chief Secretary.’ For this seniority is ‘Not the only Criteria.’ Once they leave the district, for the rest of the career, no direct contact with filed work unfortunately.   

The accelerated career progression of ’Young Bureaucrats’ has presented both Opportunities and Challenges. ‘Shift from Probationary Roles to Decision-Making Positions’ in a short span is like a ‘Future Shock’ requiring enhanced training in Knowledge, Skill, and Attitude. The ‘Continuous Professional Development’ programs, similar to the UK Civil Service-Learning framework, emphasis must be ‘Ethics and Attitude.’

Civil Servants’ Fluctuating Knowledge, Skill and Attitude is a concern, necessitating ‘Systematic Approach to Training.’ Notwithstanding Political Accountability, Civil Servants must be exposed to Robust Ethical Training, Structured Mentorship, and clearly defined Career Progression Policies. ‘Building An Ideal Governance Model’ that prioritizes ‘Ethical Administration’ for ‘Right Attitude’ and other competencies is essential. Integrating best practices, developing ‘Code of Ethics’ and Role Model Senior Bureaucrats and Politicians, enabling ’Young Bureaucrats’ to become efficient administrators and steadfast guardians of public trust is indispensable. 

కెన్నెడీల వారసత్వంలో మరో అధ్యాయం (అమెరికా ఆరోగ్య కార్యదర్శిగా రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్) : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 కెన్నెడీల వారసత్వంలో మరో అధ్యాయం 

(అమెరికా ఆరోగ్య కార్యదర్శిగా రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్)

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

ఆంధ్రజ్యోతి దినపత్రిక (20-02-2025)

తీవ్రమైన ఆరోగ్య సమస్యలు, ఆకాశాన్నంటుతున్న వైద్య ఖర్చులు, బీమా సంస్థల ఆధిపత్యం, వైద్య సేవల అందుబాటు సమస్యలు, వైద్య లోపాలు వంటి సవాళ్లను అమెరికా ప్రస్తుతం ఎదుర్కొంటున్న తరుణంలో, ట్రంప్ ప్రభుత్వం ఆరోగ్య కార్యదర్శిగా రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్‌ను నియమించడం సార్వజనీన ఆరోగ్య విధానంలో ఒక విప్లవాత్మక మార్పు. ఆయన నియామకాన్ని సెనేట్ 52-48 ఓట్ల తేడాతో అంగీకరించడం అనే అంశం, ‘అమెరికా రాజకీయ సాహిత్యంలో’ కెన్నెడీ కుటుంబం ప్రభావాన్ని, ఏమేరకు ప్రతిబింబిస్తుందో అవగాహన చేసుకోవచ్చు. ‘అపారమైన కెన్నెడీ వారసత్వం’, అమెరికా పరిపాలనా వ్యవస్థను ఇప్పటికీ ప్రభావితం చేస్తున్నాయంటే, దానికి కారణమైన ఆ కుటుంబ నేపధ్యమే. 

ఆరోగ్య కార్యదర్శిగా బాధ్యతలు స్వీకరిస్తున్న రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్‌ తండ్రి మాజీ అటార్నీ జనరల్ సెనేటర్ రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ సీనియర్, మేనమామలు అమెరికా మాజీ అధ్యక్షుడు జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ, టెడ్ కెన్నెడీ, తల్లి-మానవ హక్కుల కోసం పోరాడిన సామాజిక న్యాయ ఉద్యమకారిణి ఎథెల్ కెన్నెడీల రాజకీయ వారసుడు. 1968లో అధ్యక్ష ఎన్నికల ప్రచారంలో తన తండ్రి హత్యకు గురైనప్పటికీ, అది రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్‌ రాజకీయ ప్రస్తానాన్ని ఆపలేకపోయింది. 2024 అధ్యక్ష ఎన్నికల్లో స్వతంత్రుడిగా పోటీ చేసిన జూనియర్ రాబర్ట్, పోటీ నుండి విరమించుకుని, ఎన్నికలలో విజయం సాధించిన డొనాల్డ్ ట్రంప్‌కు మద్దతు ప్రకటించడం కీలక రాజకీయ మలుపుగా మారింది. అమెరికా ఆరోగ్య కార్యదర్శిగా ఆయన నియామకం, అమెరికా రాజకీయాల్లో అపూర్వమైన కెన్నెడీ కుటుంబ చరిత్రలో మరో నూతన అధ్యాయం. 

అమెరికా రాజకీయాల్లో కెన్నెడీ కుటుంబానికి ఓ ప్రత్యేక స్థానం ఉంది. తండ్రి కన్న కలలను వాస్తవం చేస్తూ, జాతికి జీవితాలను అంకితం చేసిన కొడుకులు, దశాబ్దాలుగా కొనసాగుతున్న ఒక అపురూప వారసత్వ పరంపరకు చెరగని చిహ్నాలు. శక్తి, అధికారం, త్యాగం, బాధ్యత, రాజకీయ పరంపర, మరణాల ముసురుకు కూడా తలవంచని నిబద్ధత లాంటి అంశాలు కలగలిపిన అజరామరమైన వర్తమాన గాధ కెన్నెడీ కుటుంబం సొంతం. మరణాల, విపత్తుల, రాజకీయ కుదుపుల మధ్య జీవనయానం సాగించి, ఆదర్శాలను, ప్రజాస్వామ్యాన్ని నమ్మిన ఒక కుటుంబమే కెన్నెడీ కుటుంబం. ఈ కుటుంబ నేపధ్యంలో, రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్ ప్రతిష్టాత్మక అమెరికా ఆరోగ్య కార్యదర్శిగా నియమితుడయ్యాడు. మరోసారి కెన్నెడీ కుటుంబం ప్రజాస్వామ్య విలువలకు అనుసంధానమై, అమెరికా పాలనా వ్యవస్థలో ముద్ర వేసిన ఘట్టం.

నేడునోబెల్ బహుమతి గ్రహీత ‘పర్ల్ ఎస్ బక్’ జీవించి ఉన్నట్లయితే, తాను ఐదున్నర దశాబ్దాల క్రితం రాసిన ప్రసిద్ధ పుస్తకం, ‘ది కెన్నెడీ ఉమెన్’ లో రాబర్ట్ ఎఫ్ కెనడీ జూనియర్‌ రాజకీయ ఆరోహణను, భవిష్యత్తులో దాని ప్రభావాన్ని, మరో ఆసక్త్రికరమైన అధ్యాయంగా చేర్చేదేమో! ఈ పుస్తకంలో కెన్నెడీల రాజకీయ అస్తిత్వం, వారి ఎదుర్కున్న దురదృష్టకర సంఘటనలు, చైనా కుంగ్ కుటుంబంతో కెన్నెడీ కుటుంబం పోలికలు, ‘కర్స్ ఆఫ్ గ్రేట్‌నెస్’ (గొప్పతనపు శాపం) గురించి వివిధ కోణాలలో చర్చించారు. వాషింగ్టన్ పోస్ట్ పాత్రికేయుడు డేవిడ్ వాన్ డ్రెహ్లే, ఇరవై సంవత్సరాల క్రితం వ్యాఖ్యానిస్తూ, ‘అమెరికాలో ఓ షేక్స్పియర్ ఉన్నట్లయితే, అతను కెన్నెడీ కుటుంబ గాథను అద్భుతంగా రాసేవాడు’ అన్నారు. 

మరో ఆసక్తికరమైన అంశం, కెన్నెడీ కుటుంబానికి, నెహ్రూ-గాంధీ కుటుంబానికి గల కొన్ని సారూప్యతలు. ఇరు ‘ప్రజాస్వామ్య వారసత్వ కుటుంబాలూ’ తమ దేశ రాజకీయ ప్రస్తానాన్ని నిర్వచిస్తూ  ముందుకు సాగాయి. అలాగే, వారసత్వ పాలనకు తలొంచిన రాజకీయ కుటుంబాల మాదిరిగానే, తీవ్రమైన విషాదాలను సహితం ఎదుర్కొన్నాయి. జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ, రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ సీనియర్లు హత్యకు గురైనట్లే, ఇందిరా గాంధీ, రాజీవ్ గాంధీలు హత్య చేయబడ్డారు. జెఎఫ్‌కె జూనియర్ విమాన ప్రమాదంలో మరణించడం, సంజయ్ గాంధీ విమాన ప్రమాదంలో ప్రాణాలు కోల్పోవడం కూడా ఒక పోలికే. కెన్నెడీ కుటుంబ సభ్యులు ఎన్నో ముఖ్యమైన హోదాల్లో పని చేసినట్లు, నెహ్రూ-గాంధీ కుటుంబ సభ్యులు కూడా అత్యున్నత పదవులు అలంకరించారు. 

కెన్నెడీ కుటుంబ రాజకీయ ప్రయాణం జోసెఫ్ పి కెన్నెడీ సీనియర్‌ ఇంగ్లాండ్ దేశానికి అమెరికా రాయబారిగా నియామకంతో ప్రారంభమైందనవచ్చు. 1914లో ఆయన వివాహం చేసుకున్న రోస్ ఫిట్జ్‌గెరాల్డ్ కెన్నెడీ, మరో అమెరికన్ రాజకీయ నాయకుడు జాన్ ఎఫ్ ఫిట్జ్‌గెరాల్డ్ కుమార్తె, కెన్నెడీ వంశానికి మూలాధిపతిగా నిలిచారు. పర్ల్ ఎస్ బక్ పుస్తకంలో ఆమెను కాథలిక్ ఆచార వ్యవహారాలకు ప్రతిరూపంగా, క్రమశిక్షణ, సహనానికి చిహ్నంగా చిత్రీకరించారు. తండ్రికి సాన్నిహిత్యంలో రాజకీయ అనుభవం గడించిన ఆమె, ఆత్మస్థైర్యాన్ని, సమతౌల్యాన్ని నేర్చుకున్నారు. జోసెఫ్, రోస్ దంపతులు తమ తొమ్మిదిమంది పిల్లలను క్రమశిక్షణ, పట్టుదల, ప్రజా సేవపై అపారమైన నిబద్ధత కలిగి ఉండేలా తీర్చిదిద్దారు. వారికి పుట్టిన నలుగురు కుమారులు, ఐదుగురు కుమార్తెలు అమెరికా రాజకీయాలపై చెరగని ముద్రవేశారు.  

అందరికన్నా పెద్దదైన రోస్‌మేరీ మాత్రం జీవితాంతం చిన్నపిల్లగానే మిగిలిపోవాల్సి వచ్చింది. 21 సంవత్సరాల వయస్సు వచ్చిన తరువాతే, దివ్యాంగుల కోసం స్థాపించిన పాఠశాలలో చేర్చారు. కుటుంబ విజయాలనూ, విపత్తులనూ సమానంగా స్వీకరించి, ముందుకు నడిపించిన శక్తివంతమైన మహిళగా రోస్ కెన్నెడీని చిత్రీకరించారు పర్ల్ ఎస్ బక్. జోసెఫ్ పి కెన్నెడీ తాత ప్యాట్రిక్ జోసెఫ్ కెనెడి 1849లో 26 ఏళ్ల వయస్సులో ఐర్లాండ్ నుంచి బోస్టన్‌కు వలస వెళ్లి బ్యారెల్ తయారీ నిపుణుడిగా ఎదిగారు. ఆయన వారసత్వాన్ని తన కుమారుడు రెండో ప్యాట్రిక్ కొనసాగించాడు. 

జోసెఫ్ ప్యాట్రిక్ కెన్నెడీ అమెరికా అధ్యక్షుడు కావాలనుకున్న తన అభిలాషలను కుమారుల ద్వారా నెరవేర్చాలనే సంకల్పంతో, అ ధైర్యాన్ని వారికిచ్చారు. 1932 అధ్యక్ష ఎన్నికల సమయానికి ఫ్రాంక్లిన్ రూజ్వెల్ట్ కు ఆర్థిక వనరులను సమకూర్చే కీలకవ్యక్తిగా మారాడు. 1937లో గ్రేట్ బ్రిటన్‌లో అమెరికా రాయబారిగా ఆయన నియామకం, కెన్నెడీ ప్రజాస్వామ్య రాజవంశం బలపడటానికి పునాది వేసింది. అమెరికా అధ్యక్షుడిగా అయ్యే అవకాశం ఉన్నా, రాజకీయంగా కొంతకాలం ప్రక్కన పడిపోయిన జోసెఫ్, తన కుమారుల భవిష్యత్తును దేశ రాజకీయాల్లో స్థిరపరిచే దిశగా పట్టుదలతో ప్రయత్నించారు. పెద్ద కుమారుడు జో జూనియర్ అమెరికా అధ్యక్షుడవుతాడనే గాఢమైన నమ్మకం ఏర్పడింది. అందుకు తగినట్లుగా అతనిని తీర్చిదిద్దాడు. కానీ, రెండో ప్రపంచ యుద్ధంలో కూలి, పేలిపోయిన సైనిక విమానంలో వున్న ఆయన మరణించాడు. దాంతో కుటుంబం ఆశలన్నీ జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ వైపు మరలాయి. యుద్ధంలో తీవ్రంగా గాయపడి, జీవితాంతం శారీరిక బాధను భరించాల్సి వచ్చినా, కుటుంబ వారసత్వాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లాడు జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ. అమెరికా రాజకీయాల్లో మెట్టు మెట్టుగా ఎదిగి, ప్రతినిధుల సభకు, సెనెట్‌కు ఎన్నికై, చివరికి అత్యంత పిన్న వయస్సులో 35వ అమెరికా అధ్యక్షుడయ్యాడు. 

ఇక అప్పటి నుండి, కెన్నెడీ వారసత్వం, సాంస్కృతిక ఆర్భాటం, మనోధైర్యం రెండింటినీ కలిపిన విలక్షణ సంప్రదాయంగా నిలిచింది. ‘కెన్నెడీ’ అనే పేరు అధికార-అవకాశాల ప్రపంచాన్ని ప్రతిబింబించడమే కాదు, బాధ్యతతో కూడిన గొప్ప వంశపారంపర్యాన్ని సూచించసాగింది. జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ అధ్యక్ష పదవికి పోటీ చేయాలని నిర్ణయించుకున్నప్పుడు, తండ్రి అతడికి కావాల్సిన ఆర్ధిక వనరులను సమకూర్చాడు. కుటుంబం ఆయన ప్రచారానికి అంకితమైంది. అధ్యక్షుడిగా ఎన్నికయ్యాడు. అధ్యక్ష పదవి ప్రమాణ స్వీకారం చేసే సందర్భంలో, కుమారుడి వెనుక తాను ఉన్నానన్న అపప్రధ కలగకుండా, తన కుమారుడు స్వతంత్రంగా నిర్ణయాలు తీసుకునే వ్యక్తి అని ప్రపంచానికి చెప్పడానికి, జోసెఫ్ ప్యాట్రిక్ కెన్నెడీ హాజరవ్వలేదు. అధికారం చేపట్టి వెయ్యి రోజులు గడవకముందే జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ హత్యకు గురై, అమెరికా చరిత్రలో అత్యంత పిన్న వయసులో మరణించిన అధ్యక్షుడిగా నిలిచాడు. 

దశాబ్దాల తరువాత, అతని 38 ఏళ్ల కుమారుడు జాన్ కెన్నెడీ జూనియర్ విమాన ప్రమాదంలో మరణించాడు. కుమార్తె క్యారోలైన్ కెన్నెడీ ఆస్ట్రేలియా, జపాన్‌లకు అమెరికా రాయబారిగా పనిచేసింది. కెన్నెడీ కథ ఇక్కడితో ముగియలేదు. జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ తమ్ముడు రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ సీనియర్, అమెరికా అధ్యక్ష అభ్యర్థిత్వం కోసం ప్రచారం చేస్తూ హత్యకు గురయ్యాడు. మరొక తమ్ముడు ఎడ్వర్డ్ ‘టెడ్’ కెన్నెడీ, సెనెట్‌లో ‘సింహం’గా దాదాపు 50 ఏళ్ల పాటు కుటుంబ రాజకీయ వారసత్వాన్ని స్థిరపర్చాడు. ఇప్పుడు రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్ అమెరికా ఆరోగ్య కార్యదర్శిగా బాధ్యతలు స్వీకరించడం, కెన్నెడీ వారసత్వం కొత్త దశలోకి ప్రవేశించిందనడానికి నిదర్శనం. 

అమెరికా ప్రజాస్వామ్యంలో అనిశ్చితి, వారసత్వ రాజకీయాలు, త్యాగం, సిద్ధాంతపరమైన భేదాలు, వ్యక్తిగత విశ్వాసాలు, ఒక నిరంతర రాజకీయ సాహసం. వీటి సంగమంలో కెన్నెడీ కుటుంబ కథనం ఆవిర్భవించింది. చరిత్ర ముందుకు సాగుతున్నకొద్దీ, ‘కెన్నెడీ రాజకీయ వారసత్వం’ ప్రజా సంక్షేమం కోసం అప్రతిహతంగా సాగిపోతున్న ఒక శాశ్వత ప్రయాణమనవచ్చు. కెన్నెడీ కుటుంబం అనేది సాధారణంగా అధికార మదంతో దూసుకెళ్లే రాజకీయం కాదు, అది సేవా తత్వానికి నిలువెత్తు నిదర్శనం. జోసెఫ్ ప్యాట్రిక్ కెన్నెడీ, ఆయన కుమారులు జాన్ ఎఫ్ కెన్నెడీ, రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ సీనియర్, టెడ్ కెన్నెడీ, అందరూ దేశం కోసం త్యాగాలే చేశారని చరిత్ర చెబుతోంది. ‘ప్రజాస్వామ్యం వారసత్వం’ కాదు. ‘ప్రజాస్వామ్య వారసత్వం ఆషామాషీ’ కానే కాదు. అది గురుతర బాధ్యత. అధికారం గౌరవప్రదమైనది, కానీ అది ప్రజాసేవలోనే ఉన్నప్పుడే నిలుస్తుంది. 

‘వంశపారంపర్యమే కీలకం కాదు, ప్రజల విశ్వాసమే అసలు ఆధారం’ అని తాజాగా రాబర్ట్ ఎఫ్ కెన్నెడీ జూనియర్ నియామకం మనకు చెబుతుంది. కెన్నెడీ కుటుంబం చేసిన త్యాగాలు, వారి ఆత్మసంఘర్షణలు, నమ్మకాలు, ఇవన్నీ సేవాగుణానికి, నిబద్ధతకు, ప్రజాస్వామ్య న్యాయానికి నిదర్శనం. కెన్నెడీ వారసత్వం ఒక కథ మాత్రమే కాదు, అది ఒక విలువైన సందేశం. అభివృద్ధి చెందుతున్న భారతదేశం లాంటి దేశాలలో, ఒకే కుటుంబం నుంచి రాజకీయంగా ఎదుగుతున్నవారి ప్రత్యేకతలు అవగాహన చేసుకోకుండా, ‘వారసత్వ రాజకీయాలను’ అసంబద్ధంగా విమర్శించడం తగదు. మంచిని మంచే అనాలి. తప్పుంటేనే నిష్పక్షపాతంగా ఎత్తిచూప్పాలి. 

PARIS AI MEET WEIGHS RISKS AND REWARDS : Vanam Jwala Narasimha Rao

 PARIS AI MEET WEIGHS RISKS AND REWARDS

Narendra Modi and Emmanuel Macron Leads

Significant Paris Initiative for AI Global Framework

By Vanam Jwala Narasimha Rao

The Hans India (16th February, 2025)

{Technology is a powerful tide, yet wisdom must be its guide. Technology is a good servant but a bad master. Technology serves humanity with unparalleled convenience and efficiency and has become an indispensable tool. However, the very attributes that make it a great servant also bestow upon it the potential to be dangerous master. As a servant, technology elevates our lives, simplifying tasks and connecting us across vast distances. If humanity wields AI with purpose, it will not be a question of ‘To Be or Not To Be’ but, it will be the dawn of a world where intelligence, human and artificial, coalesce for the greater good.} – Editor’s Synoptic Note 

An objective analysis of the ‘Opening Address’ of Prime Minister Narendra Modi in ‘AI Action Summit in Paris’ on February 11,2025, unequivocally reveal, ‘Multifaceted Imperatives and Implications’ and future benefits to the universe and mankind at large with Artificial Intelligence. Modi’s way of presentation speaks of a fresh dawn of ‘Artificial Intelligence’ marking a turning point in human civilization, akin to the invention of the printing press or the industrial revolution, yet exponentially more transformative. In his characteristic style, Modi outlined a forward-looking, multi-dimensional approach to AI, positioning it as a force for global good rather than tool of control. 

As the world stands at crossroads, or ‘To be or Not To be’ the emphasis should no longer be about, whether AI will shape the future, but how we, as custodians of progress will shape AI itself. In this context, the ‘AI Action Summit 2025 in Paris’ became a historic moment of reflection, responsibility, and resolve. It is a ‘Significant Initiative for AI Global Framework.’ Co-Chaired by Indian Prime Minister Narendra Modi and French President Emmanuel Macron, the summit was not just a dialogue between nations but a dialogue between humanity and its technological destiny. From governance to ethics, from sustainability to accessibility, from security to innovation, from economics to Social Development, Impact on Jobs and Workforce, AI’s Carbon Footprint (infrastructure emissions associated with AI) etc. every facet of AI’s impact was meticulously addressed in its absolute brevity. 

The profound question now asked is: Can AI be harnessed as a ‘Force for Collective Good’ ensuring that no nation, no individual, and no moral principle is left behind? Narendra Modi’s address at the Summit reflects a strategic vision for ‘Artificial Intelligence’ that balances innovation, governance, sustainability, and inclusivity. It encompasses ‘Multiple Imperatives and Implications’ assuring present and future benefits for global society. ‘The Best of the Few Points’ from his address, that can be quoted and unquoted, effectively portray invaluable dimensions, even more than what Experts in the field of Artificial Intelligence, would be able to narrate. 

On ‘AI’s Dual Potential’ Modi’s statement that, ‘AI is writing the code for humanity in this century’ highlights its transformative role in shaping the future of civilization, governance, and human progress. On ‘Bias in AI’ he said that, ‘The positive potential of AI is absolutely amazing, but there are many biases that we need to think carefully about.’ This speaks about AI’s ethical concerns, particularly bias in training data which require global discussions on fairness, accuracy, and inclusivity in AI models.

On the ‘Need for Global AI Governance’ Modi stated that, ‘There is a need for collective global efforts to establish governance and standards that uphold our shared values, address risks, and build trust.’ This indicates ‘AI’s Rapid Advancement’ which demands international collaboration to ensure responsible and ethical development, preventing misuse while fostering innovation. Regarding ‘Sustainable Development’ he said that, ‘AI can help transform millions of lives by improving health, education, agriculture, and so much more.’ 

On ‘AI’s Impact on Jobs’ Modi is very clear when he said that, ‘History has shown that work does not disappear due to technology. Its nature changes, and new types of jobs are created.’ This means that, AI should not be feared as job destroyer, but rather as job transformer, emphasizing the need for reskilling, multiskilling, and workforce adaptation. On ‘Sustainable AI’ he said that, ‘The human brain manages to compose poetry and design space ships using less power than most lightbulbs.’ 

Modi further said that: ‘India has successfully built a Digital Public Infrastructure for over 1.4 billion people at a very low cost. Today, India leads in AI adoption, and techno-legal solutions on data privacy. No one holds the key to our collective future and shared destiny other than us as humans. And, as we advance our partnership to AI, it is a natural progression from sustainability to innovation to shape a smarter and responsible future.’ These quote-worthy points explain AI’s potential, risks, ethical considerations, governance, sustainability, and global collaboration.

When Modi emphasized the need for global governance highlighting simultaneously the risks of bias in AI models, which can distort outputs and affect decision-making, it implies for international cooperation as he himself put it, and the implication of this is ‘Countries will need to work on policy harmonization to ensure AI remains safe, ethical, and inclusive.’ PM Modi cleverly touched the aspect of ‘AI for Economic and Social Development’ with details briefly. The implication of this is, if implemented well, AI could accelerate Sustainable Development Goals (SDGs) by improving healthcare diagnostics, crop yield predictions, and education accessibility.

The address acknowledges concerns about AI-driven job displacement but asserts that history has shown technology reshapes work rather than eliminating it. The implications are, countries will have to invest in AI literacy and workforce adaptation to mitigate job losses and create new employment avenues in AI-driven sectors. PM Modi links AI’s energy-intensive nature to climate concerns, meaning that, the future of AI development will have to integrate low-energy computing and sustainable AI models to align with global climate commitments.

Present and Future Benefits for the Universe and Humanity, if read in between the lines Modi’s address carefully, are numerous despite few fears. To simplify, they are: Data-driven decision-making, Digital Public Infrastructure, AI-powered governance, AI for Inclusive Growth, Global Collaboration in AI Innovation, AI as a Tool for Peace and Stability etc. In addition, Ethical AI could reduce geopolitical conflicts by preventing misinformation and enhancing transparency in global relations.

India’s AI Leadership and Global Role particularly its techno-legal solutions for data privacy was highlighted by PM Modi. He also reinforced India’s willingness to share AI expertise with the world, strengthening its position as a key AI player in the Global South. India’s Digital Public Infrastructure and AI adoption strategy can be replicated worldwide for inclusive AI growth. India-France AI collaboration could pave the way for Europe-South Asia AI partnerships, strengthening India’s diplomatic and technological influence. 

French President Emmanuel Macron’s speech aligned with PM Modi’s on key themes, reflecting a shared vision for the future of Artificial Intelligence. However, Global AI Governance maybe essential as we progress or even may become an inevitability, though predicting now is too early. Following the bilateral discussions on February 12, 2025, between Narendra Modi and Emmanuel Macron in a joint statement, they launched the ‘India-France Roadmap on Artificial Intelligence’ focusing on the development of safe, open, secure, and trustworthy AI.

The world today faces a paradox. AI, with its immense potential, can either bridge divides or deepen them, democratize access, or centralize power, enhance creativity, or replace it. The answer lies not within AI itself, but within the architects of its future, that is ‘We as a Whole.’ As was emphasized in the summit, responsible AI is not just about regulation, but is about vision, trust, and inclusivity. Nations must rise above mere competition to forge partnerships that ‘Ensure AI serves Humanity rather than Enslaves it.’ The ‘Global South, India being one of the leading Proponents’ must not remain a passive observer but an active participant in the AI Revolution. 

‘Technology is a Powerful Tide, yet Wisdom must be its guide. Technology is a Good Servant but a Bad Master. Technology Serves Humanity with unparalleled convenience and efficiency, and has become an indispensable tool. However, the very attributes that make it a great servant also bestow upon it the potential to be dangerous master. As a servant, technology elevates our lives, simplifying tasks and connecting us across vast distances. If humanity wields AI with purpose, it will not be a question of ‘To Be or Not To Be’ but, it will be the dawn of a world where intelligence, human and artificial, coalesce for the greater good. 

బీఆర్ఎస్ చూపిన బాట ఉంది కదా : వనం జ్వాలా నరసింహరావు

 బీఆర్ఎస్ చూపిన బాట ఉంది కదా 

(సమగ్ర కుటుంబ సర్వే ద్వారా దశాబ్దం క్రితమే 

బీసీల అభ్యున్నతికి కేసీఆర్ చొరవ) 

వనం జ్వాలా నరసింహరావు

నమస్తే తెలంగాణ దినపత్రిక (12-02-2025)

దశాబ్ద కాలం క్రితం నిర్వహించిన ‘సమగ్ర కుటుంబ సర్వే (ఎస్కేఎస్)’ గణాంకాలు, ఇటీవల నిర్వహించిన ‘తెలంగాణ కులగణన (టీసీఎస్)’ గణాంకాల మధ్య, బీసీల జనాభా శాతం వ్యత్యాసం వున్నదన్న చర్చ తీవ్రంగా జరుగుతున్నది. బీసీల జనాభా శాతం పెరిగిందన్న ప్రభుత్వ వాదన సరైనది కానే కాదని, వాస్తవానికి తగ్గిందని బీఆర్ఎస్ నాయకులు సోదాహరణంగా గణాంకాలను ఉటంకిస్తూ విభేదిస్తున్నారు. టీసీఎస్ లో పెరిగిన బీసీల శాతం ముస్లిం బీసీలను జనరల్ బీసీ కేటగిరీలో చేర్చడంవల్లేనన్నది బీఆర్ఎస్ నాయకుల వాదన. ‘బీసీల హక్కులసాధన విషయంలో, రిజర్వేషన్ల విషయంలో రాజకీయ విభేదాలను పక్కనపెట్టాలి. సిఎం రేవంత్ రెడ్డి ఈ విషయాన్ని కేవలం అసెంబ్లీలో చెప్పడమే కాకుండా త్రికరణశుద్ధితో  ఆచరణలో పెట్టడానికి చొరవ తీసుకోవాలి.  

బీజేపీ నాయకులు కూడా శాసనసభ లోపల, వెలుపల టీసీఎస్ విషయంలో తమ వ్యతిరేకత వ్యక్తం చేస్తున్నారు. ఎస్కేఎస్ గణాంకాలలో బీసీ శాతం గురించి పారదర్శకత లేదన్న ప్రభుత్వ వర్గాల ఆరోపణ అసమంజసం అనేది కూడా వంద శాతం సహేతుకం. గణాంకాలను నిశితంగా విశ్లేషించి చూసేవారికి, చిటికెడంత ఆశ్చర్యం కలుగుతున్నదనాలి. ఎందుకంటే, ఎస్కేఎస్ డేటాను ‘ఎత్తిపోతల పథకం’ లాగా అటుది-ఇటుగా, ఇటుది-అటుగా ‘నకల్’ చేసే ప్రయత్నం జరిగినట్లు అనుమానం కలుగుతున్నది.  

ఒక ప్రధాన ప్రతిపక్షంగా, గతంలో చిత్తశుద్ధితో సమగ్ర కుటుంబ సర్వే చేసిన ప్రభుత్వ పార్టీగా, ఒక ఆరోపణ చేసినప్పుడు, వారిచ్చే సూచనలను ప్రభుత్వం పరిగణలోకి తీసుకోవాలి. ఇలా చేయకుండా, ప్రభుత్వం, కాంగ్రెస్ పార్టీ నాయకులు శాసనసభ వెలుపలా, లోపలా, ప్రత్యారోపణలు చేయడం, ప్రజాస్వామ్య విలువలకు సరిపోదేమో! ప్రభుత్వం, దాని నాయకుడు, ఒకింత సంయమనం పాటించి, అసహనం వీడి, డేటాలను సమన్వయంచేస్తూ, అన్వయించుకుంటూ, రాజ్యాంగ ప్రమాణాల, సామాజిక వాస్తవాల, చట్టపరమైన పరిమితులకు అనుగుణంగా శాస్త్రీయతతో రిజర్వేషన్లు, సంక్షేమ పథకాలు నిజమైన లబ్దిదారులకు చేరేలా ఆలోచన చేస్తానని ‘రాజనీతిజ్ఞతతో’ చెప్పడం సమంజసం. విమర్శకు ప్రతివిమర్శ సమాధానం కాదు. 

ఎస్కేఎస్, టీసీఎస్ సర్వేలలోని మెరుగైన అంశాలను తీసుకుని, వాటిని సమీకృతం చేసి, ‘అత్యధిక సంఖ్యాకులకు అత్యధిక మేలును అందించే’ సిద్ధాంతాన్ని పాటిస్తూ, వివక్షతలకు తావీయకుండా, రాజకీయ ప్రేరణల ప్రభావం లేకుండా, అవసరమైతే ఒక శాస్త్రీయ ప్రత్యామ్నాయ ‘హైబ్రిడ్ మోడల్’ రూపొందించే ఆలోచన చేస్తామని సభాముఖంగా సభానాయకుడు శాసనసభలో హామీ ఇచ్చినట్లయితే ఆయన వ్యక్తిత్వం ఆకాశం ఎత్తున ఎదిగేది. అదొక మేలైన మార్గంగా పరిణమించడానికి బాటలు వేసేది. తద్వారా రాజకీయాలకు అతీతంగా రిజర్వేషన్లు, సంక్షేమ పథకాలు నిజమైన లబ్దిదారులకు చేరువలోకి వచ్చే సదవకాశం పరిపూర్ణంగా కలిగేది. 

ప్రభుత్వం, దాని నాయకుడి వాదననే పరిగణలోకి తీసుకుని విశ్లేషిస్తే, వారు చెప్తున్నట్లు, ‘తెలంగాణ కులగణన’ ఎంత మేలు కలిగించేదైనప్పటికీ, బీసీ జనాభాశాతం గణనలో తేడాలు, ముస్లిం బీసీలను హిందూ బీసీలతో కలిపి చూపడంలాంటి అంశాలు మేధావుల, మేదావేతరుల ఆక్షేపణలకు, తీవ్ర చర్చకు అవకాశం ఇస్తున్నాయి. సమగ్ర కుటుంబ సర్వే లెక్కలతో వీటిని పోల్చి చూపిస్తూ, బీఆర్ఎస్ నాయకుకు పేర్కొంటున్న వ్యత్యాసాలను, అధికారపక్ష  నాయకులు ఎవరికీ నచ్చిన రీతిలో వారు, శక్తివంచనలేకుండా తమ వాదనను సమర్ధించుకోవడం హాస్యాస్పదం. ఇలా వాదించడానికి పూర్వం, ఎస్కేఎస్ ‘మాక్రో-లెవల్’ హోలిస్టిక్ డేటను’’ అందులోని అంతర్గత సందేశాన్ని సరైన కోణంలో అర్థం చేసుకోవడమే, ప్రస్తుతం ప్రబుత్వం ముందున్న సమగ్ర విధానానికి కీలకం. టీసీఎస్ పూర్తిగా నాణ్యమైనదని, ఎస్కేఎస్ కానేకాదని, వాదించడానికి బదులు, ఇవి పరస్పరం అనుబంధంగా, అదనపు పరిశీలనగా, పరిపూరకంగా, సమృద్ధిగా వున్నాయని అంటే మేలేమో!

ఎస్కేఎస్ 100% గృహ గణనను జరిపి గణాంకాలను క్రోడీకరించగా, దీనికి భిన్నంగా, టీసీఎస్ కేవలం 96.9% కవరేజీ మాత్రమే సాధించింది, ఆ గణన ఆధారంగానే, కులాల వారీగా వివరమైన విభజనను అందించింది. అయితే, ఎస్కేఎస్ కు టీసీఎస్ కు వున్న గణాంక వ్యత్యాసాలను సమగ్రంగా, కూలంకషంగా అధ్యయనం చేయకుండా, ఒకింత పాక్షిక ధోరణితో, అనవసర భయాందోళనలకు దారితీసేలా ప్రభుత్వపక్ష రాజకీయ నాయకులు, వారి మద్దతుదారులైన మేథావులు, అనుమానాల నివృత్తి దిశగా కాకుండా వ్యాఖ్యలు చేయడం సమస్యను జటిలం చేయడంతోసహా, బీసీలకు జరగాల్సిన మేలు జరగకుండా చేస్తున్నారు. టీసీఎస్ డేటాను భూతద్దంలో చూపడానికి ముందుగా, ఎస్కేఎస్ డేటాను నిష్పక్షపాతంగా పరిశీలించడం, అదీ  లోతైన అవగాహనతో చేయడం అత్యవసరం. సమగ్ర కుటుంబ సర్వే, కులగణన సర్వేలు రెండింటినీ సమన్వయపరుస్తూ, గణాంకాలను సమగ్రంగా విశ్లేషించి, సంక్షేమ, రిజర్వేషన్ విధానాలను రూపొందించడం ప్రభుత్వానికి మంచిది. 

‘సమగ్ర కుటుంబ సర్వే’ దేశంలోనే అలా నిర్వహించిన వాటిలో మొదటిది. ఆగస్టు 19, 2014 న, తెలంగాణ రాష్టవ్యాప్తంగా, ఆనాడున్న 90 లక్షల కుటుంబాలను కవర్ చేస్తూ నిర్వహించబడింది. ‘ప్రతిఒక్కరి సమగ్ర సామాజిక-ఆర్థిక గణాంకాలను’ సేకరించి, ప్రభుత్వ సంక్షేమ పథకాలను పటిష్టంగా, లాభదాయకంగా అర్హులైనవారికి అందేలా చూడడం సర్వే మౌలిక లక్ష్యం. మానవ వనరుల సహాయంతో ఒకేఒక్క రోజులో పూర్తి డేటా సేకరించి,  కేవలం 14 రోజుల్లో కంప్యూటర్ డేటా ఎంట్రీ చేశారు. ‘మానవ శక్తి + సాంకేతికత’ కలయికతో అనుకున్నది సాధించడంవల్ల, ఇది దేశంలోనే ఇతర రాష్ట్రాలకు ఆదర్శంగా నిలిచింది. ఇదే బాటలో, దశాబ్దం తరువాత, ‘మొదటి కుల గణన’ అంటూ, 112 లక్షల కుటుంబాలను కవర్ చేసినట్లు ప్రభుత్వం చెప్తున్నది. ఈ గణనకు ఎస్కేఎస్ లాగా ఒకేఒక్క రోజు కాకుండా, 50 రోజులకు పైగా సమయం పట్టింది. 

సర్వేల మధ్య సారూప్యతలు, వ్యత్యాసాలు వున్నాయనేది వాస్తవం. సమగ్ర కుటుంబ సర్వే 100% గణన ఆధారంగా బీసీల జనాభాను 51 శాతంగా పేర్కొంది. టీసీఎస్ 96.9% కవరేజీ ఆధారంగా బీసీల శాతం 56.33గా  పేర్కొంటూనే, హిందూ బీసీలు 46.25 శాతం, ముస్లిం బీసీలు 10.08 శాతం అని ‘మెలిక’ పెట్టింది. షెడ్యూల్డ్ కులాలు ఎస్కేఎస్ లో 18 శాతం కాగా, టీసీఎస్ లో 17.43 శాతం. షెడ్యూల్డ్ తెగలు ఎస్కేఎస్ లో 10 శాతం కాగా, టీసీఎస్ లో 10.45 శాతం. ఇతర కులాలవారు (ఓసీలు) ఎస్కేఎస్ లో 21 శాతం కాగా, టీసీఎస్ లో 15.79 శాతం గా నమోదైంది. రెండు సర్వేలలో ఎస్సీ, ఎస్టీ శాతాలు దాదాపు ఒకేలా వుండడం గమనార్హం. ఎస్కేఎస్ 51 శాతం బీసీ జనాభాలో ముస్లిం బీసీలు లేరు. బహుశా ఎస్కేఎస్ ఓసీ జనాభాలో అది కలిసి వుండే అవకాశాలున్నాయేమో? 

అప్పుడు ముస్లిం బీసీలను బీసీ జనాభాలో కలిపినట్లయితే ఎస్కేఎస్ బీసీ శాతం, టీసీఎస్ బీసీ శాతం; ఎస్సీ, ఎస్టీ శాతాల మాదిరిగానే దాదాపు సమానం అవుతాయి. ఈ అంతరాన్ని సరిగ్గా అర్థంచేసుకుని, అనుమానాలను నివృత్తి చేసుకోకుండా, టీసీఎస్ బీసీ శాతం పెరిగిందని ఏకపక్షంగా వాదించడం సమంజసం కాదు.    

బీసీ, ఎస్సీ, ఎస్టీ రిజర్వేషన్ల పెంపుదల విషయంలో పునఃసమీక్షించాల్సిన అవసరం ఉందనడంలో సందేహం లేదు. ఫిబ్రవరి 4, 2025న, ముఖ్యమంత్రి రేవంత్ రెడ్డి శాసనసభలో మాట్లాడుతూ, కేంద్రం కూడా టీసీఎస్ తరహాలో కుల, సామాజిక-ఆర్థిక సర్వే నిర్వహించాలంటూ విజ్ఞప్తి చేశారు.  తెలంగాణ అసెంబ్లీ ఏకగ్రీవంగా చేసిన తీర్మానం ఆమోదించింది. అదొక ‘చారిత్రాత్మక దినంగా’ పేర్కొన్నారు సిఎం. ముఖ్యంత్రి రేవంత్ రెడ్డి, టీసీఎస్ ‘చారిత్రక ప్రాముఖ్యతను’ నొక్కి వక్కాణిస్తూ, బీసీల హక్కుల సాధన విషయంలో, రిజర్వేషన్ల విషయంలో రాజకీయ విభేదాలను పక్కనపెట్టాలని సూచించారు. మంచిదే!  

కానీ, ఏడేళ్లు వెనక్కు పొతే, 2017 ఏప్రిల్ 16న ‘తెలంగాణ బీసీలు, ఎస్సీలు, ఎస్టీలు రిజర్వేషన్ బిల్లు’ అసెంబ్లీలో ఆమోదించబడిన వేళ, అప్పటి రాష్ట్ర ముఖ్యమంత్రి కల్వకుంట్ల చంద్రశేఖర్ రావు రిజర్వేషన్ల విషయంలో నిర్ణయాత్మక రాష్ట్ర హక్కులను గట్టిగా, అత్యంత సమర్ధవంతంగా సభలో ప్రసంగించడం ఇంతకంటే ‘మరింత చారిత్రాత్మక ఘట్టం’ అని చెప్పాలి. కేసీఆర్ మాట్లాడుతూ, సమగ్ర కుటుంబ సర్వే డేటా పరిపూర్ణమైనదని, అత్యున్నత న్యాయస్థానం విధించిన 50% పరిమితిని దాటి రిజర్వేషన్లు పెంచడానికి అది సూచించిన ప్రమాణాలకు అనుగుణంగా ఉన్నదని స్పష్టం చేశారు. బీసీల రిజర్వేషన్ల పెంపునకు కేసీఆర్ అపారమైన చొరవ తీసుకున్నారు. అలాగే ముస్లిం బీసీ-ఇ రిజర్వేషన్ 4 శాతం నుండి 12 శాతానికి, ఎస్టీ  రిజర్వేషన్ 6 శాతం నుండి 10 శాతానికి, ఎస్సీ రిజర్వేషన్ 15 శాతం నుండి 16 శాతానికి పెంచే ప్రతిపాదన చేసారు. న్యాయపరమైన అడ్డంకులను అధిగమించి, రాష్ట్రంలో బీసీలకు రిజర్వేషన్ల (42 శాతం) పెంపుతో సహా, మొత్తం రిజర్వేషన్లను 62%కి తీసుకొస్తామని ధీమా వ్యక్తం చేసారు. ఆ దిశగా నిరంతర కృషి చేశారు. 

బీసీ రిజర్వేషన్ల విషయంలో రాజకీయ ప్రయోజనాలకొరకు గణాంకాలను వాడుకోవడం కాకుండా, వాటిని సామాజిక న్యాయ సాధనంగా ఉపయోగించాలి. బాధ్యాతాయుతమైన ప్రతిపక్షం, అందునా మొట్టమొదటిసారిగా రికార్డ్ స్థాయి సమగ్ర కుటుంబ సర్వే ఒకేఒక్క రోజులో ద్విగ్విజయంగా చేయించిన ప్రభుత్వ పార్టీ నాయకులుగా ఇచ్చిన సూచనలను మన:స్ఫూర్తిగా ప్రభుత్వం స్వీకరించాలి. గగ్గోలు పెట్టడం సరైనది కాదు.  ఏదేమైనా, కేసీఆర్, రేవంత్ అనుసరించే మార్గాలలోనే వ్యత్యాసం కనబడుతున్నది. ఎవరి మార్గాన్ని ఎవరు అనుసరిస్తున్నారో, అనుకరిస్తున్నారో అనేది వేరే సంగతి. కాకపోతే, వినయంగా వాస్తవాలను అంగీకరించకపోవడంలోనే తేడా కనిపిస్తున్నది. రాజకీయమంటే ఇదేనేమో! ‘మీ చర్యలు ఇతరులను మరిన్ని కలలు కనేటట్టు, మరికొంత ఎక్కువగా నేర్చుకునేటట్టు, ఎక్కువ పనిచేసేట్లు, ఇంకా మెరుగయ్యేటట్టు ప్రేరేపిస్తే, అప్పుడు మీరు నిజమైన నాయకుడు అవుతారు’ అని అమెరికా 6వ అధ్యక్షుడు జాన్ క్విన్సీ ఆడమ్స్ అన్నాడు. అంటే, నాయకుడి ప్రధాన బాధ్యత, తాను నడుస్తూ, ఇతరులను తనతోపాటు నడిపిస్తూ లక్ష్యసాధన దిశగా మలచుకోవడం. ‘సర్వేలు, డేటాను పక్కన పెడితే’ – ఎవరు ఎవరిని ప్రేరేపించారు? ఎవరి ప్రభావం ఎవరిమీద పడింది? అనేది అందరూ గుర్తించాల్సిన అవసరం వుండి. 

తెలంగాణ కులగణన సర్వే డేటా ప్రభావం రిజర్వేషన్ విధానాన్ని, ముస్లిం బీసీల ప్రాభల్యం కారణంగా, ప్రతికూలంగా మారుస్తుందేమోనని,  బీసీ నేతలు, మేధావులు సహజంగానే భయపడుతున్నారు. సర్వేలో ముస్లిం బీసీలను జనరల్ బీసీ క్యాటగిరీలో చేర్చడం వల్ల, హిందూ బీసీల వాటా తగ్గిపోతుందని వారు భావిస్తున్నారు. ఆందోళన పడుతున్నారు. ఇది సహజం. సర్వే డేటాను సమాజ వాస్తవాలను ప్రతిబింబించేలా, మారుతున్న సామాజిక-ఆర్ధిక అవసరాలకు అనుగుణంగా రిజర్వేషన్ విధానాన్ని విశ్లేషించాల్సిన అవసరం ఉంది. రాజకీయ లక్ష్యాలకు వాడకుండా, నిజమైన సామాజిక సంక్షేమానికి ఉపయోగపడేలా ఉండాలి. 

అందుకే భేషజాలను పక్కనపెట్టి, ఎస్కేఎస్ డేటాను తెలంగాణ కులసర్వే డేటాకు ఎలా అనుసంధానం చేయవచ్చో ఆలోచించాలి. బీసీ, ఎస్సీ, ఎస్టీ, ఇతర అణగారిన వర్గాలకు మేలుకలిగేలా, పూర్తిస్థాయిలో ప్రత్యామ్నాయ ‘హైబ్రిడ్ మోడల్‌ను’ రూపొందించాలి. వివాదాన్ని తీవ్రతరం చేయకుండా, పరిష్కారాన్ని కనుగొనడానికి ప్రయత్నం జరగాలి. సామాజిక-ఆర్థిక దృక్పథంలో సమతుల్య అభివృద్ధి అవసరం. దానికి చొరవ చూపాల్సింది ప్రభుత్వమే. దాని నాయకుడు. ప్రతిపక్షాల సహకారం కూడా కోరాలి. 

 వివిధరంగాలకు చెందిన బీసీ సామాజిక వర్గాల ప్రతినిథుల భయాలను ప్రభుత్వం తొలగించాలి. సర్వపక్ష సహకారంతో సామరస్య బాటలు వేయాలి. ప్రభుత్వం, మేధావులు, అధికార-ప్రతిపక్ష బీసీ నాయకులు ఉమ్మడిగా  రాజకీయ అడ్డంకులను అధిగమించే దిశగా ఎవరిపాత్ర వారు పోషించాలి. (‘పోప్ ఎన్నిక విధానం’ మాదిరిగా) ఒక నెల రోజులు ఆలశ్యమైనా, ఏకాభిప్రాయ సాధనకు ప్రభుత్వం చిత్తశుద్ధితో పూనుకోవాలి. ‘బీసీల హక్కులసాధన విషయంలో, రిజర్వేషన్ల విషయంలో రాజకీయ విభేదాలను పక్కనపెట్టాలి. 

రేవంత్ రెడ్డి కేవలం అసెంబ్లీలో చెప్పడమే కాకుండా త్రికరణశుద్ధితో  దాన్ని ఆచరణలో పెట్టడానికి చొరవ తీసుకోవాలి. సర్వపక్ష ఆమోదమార్గం అన్నిటికన్నా ఉత్తమమైనది. దీని ద్వారా ఒక సమతుల్యమైన ‘హైబ్రిడ్ మోడల్’ అమలుకు మార్గం సుగమం అవుతుంది. (సమగ్ర చర్చల, ఏకాభిప్రాయం అనంతరం ‘తెల్ల పొగ’-వైట్ స్మోక్-క్షణం కోసం ఎదురు చూద్దాం!) సమగ్ర కుటుంబ సర్వే అయినా, తెలంగాణ కుల సర్వే అయినా, బీసీలు, ఎస్సీలు, ఎస్టీలు తమ హక్కులను పరిరక్షించుకోవాలి. ఆ దిశగా తెలంగాణ తొలి ముఖ్యమంత్రి వేసిన బలమైన పునాదులమీద నిర్మాణం చేసే బాధ్యత మలి ముఖ్యమంత్రిమీద వున్నది.  

పెట్టుబడుల ప్రకటనలతో సరిపోలని ప్రగతి (ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక భావితరాలకు ఎలా ఉపయోగకారి?) : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

పెట్టుబడుల ప్రకటనలతో సరిపోలని ప్రగతి 

(ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక భావితరాలకు ఎలా ఉపయోగకారి?) 

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

ఆంధ్రజ్యోతి దినపత్రిక ఎడిట్ పేజి (12-02-2025)

{ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక అంతర్జాతీయ భాగస్వామ్యాలను నిర్మించేందుకు, భాగస్వామ్య దేశాల ప్రతినిధులు పెట్టుబడులను ఆకర్షించేందుకు విశిష్టమైన వేదికగా ఎదుగుతున్నప్పటికీ, ఆర్థికాభివృద్ధి, ఉద్యోగ-ఉపాధి కల్పనవంటి వాస్తవిక ప్రయోజనాలు సాధించడం గురించి నిరంతరం అనుమానాలు వ్యక్తమవుతూనే వున్నాయి.}-సంపాదకుడి క్లుప్త పరిచయం 

ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక (వరల్డ్ ఎకానమిక్ ఫోరమ్-డబ్ల్యుఇఎఫ్) వార్షిక సమావేశాలను, అంతర్జాతీయ పెట్టుబడుల అవగాహన ఒప్పందాలకు (ఏమ్వోయూ) పరిమితం చేయకుండా, పారిశ్రామిక, ఆర్ధిక, సామాజిక రంగాలలో నిష్ణాతులైన పలువురు ప్రపంచ స్థాయి ప్రభావశీలులైన వ్యక్తులతో, దీర్ఘకాలిక పరిచయాలకు, నిరంతర నెట్వర్కింగ్ చేయడానికి, వర్తమానంలో, భవిష్యత్తులో ప్రపంచ దిశ-దశ ఏమిటి అనే విషయంలో అవగాహన కలగడానికి అవకాశంగా ఉపయోగించుకోవాలని ఆర్ధిక విశ్లేషకుల అభిప్రాయం. ఇంచుమించు ఇదే అభిప్రాయాన్ని దావోస్ పర్యటన ముగించుకుని వచ్చిన ఆంధ్రప్రదేశ్ ముఖ్యమంత్రి నారా చంద్రబాబు నాయుడు కూడా వెల్లడి చేశారు. ఇటీవలి డబ్ల్యుఇఎఫ్ దావోస్ వార్షిక సమావేశంలో, భారత కంపెనీలతో సహా అంతర్జాతీయ పెట్టుబడి సంస్థలతో పెద్ద ఎత్తున అవగాహన ఒప్పందాలు చేసుకుంటున్నట్లు కొందరు ముఖ్యమంత్రుల అవాస్తవ ప్రకటనల నేపథ్యంలో ఇలాంటి విశ్లేషణలకు ప్రాముఖ్యత వున్నదనాలి.  

డబ్ల్యుఇఎఫ్ స్విట్జర్లాండ్‌లోని ఒక అంతర్జాతీయ ప్రభుత్వేతర సంస్థగా 1971 జనవరి 24న జర్మన్ ఇంజనీర్, ఆర్థికవేత్త క్లాస్ స్క్వాబ్ తన 33 వ ఏట, యూరోపియన్ల యాజమాన్య వేదిక (యూరోపియన్ మేనేజ్‌మెంట్ ఫోరమ్) పేరుతోస్థాపించారు. దీని లక్ష్యం ప్రపంచ ఆర్థిక వ్యవస్థను మెరుగుపరచడం, వ్యాపార, రాజకీయ, విద్యావేత్తలతో పాటు సమాజంలోని ఇతర ప్రతిభాశీలురైన నాయకులను ఒక ఉమ్మడి వేదిక మీదకు చేర్చి, వార్షిక సదస్సులు నిర్వహించి, ప్రపంచ, ప్రాంతీయ, పారిశ్రామిక విధానాలను రూపొందించడం. ఇటీవల ముగిసిన 54వ డబ్ల్యుఇఎఫ్ వార్షిక సమావేశం జనవరి 15-19, 2025 మధ్య దావోస్‌లో జరిగింది. కీలకమైన ప్రపంచ-ప్రాంతీయ సవాళ్లను పరిశీలించి, జీవన ప్రమాణాలను మెరుగుపరచడానికి వృద్ధిని ప్రేరేపించడం, భౌగోళిక రాజకీయ తాకిడులకు ప్రతిస్పందించడం లాంటివి డబ్ల్యుఇఎఫ్ చేపట్టింది.   

ఇందులో అంతర్జాతీయ సంస్థల, ప్రపంచ ప్రఖ్యాత కంపెనీల ప్రతినిధులు పెద్ద సంఖ్యలో పాల్గొన్నారు. సుమారుగా 3000 మంది ప్రపంచవ్యాప్త విధాన నిర్ణేతలు, ప్రభుత్వ, వ్యాపార, పౌర సమాజ విద్యాసంస్థల ప్రతినిధులు, ఉన్నతాధికారులు పాల్గొన్నారు. వీరిలో దేశాధినేతలు, ముఖ్యమంత్రులు, మంత్రులు కూడా ఉన్నారు. అమెరికా నుండి 674 మంది, ఇంగ్లాండ్ నుండి 270, చైనా నుండి 140 మంది ప్రతినిధులు హాజరయ్యారు. భారత దేశం నుండి, గతంలో కంటే, అత్యధిక సంఖ్యలో 133 మంది ప్రతినిధులు (‘ఒకే బృందం, ఒక భారతీయ ప్రదర్శన’ అనే థీమ్‌తో) హాజరయ్యారు. వీరిలో తెలంగాణ, ఆంధ్రప్రదేశ్, మహారాష్ట్ర, ఉత్తరప్రదేశ్, తమిళనాడు, కేరళ, కర్ణాటక, పశ్చిమబెంగాల్ రాష్ట్రాల ప్రతినిధులు కూడా ఉన్నారు. ఐదుగురు కేంద్ర మంత్రులు, ముగ్గురు రాష్ట్ర ముఖ్యమంత్రులతో సహా, వివిధ రంగాల నుండి సుమారు 100 మంది సీఈఓలు పాల్గొన్నారు. 

యూరోపియన్ మేనేజ్‌మెంట్ నిపుణలకు, అమెరికన్ మేనేజ్‌మెంట్ మెలకువలను, విధివిధానాలను నేర్పించడమనే క్లాస్ స్క్వాబ్ ప్రారంభ ఆలోచన, క్రమంగా ఆర్థిక, సామాజిక సమస్యలపై దృష్టి పెట్టడంగా మార్పు చెందింది. 1971 సంవత్సరం నాటి ప్రారంభ సమావేశానికి 400 మంది దిగ్గజ యూరోపియన్ వ్యాపారవేత్తలను, వివిధరంగ నిపుణులను ఆహ్వానించి,  స్క్వాబ్ తన పూర్వ పరిచయాలతో, నేర్పరితనంతో, చాకచక్యంతో వ్యూహాత్మకంగా తక్షణ, భవిష్యత్తు నిధులను సమీకరించాడు. స్విస్ ఫెడరల్ ప్రభుత్వ పర్యవేక్షణలో లాభాపేక్షలేని సంస్థగా స్థాపించబడిన డబ్ల్యుఇఎఫ్, ప్రతిఏటా ప్రశాంతమైన పర్వత ప్రాంతం దావోస్‌లో ‘వార్షిక సమావేశాలు’ నిర్వహించడం ఆనవాయితీగా సాగుతున్నది. పరస్పర సహకార చర్చలకు అనువైన స్థలంగా దీన్ని ఎంచుకున్న స్క్వాబ్, డబ్ల్యుఇఎఫ్ ను ‘దావోస్ ఆత్మ’గా పేర్కొన్నారు. 

(ప్రొఫెసర్ క్లాస్ స్క్వాబ్, నైపుణ్యం సంతరించుకున్న ఒక ప్రఖ్యాత ఆర్థికవేత్త. ప్రజా-పౌర సంబందాల నిపుణుడు. జాతీయ-అంతర్జాతీయ రాజకీయ ఆర్థిక క్షేత్రాల్లో పేరొందిన వ్యక్తి.  వీటికి అదనంగా, ప్రపంచ ఆర్ధిక వేదికను మరింత సార్ధక మార్పులు తేవడానికి, మరింత  వినయం, బాధ్యత, నైతికతకు ప్రాధాన్యత ఇవ్వడానికి ఆద్యతన భవిష్యత్తులో సమాయత్తం చేయాలి. పెద్ద స్థాయిలో పెట్టుబడులు ఆర్థికాభివృద్ధికి సానుకూలమైన మార్గదర్శకాలు. ఇవి వాస్తవ వ్యతిరేక ప్రకటనలతో సరిపుచ్చకుండా, అసలు-సిసలైన అభివృద్ధి సంకేతాలుగా మారడం అత్యవసరం. నైతికతతో కూడిన ఆధునిక విధానాలతో ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక తన ప్రస్తానాన్ని కొనసాగిస్తూ, వర్తమాన, భవిష్యత్తు సమాజానికి దార్శనికతను ఇవ్వడానికి దోహదపడేలా ప్రొఫెసర్ క్లాస్ స్క్వాబ్ జాగ్రత్త పడాలి.  వేదిక మరింత అర్థవంతం కావాలి.)

దావోస్‌లో డబ్ల్యుఇఎఫ్ కి స్థిరమైన ప్రాంగణం లేదు. కాకపోతే, పరిశోధన, వాణిజ్యం, సాంకేతికతపై దృష్టి సారించి, వ్యాపారం, ప్రభుత్వం, విద్యాసంస్థలు, పౌర సమాజాల నాయకులు కలవడానికి, వారిని కలపడానికి, చైనా దాలియాన్లో, మరికొన్ని ఇతర ప్రదేశాలలో ‘నూతన చాంపియన్ల ప్రత్యేక వార్షిక సమావేశాలు’ (యాన్యువల్ మీటింగ్స్ ఆఫ్ ద న్యూ చాంపియన్స్) డబ్ల్యుఇఎఫ్ నిర్వహించింది కొన్ని పర్యాయాలు. తెలంగాణ తొలి ముఖ్యమంత్రి కల్వకుంట్ల చంద్రశేఖరరావు 2015లో దాలియాన్‌లో జరిగిన అలాంటి ఒక ప్రత్యేక సమావేశంలో పాల్గొని, తనదైన ప్రత్యేక శైలిలో, తెలంగాణను పెట్టుబడుల స్వర్గంగా ప్రచారం చేయడంలో పూర్తిగా సఫలమయ్యారు. ఆ సమావేశంలో ఆయన చేసిన ‘రాజనీతిజ్ఞతతో కూడిన ఉపన్యాసం’ లోభారత ఆర్థిక వ్యవస్థను సమర్థించడం, చైనా అభివృద్ధిని ప్రశంసించడం, తెలంగాణ సాధించిన అభివృద్ధిని తెలియచేయడం విశేషం.   

ప్రత్యేక ఆహ్వానితులకే ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక సమావేశాల్లో పాల్గొనే వీలుంది. ఆర్థిక, రాజకీయ రంగంలో ప్రధాన పాత్రదారులు, క్లిష్టతరమైన ప్రపంచ సమస్యలను పరిష్కరించడం లాంటి డబ్ల్యుఇఎఫ్ లక్ష్యాలను ముందుకు తీసుకుపోగలిగేవారు సమావేశాలకు ఆహ్వానితులు. పెట్టుబడుల అవకాశాలకోసం తెరవెనుక లాబీయింగ్ చేయడానికి ఈ వేదికను ఉపయోగించుకోవచ్చు. బహుశా అందువల్లనే, భారతదేశంనుండి ముఖ్యమంత్రులు, కేంద్ర మంత్రులు ఈ వేదిక వార్షిక సమావేశాలలో  పాల్గొంటారు. ఈ వేదికను 'జాతీయ, అంతర్జాతీయ ఆర్థిక విధానాలను రూపకల్పన చేయడానికి ప్రోత్సహించే 'సామాజిక సంస్థ'గా కూడా చెప్పుకోవచ్చు. నిర్వాహకుల అవగాహనకు అతీతంగా, 'నియంత్రణల సడలింపుకు, మార్కెట్ స్వేచ్ఛకు’ ప్రాధాన్యమిచ్చే ‘నయా ఉదారవాద విధానాల' వేదికగా డబ్ల్యుఇఎఫ్ మారుతున్నదన్న విమర్శ వస్తున్నది. బహుశా, ప్రజల సార్వజనీక, విస్తృత ప్రయోజనాలకు ఈ వేదిక సరిపడకపోవచ్చునేమో. ఏదేమైనా, అభివృద్ధి చెందని, చెందుతున్న దేశాల పెట్టుబడి అవకాశాలను మెరుగుపరచుకోవడానికి ఇది ప్రధాన వేదికే. 

(1997లో దేవేగౌడ పాల్గొన్న రెండు దశాబ్దాల తర్వాత ప్రపంచ ఆర్థిక వేదికలో పాల్గొన్న మొదటి భారత ప్రధాని నరేంద్ర మోదీ. 2018 డబ్ల్యుఇఎఫ్ వార్షిక సమావేశంలో పాల్గొన్న మోడీ, పలువురి ప్రశంసలను పొందిన అలనాటి తన కీలక ప్రసంగంలో, భారతదేశంలో చేపట్టిన ఆర్థిక సంస్కరణలు, సులభతర వాణిజ్యం, విరివిగా పెట్టుబడి అవకాశాలను ప్రధానంగా ప్రస్తావించారు. మేక్ ఇన్ ఇండియా, డిజిటల్ ఇండియా, స్కిల్ ఇండియా కార్యక్రమాలను సోదాహరణంగా ప్రస్తావిస్తూ, ప్రపంచ పెట్టుబడిదారులను విశేషంగా ఆకర్షించారు. పర్యావరణ మార్పులు, తీవ్రవాదం వంటి ప్రపంచ సమస్యలపై అనర్ఘళంగా మాట్లాడుతూ, భారత్‌ను బాధ్యతాయుతమైన ప్రపంచ శక్తిగా అభివర్ణించారు. ఈ నేపధ్యంలో, ఇటీవలి సమావేశంలో భాగంగా కాన్ఫెడరేషన్ ఆఫ్ ఇండియన్ ఇండస్ట్రీ వేదికమీద భారతదేశం  7% ఆర్థిక వృద్ధి సాధించడాన్ని క్లాస్ స్క్వాబ్ సముచితంగా ప్రశంసించారు.) 

నారా చంద్రబాబునాయుడు 1990-2000 మధ్య కాలంలో, ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక సమావేశాల్లో పాల్గొన్న తొలి భారతీయ ముఖ్యమంత్రులలో బహుశా ప్రధముడు కావచ్చు. ఆ వేదికను చాకచక్యంగా ఉపయోగించుకుని, ఉమ్మడి ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రాన్ని విదేశీ ప్రత్యక్ష–పరోక్ష పెట్టుబడుల కేంద్రంగా మలిచారు. హైదరాబాద్‌ను ఇన్ఫర్మేషన్ టెక్నాలజీ కేంద్రంగా రూపొందించి, దేశ ఐటీ వృద్ధిలో, ఆయన నిర్వహించిన పాత్ర అమోఘం. ఈసారి కూడా చంద్రబాబు నాయుడు వార్షిక సమావేశంలో పాల్గొన్నారు. మైక్రోసాఫ్ట్ వ్యవస్థాపకుడు బిల్ గేట్స్ తో చర్చలు జరిపారు. అలాగే, తెలంగాణ ముఖ్యమంత్రి రేవంత్ రెడ్డి, 2023లో నూ, ఇప్పుడూ కూడా, పాల్గొని, అమెజాన్, సన్ పెట్రోకెమికల్స్, టిల్‌మన్ గ్లోబల్ హోల్డింగ్స్ వంటి హేమాహేమీ సంస్థల నుండి రూ 1.78 లక్షల కోట్ల విలువైన పెట్టుబడులను తెలంగాణకు సాధించారు. ఈ పెట్టుబడులద్వారా సుమారు 49,550 మందికి ఉద్యోగ అవకాశాలు కలగనున్నట్లు ప్రభుత్వ అంచనా. ముఖ్యమంత్రిని, ఆయన సహచర ప్రతినిధుల బృందాన్ని అభినందించాలి. 

ప్రపంచ ఆర్థిక వేదిక అంతర్జాతీయ భాగస్వామ్యాలను నిర్మించేందుకు, భాగస్వామ్య దేశాల ప్రతినిధులు పెట్టుబడులను ఆకర్షించేందుకు విశిష్టమైన వేదికగా ఎదుగుతున్నప్పటికీ, ఆర్థికాభివృద్ధి, ఉద్యోగ-ఉపాధి కల్పనవంటి వాస్తవిక ప్రయోజనాలను ఎంతవరకు సాధిస్తున్నది అనేదానిపై అనుమానాలు వ్యక్తమవుతూనే వున్నాయి. చంద్రబాబునాయుడు పాలన చేసిన రోజుల నుండి, ఉమ్మడి అంధ్రప్రదేశ్, తదనంతర తెలంగాణ, ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రాల ముఖ్యమంత్రులు, ఇతర నాయకులు ఈ వేదికను సద్వినియోగం చేసుకుని, బిలియన్‌ డాలర్లలో పెట్టుబడులు పొందినట్లు ప్రకటనలు చేస్తున్నారు. ఈ ప్రకటనలు ఎంతమేరకు దీర్ఘకాలిక అభివృద్ధి సాధించడానికి దోహదపడుతాయనేది కూడా  ‘బిలియన్‌ డాలర్ల’ ప్రశ్నే! లేదా, రాజకీయ స్వప్రయోజనాలను ప్రచారం చేసుకోవడానికేనా అనేది కూడా ప్రశ్నార్థకంగా మిగిలిపోతుంది.

ఈ నేపథ్యంలో, జనాభా సమస్యను మొట్టమొదట సూత్రీకరించిన విశ్వవిఖ్యాత బ్రిటీష్ ఆర్థికవేత్త రాబర్ట్ థామస్ మాల్థస్ ‘జనాభా సిద్ధాంతాన్ని’ ప్రపంచ ఆర్థిక వేదికలో రాజకీయ నాయకులు ప్రకటించే బిలియన్‌ డాలర్ల పెట్టుబడులతో పోల్చి చూస్తే ఆసక్తికరంగా వుంటుంది. ఆహారధాన్యాల పెరుగుదల రేటు కంటే జనాభా పెరుగుదల రేటు హెచ్చుగా ఉంటుందని మాల్థస్ తన సిద్ధాంతంలో వివరించాడు. అంటే, మాల్థస్ సిద్ధాంతం ప్రకారం, ఆహార ధాన్యాల వృద్ధి అంకశ్రేణి క్రమంలో - అంటే 1, 2, 3, 4, 5... పద్ధతిలో పెరుగుతుంటే, జనాభా వృద్ధి గుణశ్రేణి క్రమంలో – అంటే, 1, 2, 4, 8, 16... పద్ధతిలో పెరుగుతుంది.  డబ్ల్యుఇఎఫ్ వేదిక ఆధారంగా జరిగే ‘అవగాహనా ఒప్పందాలు’ దరిమిలా ‘అవి కలిగించే వాస్తవ ప్రయోజనాల’ మధ్య కూడా ఇలాంటి అసమానతలే వున్నాయి.

పెట్టుబడుల ప్రకటనలు, ఆర్థిక ప్రగతి, అభివృద్ధి భ్రమ, భారీ ఉద్యోగ-ఉపాధి కల్పనల ఆశలు రేకెత్తిస్తాయి. కానీ ఈ ప్రకటనల స్థాయిలో వాస్తవిక ఫలితాలు వుండడం లేదు. నిధుల విడుదల, మౌలిక ప్రాజెక్టుల అమలు, క్షేత్రస్థాయిలో ఆర్థిక ప్రయోజనాలు సాధించడంలో అనేక నియంత్రణ సమస్యలు, ఆర్థిక అనిశ్చితులు, రాజకీయ ప్రేరిత హైప్ ప్రకటనలు అడ్డుగా నిలుస్తున్నాయి. ఈ అసమానత కారణంగా అభివృద్ధి అంతరం ఏర్పడుతోంది. వాగ్దానాల ప్రకారం ఆర్థిక మార్పు సాధించడంలో విఫలమవ్వడం వల్ల సంశయాలు, విలంబం, విధాన మార్పులు చోటుచేసుకుంటున్నాయి. కాబట్టి పెట్టుబడుల ప్రకటనలు వాస్తవ ప్రగతితో అనుసంధానమయ్యేలా జాగ్రత్తపడాలి.