Brahmins are Descendants of Great Sages With Rich Wisdom: Vanam Jwala Narasimha Rao

 Brahmins are Descendants of Great Sages With Rich Wisdom

(Telangana Brahmin Community is indebted to CM KCR) 

Vanam Jwala Narasimha Rao

The Hans India (29-10-2023)

(Telangana state is a Role Model in implementing several welfare schemes for Brahmins, with the initiative of Chief Minister K Chandrashekhar Rao. Telangana Brahmin Samkshema Parishad, the first of its kind in the country was formed seven years ago in the state. Telangana Brahmin Sadan Complex in nine acres of government allotted land is operational. Ramanuja, Vivekananda Overseas Education, Vedapathashala, Brahmin Entrepreneurial Schemes, Grant to Kanchi Kamakoti Peetham, Honorarium to Vedic Scholars, etc. are being implemented benefiting over 7 thousands by spending Rs 262 Crores Government Budgetary Provision. At a time when Brahmins are not getting their due share of respect and material support, Telangana is a unique exception-Editor Hans India Synopsis )

Despite 75 years of Independence with Constitutional Guarantees, Safeguards and Rights to all sections people, primarily the vulnerable, regrettably, it has become a fashion to some negligible number of vocal neo or pseudo intellectuals, to indulge in unfair criticism of Brahmins and the Dharma they sincerely preach as a devout duty in the interest of society. Brahmin Community as a whole is targeted and singled out for absolutely no fault of them, on the pretext that, ages ago, their ancestors did something erroneous, unmindful of its requirement of the day. Despite every citizen is guaranteed equal rights in Constitution, except in states like Telangana, Brahmin Community has become weak in the society, in almost all states, which is a concern.    

 Genesis and Evolution of this fraternity, who are ‘Descents of Great Sages’ with Rich Wisdom, whose role has always been that of Acharyas, Teachers, Gurus, and Purohits in the service of Humanity since ages, is very interesting. The sacred Hindu scripture Rig Veda, contains the mythological origin of the Brahmin. Despite advancement of science and technology, scientists failed to exactly find out grass roots of human beings and secret of creation. Nevertheless, the ‘Sanatana Hindu Dharma’ that unfolds this secret of creation, also guarded, and continues to guard the universe, its stabilization, destruction, and recreation, which is like a wheel and continuum. Custodians of this all-encompassing ‘Sanatana Hindu Dharma’ which is inclusive in its nature, from time immemorial are, Brahmins, Brahmins, and Brahmins alone. Their wisdom, eldership and practicing best of its principles helped them to do so.

Unaware of Brahmins’ Contribution, rich background, and history, indulging in awful remarks on the community, making fun of them, and treating them as second grade citizens is against accepted democratic spirit. Instead of deliberating traditions, customs, conditions, practices, and the whole gamut of ‘Sanatana Hindu Dharma,’ as a whole, quoting couple of trivial examples in isolation, from the vast repository of ancient wisdom, and thereby exhibiting their sheer ignorance with obnoxious statements is improper. Life of a Brahmin is full of selfless sacrifices practicing ‘Voluntary Poverty,’ who would never sell his knowledge, but prefer to lead an austere life, like Sage Agastya or Saint Composer Tyaga Raja.

In a great and ancient civilization like India with the culmination of vast wisdom, values, and traditions, it is important to know who practiced which Dharma, when and why. How the future generations would understand this great Mosaic of varied cultures is important. Instead of saying that the Epics, Chronicles, Shastras are false, it is better to understand the good and bad in them. In our ancient texts, nowhere, it is mentioned that such and such community or caste is superior are inferior. Our great literatures depict various branches of ethos, if one understands.

 Undoubtedly, the then prevailed ‘Chatur Varna’ system or the four-layered system of Ancient Vedic times, namely, Brahmins, Kshatriyas, Vysyas and Shudras is debatable and certainly replaceable. Rationale of the division into ‘Four Categories’ of occupations said to have been created in Ancient Vedic days, according to individual’s qualities and activities, but not according to birth, not static forever, and ever dynamic, may also be contentious and controversial, in modern days context. Unfortunately, in various forms, social, political, economic hierarchy and discrimination is prevalent today and Brahmins have nothing to do with this.  There is dissimilarity among IAS/IPS and attender category employees. Doctor, Engineer, clerk, and daily wage labourers are not on the same footing, despite Constitution Guarantee. If deciding factor is economic status now, then, knowledge was the basis in ancient times, right or wrong!!!

Brahmins discharged their duties assigned to them or thrust on them by the society, and served as ruling class, priests, and strategists for the benefit of the people. In every village to ensure Good Governance and Welfare of the people, the ‘Panch Pradhan System’ or the present Panchayat Raj System, had one or two Brahmins among them. They were also assigned the task of spreading the divine thought in the society. They were successful in their task. Practices such as learning, teaching, and performing Yagnas etc. were what Brahmins did then and doing now regularly. Marxist Pont of View Historian DD Kosambi endorsed services rendered by Brahmins for protecting and preserving the ancient wisdom found in the holy texts, which is priceless.

There is an underlying relationship between Srushti, the Creation of universe and Brahmins. ‘Vedic Sanatana Hindu Dharma and Culture,’ passed on from generations to generations, gave equal importance to values, ethics, and organized life not only to individuals but also to the entire society aimed at Universal Welfare. As against this, other religions, and political philosophies, not to name, were either Individual centric or Society centric but not both.

Scriptures noted that, Prajapati and Sage (Rishi) Kashyap, created the earth, known as ‘Kasyapi’ his daughter, followed by people and other sages on directions from ‘Virat Swaroop- The Supreme Being.’ Destined to guide human beings to be righteous, Sages taught them about Atman, Jeevatma, Paramatma, importance of Human Form, Creation, Essence of Life, and the Cycle of Existence. Sages married human beings, gave birth to children, and left for their original abode, but not before establishing ‘Arsha Samskruthi’ the culture and traditions on Earth.    

Rishis also left behind a rich wisdom and knowledge in the form of literary wealth preserved in several scriptures, traditions, and customs and passed on these to Brahmins to ‘Preserve, Protect, Defend, and Propagate’ to generations after generations. Brahmins are Descents of these Great Sages (or Rishis) with Rich Wisdom, whose role has always been that of Acharyas, Teachers, Gurus, and Purohits to jealously guard ancient knowledge and wisdom. Despite onslaughts in the past by atheists and by negligible but vocal neo and pseudo intellectuals, in the present, Brahmins successfully carried their duty and shall continue to do so.

Reminiscing the vital role played by some Brahmins in the evolution of modern society and revolutionary social reforms, in whatever capacity they were, is quite interesting. To name few among them: Swami Ramanand Tirtha, Padma Bhushan Kaloji Narayana Rao, Pamulaparthi Venkata Narasimha Rao, Daasarathi Krishnamacharya, Kondapalli Seshagiri Rao, Dr Burgula Ramakrishna Rao, Pamulaparthi Sadashiv Rao, Rau Bahadur Kandukuri Veereshalingam Pantulu, Gurajada Venkata Apparao, Chilakamarthi Lakshmi Narasimham, Kallakuri Narayana Rao, Gidugu Venkata Ramamurthy, Tanguturi Prakasam Pantulu, Tenneti Viswanadham, Srirangam Srinivasa Rao, Devulapalli Venkata Krishnasastri, Bellary Raghava, Bhandaru Acchamamba, Dr Yellapragada Subbarow, Durgabai Deshmukh etc. From Vedic period to the present day, Brahmins contributed to the society’s welfare, progress, development, and overall wellbeing.

Telangana state is a Role Model in implementing several welfare schemes for Brahmins, with the initiative of Chief Minister K Chandrashekhar Rao. Telangana Brahmin Samkshema Parishad, the first of its kind in the country was formed seven years ago in the state. Telangana Brahmin Sadan Complex in nine acres of government allotted land is operational. Ramanuja, Vivekananda Overseas Education, Vedapathashala, Brahmin Entrepreneurial Schemes, Grant to Kanchi Kamakoti Peetham, Honorarium to Vedic Scholars, etc. are being implemented benefiting over 7 thousands by spending Rs 262 Crores Government Budgetary Provision. At a time when Brahmins are not getting their due share of respect and material support, Telangana is a unique exception, thanks to CM KCR. Brahmin Community is indebted to CM KCR for ever and ever.    

Against this background, it is glad that, the two days ‘National Sammelan of Brahmarshis’ being organized by ‘All India Brahmarshi Maha Sangh’ in Secunderabad on October 28 and 29, 2023, is deliberating on some of the issues raised in this article, including Successful Brahmin Welfare in Telangana. Colonel Tejendra Pal Tyagi is steering the Sammelan, attended by Prominent Brahmin Representatives from All Over the Country,

వాల్మీకి శబరీరామచరితలో సనాతన ధర్మం : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 వాల్మీకి శబరీరామచరితలో సనాతన ధర్మం

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

ఆంధ్రప్రభ దినపత్రిక (అక్టోబర్ 27, 28-2023)

           సీతావ్వేషణలో భాగంగా రామలక్ష్మణులు పంపా తీరానికి పడమటి దిక్కున వున్న శబరి (మతంగ మహాముని) ఆశ్రమానికి చేరుకోగానే, ఆమె వీరికి పాద నమస్కారం చేసి, శాస్త్రప్రకారం ఉపచారాలు చేసింది. సంతోషించిన శ్రీరామచంద్రుడు శబరిని ‘సాధుచరిత్రా, కోపంలోను, ఆహారంలోను, నిర్మలమైన మనసు కలదానా’ అని సంబోధిస్తూ, అలాంటి నియమమం కల శబరి, ఆమె చేస్తున్న తపస్సులు, వ్రతాలు, నిర్విఘ్నంగా సాగుతున్నాయా అని, మనసు ఎల్లప్పుడూ ప్రసన్నంగా, శాంతంగా వున్నది కదా అని, గురు సేవలు కొనసాగుతున్నాయా అని, అలా చేయడం వలన ఫలితం వున్నదా అని ప్రశ్నించాడు.

         వాల్మీకి సంస్కృత రామాయణాన్ని యధాతథంగా తెలుగులోకి అనువదించిన, ఆంధ్రవాల్మీకి వావిలికొలను సుబ్బారావు (వాసుదాసస్వామి) గారు, శ్రీరాముడు శబరికి వేసిన ప్రశ్నలో ఇమిడివున్న అద్భుతమైన ధర్మార్థాన్ని వ్యాఖ్యానంగా, అరణ్యకాండ మందరంలో వివరించారు. ‘నిర్విఘ్నంగా సాగుతున్నాయా’ అనే దానికి వివరణ ఇస్తూ, ‘కామ, క్రోధ, లోభాలు’ అనే మూడు ‘నిర్విఘ్నాలు’ తపస్సు నాశము చేయడమే కాకుండా నరక ద్వారాలవుతాయని, ఉదాహరణగా, విశ్వామిత్రుడు లాంటివారు కామం, ఆగ్రహం మూలాన తపస్సు నాశము చేసుకున్న విషయం ప్రస్తావించారు.

ఇక శ్రీరాముడు సంబోధించిన ‘ఆహారం’ విషయానికి వస్తే, నిషిద్ద వస్తువులను తినకుండా వుండడం, నిషిద్ద కాలాలలో తినకుండా వుండడం, మితభుక్తి, సాత్త్విక పదార్ధాలను తినడం అనే అర్థం ప్రధానంగా స్ఫురిస్తుంది. సహపంక్తిలో తింటున్న వారితో అనవసర ప్రసంగం చేయకూడదు. నోటి నుండి జారిపడినదానిని, భుజించగా మిగిలిన పదార్ధాలను, మళ్లీ తినకూడదు. పిండి వంటకాలను, కూరలను, దుంపలను, ఫలాలను, చేయితో విరిచి తినాలికాని, పంటితో కొరికి తినకూడదు. విస్తరి (ప్లేట్) లో ఉప్పు ప్రత్యేకంగా వేయకూడదు. పెరుగు, లేదా, చల్లలో కలిపే వేయాలి. నూనెతో వండినవి కాని, పచ్చివికాని, గరిటెలతో వేయకూడదు. అన్నం, కూరలు, పచ్చళ్లు, మంచినీరు, పెరుగు, పాలు, నేయి, చేతితో వేయకూడదు. గరిటెలు (లేదా ఆకులు) ఉపయోగించాలి. తినే అన్నం విషయంలో కాని, కూరలు, పచ్చళ్ల విషయంలో కాని తినేటప్పుడు తప్పులు ఎంచకూడదు.

దేవాలయాలలో, చీకట్లో, ఆరుబయట, మిద్దెలమీద, వట్టినేలమీద, పాడుపడ్డ ఇంటిలో భోజనం చేయకూడదు. పగలు కాని, రాత్రికాని రెండుసార్లు తినకూడదు. రాత్రి రెండు జాములు దాటిన తరువాత, అర్థరాత్రి, పగలు రెండు జాముల వేళ తిన కూడదు. నిలుచుని, కుర్చీమీద కూచుని, ఆచమనం చేయకుండ, ఒంటి వస్త్రంతో, తలగుడ్డతో తినడం నిషిద్ధం. ఇతరులు తాకినదాన్ని, చేతిలో పెట్టుకుని కాని, విడి ఆకులో కాని, మట్టి పాత్రలో కాని, వస్త్రం మీద కాని తినడం తప్పు. ఒక పంక్తిలో తింటూ తాను ముందుగా లేచి వెళ్లకూడదు. తప్పక వెళ్లాల్సిన అవసరం కలిగితే కొన్ని నియమాలు పాటించాలి. చెడు శబ్దాలు వింటూ భోజనం చేయడం తప్పు. భోజన సమయంలో భార్య మీద, పిల్లల మీద కోప్పడడం, వారికి ఎంగిలి పదార్థాలు పెట్టడం పనికిరాదు. పాయసం, పెరుగు, పాలు, నీరు, నేయి శబ్దం కాకుండా తాగాలి. సశేషంగా తీసుకోవాలి. రాత్రి తినేటప్పుడు దీపం ఆరిపోతే (విద్యుత్ పోతే!) సూర్యుడిని స్మరించుకుని, చేతులతో పాత్రను తాకి వుండి, తిరిగి దీపం వచ్చేదాకా తినకూడదు. అప్పుడైనా పాత్రలో వున్న పదార్ధాన్నే తినాలి. ఈ నియమ నిబంధనలతో పాటు, మరికొన్ని నిషిద్ధాలను కూడా శబరి వృత్తంలో చర్చకు వచ్చాయి.

ఇక శ్రీరాముడు అడిగిన గురుపూజ, గురు సేవలు కొనసాగుతున్నాయా అన్న ప్రశ్న విషయంలో కూడా అద్భుతమైన వ్యాఖ్యానం వున్నది. గురువు, గురుపుత్రులు లేనప్పుడు గురుశుశ్రూష ఏమిటని సందేహం కలగవచ్చు. గురువు లేకపోయినా ఆయన పాదుకలు వుంచుకుని గురుపూజ చేయాలి. గురుభక్తిలేనివారికి ఆయన చెప్పిన విషయాలు మనస్సుకు రావు. అలాంటప్పుడు ‘ఫలానుభవం’ వుండదు. అందుకే శ్రీరాముడు శబరిని ‘గురుపూజాఫలం’ వున్నదా? అని ప్రశ్నించాడు. మనస్సు, వాక్కు, కాయము, పరిశుద్ధంగా వుంచుకుని, గురుభక్తి, దైవభక్తి కలిగి ఉన్నవారిని భగవంతుడు స్వయంగా వెతుక్కుంటూ వస్తాడని శబరీరామచరిత తెలియచెప్తున్నది. భగవదాపేక్ష వుండికూడా శ్రీరాముడిని వెతుక్కుంటూ పోయే శక్తిలేని శబరి దగ్గరికి, భగవంతుడైన రాముడే రావడం దీనికి నిదర్శనం.

ఆ విషయాన్నే శబరి నోట చెప్పిస్తాడు వాల్మీకి. తన గురుశుశ్రూషకు ఫలం భగవత్సాక్షాత్కారమని, అది రాముడిని చూడడంతోనే కలిగిందని, తన గురుశుశ్రూష ఫలించిందని, తన తపస్సుకు, వ్రతాలకు ఫలం కూడా భగవత్సాక్షాత్కారమేనని, అదికూడా రాముడి దర్శనంతో జరిగిందని, తాను సార్థకజన్మురాలిని అయ్యానని, తనకిక మోక్షప్రాప్తి కలుగుతుందని, పాపాలు, అరిషడ్వర్గాలు హతమయ్యాయని అంటుంది శబరి. ఇలా అంటూ, తాను సంతోషంతో ఏరి కోరి కోసి వుంచిన (రుచి చూసిన లేదా ఎంగిలి చూసిన అనలేదు వాల్మీకి రామాయణంలో) నానా రకాల కందమూల ఫలాలు రాముడికి తినడానికి ఇచ్చింది. ఇక్కడ (ఆంధ్రవాల్మీకి వాసుదాసుగారి వ్యాఖ్యానం ఆధారంగా) శబరిలోని సహజ స్త్రీత్వం వ్యక్తమైంది. శరభంగాది పురుష ఋషులు రాముడి రాకను ముందుగా తెలిసినవారే. ఆయన వచ్చిన సమయంలో ఆశ్రమంలో వున్న పండో, కాయో సమర్పించినవారే. శబరి మాత్రం ముందుగా ఏర్పాటుచేసుకుని తెచ్చి పెట్టుకున్నది. అతిథి ఆకలి దప్పులు విచారించడం ఉత్తమ స్త్రీల లక్షణం, సహజ గుణం.

శబరి మాటలకు స్పందనగా రామచంద్రమూర్తి ఆమె గురువుల ప్రభావం విన్నానని, అది ప్రత్యక్షంగా చూడాలని కోరికగా వుందని, ఆ చిత్రాలను చూపించమని ఆమెను కోరాడు. బదులుగా శబరి, వర్షించే మేఘాలలాగా నల్లగా వ్యాపించి, మృగాలతో, పక్షులతో నిండి వున్న మతంగవన స్థలంలో తమ మంత్రాల శక్తితో ఆమె గురువులు తీర్థాలను కల్పించారని, పడమటి వేదిమీద తమ స్వాములు ముసలితనంతో వణకుతున్నప్పటికీ భగవదారాధన మానకుండా పూలతో పూజించేవారని, వారి తపోమహిమ వల్ల వేదులు వాళ్లు లేకున్నా దిక్కులన్నిటినీ ప్రకాశింప చేస్తున్నాయని, శుష్కోపవాసాలు చేసి బలహీనంగా వుంటే వాళ్ల పిలుపు మేరకు సముద్రాలే వారి దగ్గరికి వచ్చాయని, గురువులు స్నానాలు చేసి తడిసిన నారవస్త్రాలు అక్కడి చెట్లకొమ్మల మీద వుంచి పోయారని, వారి తపఃప్రభావం వల్ల నేటికీ అవి ఆరలేదని, వారు దేవతారాదనలో పూజించిన పూలు ఇప్పటికీ వాడిపోలేదని వివరించి, తనకు ఆజ్ఞ ఇస్తే తన గురువులున్న చోటుకు పోయి వాళ్లను దర్శించుకుంటానని అంటుంది. ఆమె గురుభక్తికి, దైవభక్తికి మెచ్చి, శబరి కోరిక ప్రకారం వెళ్లిపొమ్మని ఆనతి ఇచ్చాడు రాముడు. దీనివల్ల అవగతమయ్యేది, ఆచార్య శుశ్రూష ద్వారా భగవదనుగ్రహం కలిగి, మోక్షప్రాప్తికి కారణమవుతుందనే విషయం.

ఇటీవల పనికట్టుకుని సనాతన ధర్మాన్ని, అదేపనిగా, దానిని లోతుగా అర్థం చేసుకోకుండా విమర్శిస్తున్న వారు తెలుసుకోవాల్సిన విషయాలున్నాయి శబరీరామచరితలో. అందులో ముఖ్యమైనది, విదురుడిలాంటి, శబరిలాంటి బ్రాహ్మణేతురులకు సహితం వేదకాలంలోనే జ్ఞాన, యోగ, దేవ పూజలలో అధికారం సంపూర్ణంగా కలదనే విషయం. అలాగే గురుశుశ్రూష ద్వారా ఎవరికైనా స్వర్గప్రాప్తి కలుగుతుందనే విషయం కూడా. ‘శబరి’ అంటే ‘శబరజాతి’ స్త్రీ. శబరులు బోయలు. ఈమెనే ‘శ్రవణి’ అని కూడా చెప్పడం జరిగింది. అంటే, సంసార సంగమం లేకుండా, నియతవ్రతాన్ని పట్టి, బ్రహ్మచర్యాన్ని చేపట్టి, సర్వసంగపరిత్యాగం చేసి, తపస్సు చేసుకునే పవిత్ర స్త్రీ అని అర్ధం. సీతాన్వేషణలో భాగంగా రామలక్ష్మణులు అరణ్యంలో తిరుగుతున్నప్పుడు వారికి కబంధుడు శబరి విషయం చెప్పాడు.

శబరికి బ్రహ్మజ్ఞానానికి అధికారం వుందా? లేదా? అని కొంతమందికి కలిగే అనుమానం ఆంధ్రవాల్మీకి వాసుదాసుగారి వ్యాఖ్యానం ద్వారా నివృత్తి చేసుకోవచ్చు. విజ్ఞానం అంటే విశేష జ్ఞానం, బ్రహ్మజ్ఞానం. యోగసమాధి ద్వారా దేహాన్ని విడిచింది శబరి అంటే, ఆమె మహాయోగిని అనేది సుస్పష్టం. కాబట్టి శబరికి బ్రహ్మజ్ఞానం వందశాతం ఉన్నట్లే. శబరికి మతంగముని శిష్యులు బ్రహ్మజ్ఞానం ఉపదేశించినట్లు చెప్పడం జరిగింది.

‘సామాన్య విధి’ అని, ‘విశేషవిది’ అని రెండు రకాలున్నాయి. ఉదాహరణకు, ‘సత్యం’ చెప్పాలి కాని, దానివల్ల నిష్కారణంగా నిరపరాధులకు కీడుకలిగితే, కొన్ని సందర్భాలలో సత్యం చెప్పక పోవడమే ధర్మం అని శాస్త్రం చెప్తున్నది. సత్యం చెప్పడం సామాన్య విధి అయితే చెప్పకపోవడం విశేష విధి. సామాన్య విధికంటే విశేష విధి బలీయం. అలాగే సామాన్య వైదిక ధర్మం కంటే భగవద్ధర్మం బలీయం. శబరిలాంటి భగవద్ధర్మనిష్టులకు బ్రహ్మజ్ఞానానికి అధికారం వున్నది. సనాతనమైన భగవద్ధర్మం ప్రకారం భగవంతుడు సర్వసముడు, భక్తప్రియుడు, దీనజనపక్షపాతి, లోకజనకుడు. కాబట్టి, భగవద్ధర్మనిష్టులై, ఆ ధర్మాన్ని అనుసరించేవారు, వీరు-వారు అనే భేదం లేక, జాతివివక్ష లేక, స్త్రీపురుష భేదం లేక భగవద్కటాక్షానికి పాత్రులే. వర్ణాశ్రమ ధర్మాలకన్నా అతీతమైనది, ఆచరణీయమైనది ‘సనాతనమైన భగవద్ధర్మం’. నిజమైన దైవభక్తుడు భగవదనుగ్రహం మినహా మరేదీ ఆశించడు. ఇదే నిజమైన భక్తి లక్షణం. దీనినే పరమ భక్తి అని కూడా అంటారు. ఇదే ఆర్త ప్రపత్తి. ఈ దశ వచ్చేదాకా ఎవర్నీ భక్తుడు అనడానికి వీల్లేదు.

ఏదేమైనా, బ్రహ్మజ్ఞానానికి కావాల్సిందల్లా జ్ఞానాదికారం. అది ఎవరికి వుంటే వారంతా దానికి అర్హులే. ఈ నియమం బ్రాహ్మణుడికి కూడా వర్తిస్తుందని వాసుదాసుగారు రాశారు. పరజ్ఞానం లేకుండా పరమభక్తి రాదని, పరభక్తి లేకుండా పరజ్ఞానం రాదని కూడా ఆయన చెప్పారు. పర భక్తి అనేది అన్ని ప్రాపంచిక ఆందోళనలకు అతీతంగా, స్వచ్ఛంగా, పారదర్శకంగా, సరళంగా, స్వచ్ఛంగా, నిస్వార్థంగా, వినయంగా, భగవంతుడి మీద భక్తిని సూచిస్తుంది. పరజ్ఞానం అంటే ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం. అలాగే అష్టాంగయోగాల (యమం, నియమం, ఆసనం, ప్రాణాయామం, ప్రత్యాహారం, ధారణ, ధ్యానం, సమాధి) సమ్మిళితమైన గౌణభక్తి లేకుండా పరభక్తి లభ్యం కాదు. గౌణభక్తి అంటే గుణాలకు సంబంధించినది. సత్వగుణం, రజోగుణం, తమోగుణం అని మూడు గుణాలున్నాయి. వీటిని బట్టి, మనస్సు సత్వగుణ సంబంధమైనపుడు సాత్విక భక్తి కలిగి స్వార్ధమైన కోరికలు లేకుండా భగవంతుని ప్రీతి కొరకే ఆరాధిస్తాడు.

ఆత్మసాక్షాత్కారం లేదా దర్శనమే పరభక్తి అవుతుంది. ఈ దశలో ఆత్మను చూడడం వరకే సాధ్యపడుతుంది. కంటికి కనిపించినప్పుడు ఎంత స్పష్టంగా ఒకరూపం వుంటుందో, అంతే స్పష్టంగా ధ్యానం చేసేటప్పుడు మనసుకు ఆత్మ దర్శనమిస్తే, అలాంటి ధ్యానాన్ని పరమ భక్తి అనాలి. అదేసమయంలో, భగవద్సాక్షాత్కారం జరగాలని పట్టుదలతో ధ్యానం కొనసాగిస్తే, క్షణకాలం సాక్షాత్కారం కలిగినట్లయితే అదే పరజ్ఞానం. కాబట్టి, పరమ భక్తి లభ్యం కావడానికి ఆత్మజ్ఞానం తప్పనిసరి అనేది అవగౌతమౌతున్నది. సప్తవిధ భక్తులు సాధించిన యోగసాధకునకు, వారెవరైనాసరే, ఆత్మజ్ఞానం ఉపదేశించవచ్చుననేది నిర్వివాదాంశం. శబరి తల్లి గొప్పతనం వివరంగా తెలియచేసేదే ఈ సనాతన ధర్మ వివరణ.

క్లుప్తంగా చెప్పాలంటే, మోక్షానికి ఉపాయాలు, కర్మజ్ఞానభక్తి ప్రపత్తులే కాకుండా, ఆచార్యుడి అభిమానం కూడా పొందగలగాలి. శిష్యుడికి సర్వస్వం ఒకవిధంగా గురువే. శబరి ముముక్షువు, మోక్షం కావాలని కోరుకున్నది. ఆమె చేసిన తపస్సు సక్రమం, శాస్త్రీయం, ఆచార్యానుకూలం. త్రిగుణాతీతమైన మార్గంలో నడిచేవారికి నిదినిషేదాలు వర్తించవు. పరమ భక్తులకు శాస్త నిబంధనలు లేవు. అందుకే శ్రీరాముడు ఆమెను అనుగ్రహించాడు.    

జ్ఞానమంటే హితాహితబోధ, అంటే, మంచిచెడ్డల విశ్లేషణ. బ్రాహ్మణ, క్షత్రియ, వైశ్య, శూద్ర, మరే ఇతరులైనా జ్ఞానాన్ని ఆర్జించవచ్చు, ఆచార్యుడిగా ఇతరులకు చెప్పవచ్చు. బ్రాహ్మణుడైనప్పటికీ, జ్ఞాన, భక్తి, సదాచార, సనాతన సంపత్తులు లేకపోతే ఆచార్యులుగా అనర్హులు. యోగ్యత ఆధారంగా ఎవరైనా అర్హులే అనేది సనాతన ధర్మం. అధికారం కలవారు ఏవర్ణం వారైనా, స్త్రీలైనా, పురుషులైనా, బ్రహ్మజ్ఞాన ఉపదేశం తీసుకోవడానికి అర్హులే అనే విషయాన్ని భగవద్ధర్మశాస్త్రం స్పష్టం చేస్తున్నది. యోగ్యతలేనివారికి అనర్ధకరమైన అల్పజ్ఞానం కంటే అజ్ఞానం మేలు. అజ్ఞానికి ఆపద కలగకుండా బాగుపడాలంటే పెద్దలు చెప్పిన మాటమీద విశ్వాసం పెట్టి నడుచుకోవాలి. ఇలాంటివారికి శాస్త్ర పఠనం తప్పనిసరి. శబరీరామచరిత విశ్లేషణలో వాసుదాసుగారి వ్యాఖ్యానం, సనాతన ధర్మాలకు నిదర్శనం, ఆదర్శం.

ద్రౌపదీపాండవుల మహాప్రస్థానం సశరీరంతో అమరత్వసిద్ధికి స్వర్గానికి చేరిన ధర్మరాజు ..... ఆస్వాదన-143 : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 ద్రౌపదీపాండవుల మహాప్రస్థానం

సశరీరంతో అమరత్వసిద్ధికి స్వర్గానికి చేరిన ధర్మరాజు

ఆస్వాదన-143

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

సూర్యదినపత్రిక (23-10-2023)

శ్రీకృష్ణుడు, బలరాముడు పరమపదించడం, యాదవులంతా ముసల యుద్ధంలో చనిపోవడం, ఆ విషయాన్ని తాను వేదవ్యాసుడికి తెలియచేయడం, ఆయన హితవచనాలను పలకడం ధర్మరాజుకు వివరించాడు అర్జునుడు. అంతా విన్న ధర్మరాజు, కాలపురుషుడు అన్ని భూతాలను కాల్చి పరిపక్వం చేస్తాడని, అందువల్ల తన బుద్ధికి కర్మను సంపూర్ణంగా త్యజించడం మాత్రమే తగినపనిగా ఒక నిశ్చితార్థం ఏర్పడుతున్నదని, బహుశా అర్జునుడికి కూడా అలాగే అనిపిస్తుండవచ్చని అన్నాడు ధర్మరాజు. అర్జునుడు ఆ మాటలు విని ధర్మరాజుతో, కాలాన్ని ఏమనగలమని, ఎలా వర్ణించగలమని, కాలాన్ని పోలింది కాలం మాత్రమేనని, అందుకే ధర్మరాజు చెప్పినట్లు చేయడమే మంచిదని చెప్పాడు. ఆ తరువాత ధర్మరాజు, భీమనకుల సహదేవులను పిలిచి జరిగిన విషయాన్ని, తన ఆలోచనను సంపూర్ణంగా తెలియచేశాడు. యుయుత్సుడికి సహితం వివరించాడు. అంతా సానుకూలంగా వుండడాన్ని గమనించిన ధర్మరాజులో ఉత్సాహం కలిగింది. 

యుయుత్సుడిని కురు సామ్రాజ్యానికి పెద్ద దిక్కుగా నియమించి, సైన్యాన్ని ఏర్పాటు చేసి, పరీక్షిత్తును భరతభూమికి రాజుగా అభిషేకించాడు. గౌరవనీయమైన సామ్రాజ్య పాలనా రీతులను పరీక్షిత్తుకు బోధించాడు. ఇంద్రప్రస్థం రాజైన వజ్రుడిని, కురు రాజ్యభారాన్ని మోయనున్న పరీక్షిత్తును, కురు-యాదవ వంశాలను రెంటినీ పరిరక్షించుకొనే బాద్యత సుభద్రదని ధర్మరాజు ఆమెకు చెప్పాడు. ధర్మరాజు సుభద్రకు ధర్మబోధ చేసి అంతఃపురం నుండి బయల్దేరే ప్రయత్నంలో వున్నాడు. ఆ తరువాత ధర్మరాజు భారత యుద్ధంలో మృతి చెందిన బంధువులకు, ముసలంలో మరణించిన యాదవులకు పుణ్యలోక ప్రాప్తి కలగడానికి అనేక రకాల భూదానాలు, కన్యాదానాలు, వస్త్రదానాలు లాంటి దానాలు చేశాడు. పరీక్షిత్తును కృపాచార్యుడికి శిష్యుడుగా అప్పగించాడు. ముఖ్యులైన పౌర ప్రముఖులను పిలిచి పరీక్షిత్తును తమ ఐదుగురికి బదులుగా ప్రభువుగా స్వీకరించి అభిమానం చూపమన్నాడు. తమ ప్రయాణానికి వారిని సమ్మతించేట్లు చేశాడు.

ధర్మరాజు పౌరులను పిలిచి మాట్లాడుతున్న సమయంలో ఎవరెక్కడ ఆసీనులు కావాలనే విషయంలో వారిలోవారికి తగవు వచ్చింది. అప్పుడు సహదేవుడు కలియుగం ప్రవేశించడం వల్లనే ఇలాంటి తగవు పుట్టిందని భావించి, అదే విషయాన్ని ధర్మరాజుకు చెప్పాడు. దానికి సమాధానంగా ఆయన ‘ఇక మన జీవితాలు చాలు’ అని అంటూ నగలన్నిటినీ తీసేసి, నారబట్టలను, జింకచర్మాన్ని ధరించాడు. భీమార్జునులు, నకులసహదేవులు, ద్రౌపది కూడా అట్లాగే చేశారు. అంతఃపురం నుండి బయటకు వచ్చారు. వారివెంట ఏడవదిగా ఒక కుక్క వెళ్లింది. అలా వెళ్తున్న పాండవులను చూడడానికి హస్తినాపురంలోని జనులంతా వచ్చారు. యుయుత్సుడు సైన్యంతో పాండవుల వెంట బయల్దేరాడు. పరీక్షిత్తు అతడి అంతఃపుర కాంతలు వారిని వెంబడించారు. ఆ విధంగా ధర్మరాజు హస్తినను వదిలి బయల్దేరాడు. వెంటవస్తున్నవారిని కొద్ది దూరం పోయిన తరువాత ఆగమని ధర్మరాజు ముందుకు సాగాడు. ఆ మాటలకు ఒక్కొక్కరే వీడ్కొని హస్తినకు చేరారు. అర్జునుడి భార్యలు ఉలూచి నాగలోకానికి, చిత్రాంగద కొడుకు దగ్గరికి వెళ్లారు.

ధర్మరాజు ముందుకు సాగుతుంటే భీమార్జున నకులసహదేవులు, ద్రౌపది ఆయన వెంట నడిచారు. వారిని వెంబడిస్తూ వస్తున్న కుక్క వదలకుండా వారిని అనుసరించి వెళ్తున్నది. వారు గంగను సమీపించి, అక్కడి నుండి తూర్పు సముద్రతీరం చేరారు. ఆ సమయంలో అగ్నిదేవుడు వారి ముందు నిలిచి, ఆర్జునుడిని ఉద్దేశించి మాట్లాడుతూ, ఆయన దగ్గర వున్న గాండీవం వరుణదేవుడి నుండి తెచ్చినదని, దాని అవసరం తీరిపోయిందని, దానిని మరల ఆ మహానుభావుడికే అప్పచెప్పమని అన్నాడు. అట్లాగే చేస్తానని అంటూ అర్జునుడు, గాండీవానికి గౌరవంతో నమస్కరించి, దాన్ని సముద్రంలో వుంచాడు. అర్జునుడు అలా చేయగానే అగ్నిదేవుడు అంతర్థానమయ్యాడు. పాండవులు సముద్రానికి సమీపంగా వెళ్లారు. అలా ప్రయాణం చేస్తూ ద్వారకకు సమీపంగా చేరారు. అక్కడి నుండి బయల్దేరి హిమవత్పర్వతాన్ని దాటి, అరణ్యాలు, నదులూ, కొండలూ దాటుకుంటూ, నలుదిక్కులనూ చుట్టి,  మేరుపర్వత భూభాగానికి వెళ్లారు.

అలా ఆ ఏడుగురూ వెళ్తుండగా పాంచాల రాజపుత్రికైన ద్రౌపది యోగం సడలిపోగా నేలమీద పడిపోయింది. అలా ఎందుకు జరిగిందని ప్రశ్నించిన భీమసేనుడికి సమాధానంగా ధర్మరాజు, ద్రౌపదికి అర్జునుడి విషయంలో పక్షపాతం వున్నదని, దానివల్లే ఆమె చేసిన పుణ్యాలు ఫలించకపోవడం సంభవించి ఆమెకు అలాంటి దురవస్థ వచ్చిపడిందని అన్నాడు. అలా సమాధానం ఇచ్చిన ధర్మరాజు నిశ్చల ధ్యానంతో కూడిన సమాధిస్థితిని తన చిత్తంలో స్థిరంగా నిలుపుకొని ధైర్యం సడలకుండా, చలనం లేకుండా, వికారం లేకుండా, ద్రౌపది శవాన్ని వదలిపెట్టి ముందుకు సాగిపోయాడు. (ఈ మహాప్రస్థానం ‘భూ’ దశను దాటిపోయింది కాబట్టి ఉత్తరక్రియల ప్రసక్తి లేదు).

అలా వెళ్తుండగా సహదేవుడు చనిపోయి నేలమీద పడ్డాడు. అహంకారం లేనివాడు, అందరిలో మంచివాడైన సహదేవుడికి ఎందుకీ దురవస్థ అని అడిగాడు భీముడు. తనకంటే ఎక్కువ తెలిసినవాడు ఈ ప్రపంచంలో ఎక్కడా లేడని సహదేవుడు ఎప్పుడూ హృదయంలో భావిస్తుంటాడని, అందుకే అలా జరిగిందని అంటూ ధర్మరాజు ముందుకు సాగాడు. మరి కాసేపటికి నకులుడి శరీరం నేలమీద వాలిపోయింది. అతి సుందరుడు, శౌర్యం, ధైర్యం వున్నవాడు, మంచితనం లాంటి మంచి గుణాలున్నవాడైన నకులుడిలాంటి వాడు ప్రపంచంలో ఎక్కడా వుండడని, అలాంటి పుణ్యాత్ముడికి ఎందుకీ నీచదశ, దురవస్థ కలిగిందని ప్రశ్నించాడు భీముడు. సమాధానంగా ధర్మరాజు, తనకు ధీటైనవాడు ఈ సృష్టిలోనే లేడని, లోకంలోని సౌందర్యమంతా తనకే వున్నదని నలుకుడు మనసులో ఎప్పుడూ అనుకుంటాడని ఆ అహంకార ఫలితమే ఈ కీడు అని అన్నాడు. అలా చెప్పి నిశ్చలంగా ముందుకు సాగాడు ధర్మారాజు. భీమార్జునులు, కుక్క అతడిని వెంబడించారు.

ద్రౌపది, తమ్ములు నకులసహదేవులు నేలకూలిపోవడాన్ని చూసిన అర్జునుడు కూడా ప్రాణాలు పోయి నేలమీద పడ్డాడు. ఏ రోజూ ఒక్క అసత్యం కూడా ఆడని పుణ్యచరిత్రుడు అలా పడిపోవడానికి కారణం ఏమిటని అన్నగారిని అడిగాడు భీముడు. అర్జునుడు కౌరవులందరినీ ఒకేరోజు యుద్ధంలో చంపేస్తానన్నాడని, కాని అట్లా చేయలేదని, చెప్పింది ఒకటి-చేసేది మరొకటి కావడం చాలా తప్పని, అంతేకాకుండా అతడు ధనుర్ధారులందరినీ నిందిస్తుంటాడని, అందువల్లే అలా జరిగిందని అంటూ ధర్మరాజు అర్జునుడి దేహాన్ని కూడా వదిలేసి ముందుకు సాగాడు. ఆ సమయంలో భీముడు దీనుడై నేలమీద వాలిపోయాడు. తనకెందుకు అలా జరుగుతున్నదో చెప్పమని అన్నగారిని అడిగాడు. అతడి పరాక్రమం నిరుపమానమని, కాని తిండి అత్యధికం కావడం వల్ల భయంకరుడై ఎవ్వరినీ లెక్క చేయకుండా  వ్యర్థపు మాటలు మాట్లడేవాడని, అదే భీముడు అలా కావడానికి కారణమని చెప్పాడు ధర్మారాజు. అలా అంటూ శునకం తన వెంట వస్తుంటే ముందుకు సాగిపోయాడు.

ఈ నేపధ్యంలో ఇంద్రుడు వచ్చి ధర్మరాజు ఎదురుగా నిలబడ్డాడు. వెంటనే ధర్మరాజు అతడికి నమస్కరించాడు. ధర్మరాజును తన దివ్యరథం మీద ఎక్కమని అడిగాడు ఇంద్రుడు. చనిపోయిన తన ప్రియమైన తమ్ములు, భార్య ద్రౌపది లేకుండా తాను స్వర్గానికి రాలేనని, వారంతా తనతోపాటు వచ్చే విధంగా చేయమని ప్రార్థించాడు ధర్మరాజు. ఆయన్ను చింతించవద్దనీ, ఆయన తమ్ములు, భార్య తమ దేహాలు విడిచిపెట్టి స్వర్గలోకానికి వెళ్లారనీ, వారందరినీ ధర్మరాజు అక్కడ చూడవచ్చనీ, ఆయన్ను తనతో రమ్మనీ చెప్పాడు ఇంద్రుడు. ఆ మాటలకు సంతోషించిన ధర్మరాజు, తన వెంట హస్తిననుండి వస్తున్న శునకాన్ని కూడా స్వర్గానికి తీసుకుపోవాలన్నాడు. కుక్కకు దివ్యత్వం ఎలా కలుగుతుందని ప్రశ్నిస్తూ ధర్మరాజు ఆలోచిస్తున్న విధానం అసాధ్యంగా వుందని చెప్తూ, ఆలస్యం చేయకుండా ఆయన్ను రథం ఎక్కమని అన్నాడు. కుక్కను వదిలేసి పొతే ధర్మరాజుకు ఏపాపం రాదని కూడా చెప్పాడు. స్వర్గసుఖం కొరకని తాను కుక్కను వదిలి పాపానికి ఒడికట్టలేనని ధర్మరాజు స్పష్టం చేశాడు. తనకు స్వర్గ సుఖం అవసరం లేదని, తపస్సు చేసుకుంటూ అడవుల్లో వుండి పోతానని చెప్పాడు. 

అప్పుడు యమధర్మరాజు కుక్క రూపాన్ని వదలి తన రూపాన్ని ధరించి వారి ఎదుట నిలిచాడు. ధర్మరాజు పవిత్రమైన మనోరీతిని తాను గుర్తించానని, గతంలో జరిగిన సంగతులను కూడా గుర్తు చేశాడు. ఇక నిశ్చింతగా, ఆయన దేహంతోనే యోగమార్గంలో పుణ్యలోకాలకు వెళ్లమని అన్నాడు. ఆ లోకాలలో అతడికి ఘనమైన సౌఖ్యాలు సంపూర్ణంగా, ఎన్నటికీ తరగకుండా లభిస్తాయని వరమిచ్చాడు. అప్పుడు గంధర్వులు, దేవఋషులు, మరుత్తులు, అశ్వినులు, వసువులు, యముడు, ఇంద్రుడు, అంతా కలిసి పరమాదరంతో ధర్మరాజును గౌరవ పురస్సరంగా దివ్యరథంలో ఆసీనుడిని చేశారు. రథం కదులుతుండగా ఇరువైపులా తమ-తమ విమానాలను నడుపుకుంటూ అనుసరించారు. అలా ధర్మరాజు స్వర్గానికి బయల్దేరాడు.

అప్పుడు నారద మహర్షి ఇలా అన్నాడు. ‘ధర్మరాజా! దానాలతో, తపస్సులతో పేరు తెచ్చుకున్న రాజులను గురించి విన్నాం. కానీ నీ ప్రశస్తమైన కీర్తికాంతులు అన్ని లోకాలలోనూ వ్యాపించడం వల్ల వారి కీర్తులన్నీ మాసిపోయాయి. ఆ రాజులు ఇలా సశరీరులై అమరత్వసిద్ధికై రాగాలిగారా?’. ఆ మాటలకు ధర్మరాజు, తన తమ్ముళ్లను చూసేదాకా తాను ఏదీ సుఖంగా భావించడంలేదని, తొందరగా తనకు వారున్న చోటు చూపించమని అడిగాడు. ధర్మరాజు అలా తొందరపడుతుంటే, ఆయన పుణ్యఫలం వల్ల ఉన్నతమైన పదవికి రాగలిగాడని, అందువల్ల, మునుపటిలాగా ఇంకా శోకంలో మునిగి వుండడం సముచితం కాదని అన్నాడు ఇంద్రుడు. ఎవరేమి చెప్పినా కళ్లారా తాను తన సోదరులను, భార్యను, పుత్రులను, మిత్రులను ఆదరంతో ఒక్కసారి చూడకుండా వుండలేనని, వారందరినీ చూసి మరలి వచ్చిన తరువాత ఈ సర్వభోగాలను స్తిమితమైన మనస్సుతో అనుభవిస్తానని, అదే తనకు మిక్కిలి ఆనందాన్ని కలిగిస్తుందని నొక్కి చెప్పాడు.

కవిత్రయ విరచిత

శ్రీమదాంధ్ర మహాభారతం, మహప్రస్థానికపర్వం, ఏకాశ్వాసం

(తిరుమల, తిరుపతి దేవస్థానాల ప్రచురణ)

 

Poll Code needs easing in case of lengthy schedule : Vanam Jwala Narasimha Rao

 Poll Code needs easing in case of lengthy schedule

Vanam Jwala Narasimha Rao

The Hans India (22-10-2023)

{It would also be ideal that until the lengthy election process is completed and until the new government is formed, the duly elected government in office shall be vested with same powers as was before, to discharge its responsibilities and constitutional obligations, to continue with all ongoing schemes without any deterrents. Constitution, neither explicitly nor implicitly made any mention regarding imposing restrictions through MCC-Synopsis by Editor}

Consequent to the announcement of a lengthy Election Schedule for Telangana State Assembly polls by Election Commission (ECI) of India, the Chief Electoral Officer (CEO) of the state, declared that, the Model Code of Conduct (MCC) has come into force with immediate effect. Visible effect of MCC, like random and or frequent searches of vehicles, confiscation of transportation of cash or kind in excess of permitted by law including gold or liquor etc. is significantly felt by offenders and occasionally by genuine public.

Flying squads and video teams have been querying and quizzing people who are caught, for details of seized kind or cash. This kind of an accepted procedure of late, and precisely, ever since money and material started playing key role in deciding the fate of contestants in polls, has become a necessity. But the question frequently asked is, whether these restrictions on the name of MCC, were 100% successful either in the past or would be in future. Details of individuals caught along with the value and also the end result is seldom displayed in public domain. In this regard, the concern expressed by ‘Forum for Good Governance’ is significant.

Helpline with Number 1950 to be operational 24X7 for lodging complaints, ‘Integrated Expenditure Monitoring Software’ to correlate expenditure on elections, Media Certification and Monitoring Committees (MCMCs) for certifying advertisements etc. are new additions by ECI to strengthen MCC. Political Parties and Media Organisations will have to follow this certification process. There is no dispute with the concepts and ideas that will go a long way in enthusing and giving confidence to voters, as long as these are strictly adhered in letter and spirit, treating all as equals.

ECI will also be using C-Vigil Mobile App, Planning Portal, National Grievances Services (NGS) Portal, ENCORE, Service Voter Portal, Electronically Transmitted Postal Ballot System (ETPBS), EVM Management System, Webcasting, Observers Portal, and Polling Personnel Randomization Software (PPRS) to check violation of Code. Telangana Government as a follow-up, constituted the ‘MCC Screening Committee’ with Chief Secretary as Chairperson, as advised by the ECI, to examine each proposal relating to regulation and enforcement of MCC during election time, and clear them, before forwarding to ECI, through Telangana CEO.

Within two days of announcement of the poll schedule and MCC, the ECI considered to be unprecedented and extraordinary, transferred three Police Commissioners, four District Collectors and several senior officers, directing them to immediately hand over charge to their immediate juniors. Later, as instructed by ECI, the State Government sent panel of three names to replace each transferred officer. The process was followed. Though, the reasons were not explicitly known for their transfers, media reports indicated that, many of them were getting ‘sandwiched’ between state and central governments while discharging their duties with commitment, and became ‘soft targets’ for politicians to complain against them, for the fault of ‘Sincerely Implementing State Government Schemes’ and accomplishing targets.

‘Unfolding Indian Elections-Journey of the living democracy,’ a book published by ECI in January 2017, documented several interesting anecdotes on Indian Elections. Spending money or buying votes was an anathema in the first general elections held during 1951-52, which Global Community witnessed with great interest. Some voters even regarded ballot boxes as objects of worship by dropping flowers. Steadily, Election Abuses have become a characteristic Feature. Reason for huge expenditure and election abuses are basically attributed to lengthy prolonged election and electioneering process, like the ensuing Telangana Assembly Elections, stretching for more than 50 days.

Long-Lasting Election process commences with announcing schedule, almost a month before ‘Notification Date’ followed by MCC, which at times prohibits carrying developmental and welfare programs, except with prior permission, Political Parties announcing candidates followed by nominations and submitting B-forms to Returning Officers, Scrutiny, Withdrawals, Campaign, Voting, Counting, Announcement of Results etc. This propels to incur exorbitant expenditure by political parties and candidates, often multiple times over and above mandated by the ECI. These days of proliferation of electronic media, candidates and parties can make use of them to reach the voter, and in which case, if the campaign time is cut short and reduced substantially, then situation is likely to improve. Direct contact with voters during elections to be shortened to the maximum possible extent.

Moral Code of Conduct a ‘Necessary Evil’ is, unfortunately, like the German adage that, ‘One’s Freedom starts where others’ nose ends.’ No one has any clue where, when, and how it begins and then comes to a full stop. In an unending and incessant process of Indian Electoral System that goes on for several days often, the question generally asked is, why there be a restriction on common man, even occasionally, and also on democratically elected Governments? Intact, random searches on doubtful persons, may be a continuous process, not just during elections only.

It would also be ideal that until the lengthy election process is completed and until the new government is formed, the duly elected government in office shall be vested with same powers as was before, to discharge its responsibilities and constitutional obligations, to continue with all ongoing schemes without any deterrents. Constitution, neither explicitly nor implicitly made any mention regarding imposing restrictions through MCC. In a democratic polity for continuity of Good Governance, for the welfare of weaker sections and downtrodden, instead of limitations, convention of self-discipline may be ideal.

While this is so, taking advantage of MCC, at times we see some trivial complaints are lodged with ECI or CEO, often for cheap publicity. For instance, the complaint filed by Congress Party against CM KCR and BRS President, that, he used Pragathi Bhavan for political purposes by distributing B-Forms to some candidates, in violation of MCC sounds ridiculous!!! May be such complaints need to be ignored and not entertained. If someone complains that, CM is reading political and election related news in daily papers in Pragathi Bhavan or watching TV violating MCC should it be entertained!!!

Typically, ahead of elections in five states, Central Government hiked DA by 4% for its employees and also announced to pay 78 days of salaries as bonus for non-gazetted railway staff. Does this construe violation of MCC because this benefits Central Government Employees in states where elections are due!!! Similarly complaining to EC that a BJP Leader is appointed as Governor!!!

Against this background, it is high time that, the whole process is modified through Conscious Electoral Reforms. Unless an IT-enabled technology solution in the form of ‘Anytime, Anywhere Voting’ is introduced by the ECI, moving from the EVM form of voting, reducing steeply the entire election process, and cutting short the campaign time considerably or even to zero, survival of democracy may be at stake. Voters instead of going to a particular polling booth and waiting in queues for longer hours till their turn to vote, needs to be changed. Instead of earmarked booth, voter should have the choice to vote anytime, anywhere, even outside the constituency, district, and state.

A ‘Permanent Social Security Number Card’ may be designed and perfectly programmed by ECI in such a way that, except the voter no one can use it. And the voter too can use it only once in a particular election. Voters on inserting the card, in a machine like the one used by Banks, the ballot connected to the voter’s constituency should appear irrespective of wherever they vote. Cards also should be programmed in such a way that, other than the voter, and that too only after inserting the card, none will be able to enter the room. When by using a credit or debit card from anywhere, anytime money can be withdrawn or deposited, including abroad, why isn't ‘Anytime, Anywhere Voting’ possible on similar lines?

(The writer is Chief Public Relations Officer to Chief Minister Telangana)

Promises kept, to keep (BRS Manifesto, KCR Realistic Approach and Credibility) : Vanam Jwala Narasimha Rao

 Promises kept, to keep

(BRS Manifesto, KCR Realistic Approach and Credibility)

Vanam Jwala Narasimha Rao

Telangana Today (19-11-2023)

{BRS Manifesto once again showcases the realistic approach adopted by KCR making it trustworthy. More than 95% of the promises made by the TRS (now BRS) in 2014 and 2018 election manifestoes have been implemented-Observation of Editor}

Bharat Rashtra Samiti (BRS) President and Chief Minister Telangana K Chandrashekhar Rao on October 15, 2023 released his party Manifesto for the forthcoming Assembly Elections. Compared to manifestoes comprising Unrealistic Schemes of some parties, BRS manifesto is a two-page ‘Unambiguous Message’ with genuine promises, reflecting KCR ‘Unique Style of Statesman like Leadership Approach’ to Good Governance. When KCR, explained the ‘Imperatives, Implications, and Implementation Strategy’ of every promise, it exhibited his trustworthiness. Everyone who heard him, recalled KCR’s Nine and Half Years’ Good Governance, establishing an unparalleled and irrevocable credibility.

Chief Minister announced that, all ongoing schemes, shall be continued in the third term of BRS Government, indicating BRS success in the elections and would be voted to power with a big margin. The ‘KCR Bhima’ a Life Insurance Scheme providing coverage of Rs 5 lakh for every ration card holder, benefiting 93 lakh families in Telangana, for which State Government will pay the entire premium on the lines of Rythu Bima, and ‘Telangana Annapurna Scheme’ to supply fine rice to every ration card holder, perhaps may be listed on top of BRS Manifesto.

Well-Designed

Financial Assistance Amount to farmers under ‘Rythu Bandhu’ scheme, which is acclaimed as the first of its kind in the country and world, will be enhanced from Rs 10,000 per acre to Rs 16,000 per acre for two crops in a year. Announcing this KCR said that, the enhancement will be done with a realistic approach. It will be increased to Rs 12,000 in next financial year, and thereafter, the increase will be in a phased manner every year gradually to reach the promised sum of Rs 16,000. Aasara Pensions, from Rs 2,016 to Rs 5,016 and Pensions for Differently Abled Persons will be enhanced from Rs 4,016 to Rs 6,016, will be enhanced in a yearly phased manner. This is a well-designed, quantifiable and attainable approach to a promise,

The other Specific promises in the manifesto of BRS include, supply of LPG cylinders at a subsidized price of Rs 400 to all eligible poor women and accredited journalists, monthly honorarium of Rs.3,000 under the ‘Soubhagya Lakshmi’ scheme, increase in the coverage limit from Rs 10 lakhs to Rs 15 Lakhs under Aarogya Sri Healthcare renamed as ‘KCR Aarogya Raksha’, providing comprehensive health coverage for journalists on the same lines, continuing ‘Housing for All’ program and also construction of one lakh more double-bedroom houses in Hyderabad.

In addition, establishing 119 Gurukul or Residential Schools for economically backward students from upper castes, upgrading all existing minority welfare residential junior colleges to residential degree colleges, special attention to welfare of orphans treating them as ‘Children of the State’, exploring possibilities of lifting restrictions on assigned lands pertaining to Dalits and provide complete rights to the land owners, appointing a committee to study the feasibility of transitioning from the Contributory Pension Scheme (CPS) to the Old Person Scheme (OPS) for government employees form part of manifesto. 

In Tune with the Best

The promises that are made in the manifesto are absolutely in tune with the Best of Economic, Power, Drinking Water, Irrigation, Agriculture, Dalit, Overall Welfare, Education, Health, Industrial, Housing etc. Policies of the BRS Government for the past nine and half years, benefiting lakhs of families. More than 95% of promises made by TRS (Now BRS), in 2014 and 2018 Election Manifestos, were implemented after voted to power. In addition, a total of 76 Schemes like Rythu Bandhu, Rythu Bhima, 24X7 uninterrupted power supply for agriculture, Mission Bhagiratha, Kalyana Lakshmi, Shaadi Mubarak, KCR Kits, Kanti-Velugu etc. which were not part of Manifesto, were also implemented.

The 2014 promises broadly covered, Irrigation, Power, Agriculture, Education, Health Care and Hospital Management Sectors, Housing for Poor, Pensions for poor, Welfare of SC, ST, BC, Women and Children, Minorities, Differently Abled, Employees, RTC workers, Journalists, Lawyers, Singareni Employees, Industrial Development, Rural and Urban Development, Environmnet Protection, Promoting State Festivals, Administrative Reforms etc. All of these were implemented. The 2018 Manifesto promises broadly covered, enhancement of Aasara Pensions and pensions to differently abled persons, reduction of age eligibility for old-age pensions, enhancement of investment support for agriculture or Rythu Bandhu, loan waiver to farmers, raising retirement age for government employees etc. These too were implemented.

The Welfare program of the Telangana Government aims to improve quality of life and living standards of poor and underprivileged. People are able to stand on their own feet with an assured regular and prosperous income. In a welfare state, Government is responsible for the individual and social welfare of its citizens. A fundamental feature of Telangana Welfare is Social Insurance and Social Security. It may sound a bit philosophical, but the schemes conceived and implemented in Telangana takes care of every stage of a human being’s life, from ‘Cradle to Grave.’  KCR truly believes in ‘Promise Less and Deliver More.’ Credibility has been consistently established by CM KCR. Voters had faith in him and trusted him and going by the manifesto, the same trust will be featured in next elections.

Other Parties

Contrary to this, voters distrusting a political party despite their tall promises and not electing it to power is not an uncommon phenomenon. For instance, in 2018 elections Congress Party announced to waive agriculture loans to a tune of Rs 2 lakhs and to pay unemployment allowance of Rs 3500 per month, which promise hardly had any credibility and hence had no impact.

The six guarantees of Congress Party, namely Rs 2,500 per month, free travel and LPG gas cylinder at Rs 500 for women (Mahalakshmi Scheme); Rs 15,000 for farmers and tenant farmers, and Rs 12,000 to farm labourers per year, and Rs 500 bonus for paddy crop (Rythu Bharosa Scheme); Rs 5 lakh for construction of house for houseless poor and 250 square yards land for all activists of Telangana movement (Indiramma Housing Scheme); Rs 5 lakh Vidya Bharosa card for students and Telangana International School in every Mandal (Yuva Vikasam  Scheme); 200 units free electricity to poor household (Gruha Jyothi Scheme); and Rs 4,000 monthly pension to elderly and Rs 10 lakh Rajiv Arogyasri Insurance (Cheyutha Scheme); too appears to lack Credible Validation and execution process.

Issuing manifestos is an accepted practice. But, a political party loses credibility if its manifesto depicts copious, unfeasible, and unethical promises with the sole purpose of misleading the voter eying power. The Election Commission of India’s Guidelines are also clear. It says that, ‘In the interest of transparency, level playing field and credibility of promises, it is expected that manifestos reflect rationale for promises and broadly indicate ways and means to meet the financial requirements for it. The trust of voters should be sought only on those promises which are possible to be fulfilled.’

Promises in Poll Manifestoes shall be necessarily SMART, meaning, Specific, Measurable, Attainable, Realistic and Time-bound. This is exactly, what Chandrashekhar Rao did while releasing the BRS Manifesto making explicitly clear the implementation process of every promise and the way forward of year wise phasing out, wherever necessary, keeping in view, the likely burden on the treasury, if the enhancement is done at a single go. Yes, This is the Realistic Approach of KCR and towards establishing unmatchable credibility!!!  

(The writer is Chief Public Relations Officer to the Chief Minister of Telangana)