Thursday, December 19, 2024

Kalinga War, Atom Bomb, Artificial Intelligence : Vanam Jwala Narasimha Rao

 Kalinga War, Atom Bomb, Artificial Intelligence

Vanam Jwala Narasimha Rao

Telangana Today (20-12-2024)

{Repentance may spark transformation and guide the world towards a more responsible future. Drawing lessons from Ashoka, Oppenheimer, Hinton, and now Suchir Balaji’s experiences and warnings is certainly advantageous} – Editor Note 

Twenty-six-year-old Suchir Balaji, an ‘OpenAI Researcher-Turned-Whistleblower,’ who publicly spoken against ‘Artificial Intelligence Company OpenAI's Practices’ was found dead in San Francisco (USA). In an interview with the New York Times, Balaji revealed his growing concerns about the potential societal harm of the technology, particularly criticizing OpenAI's alleged use of copyrighted data. He said OpenAI violated the law and that technologies like ChatGPT were damaging the internet. Suchir Balaji, according to his LinkedIn profile, a computer science student at the University of California, worked with OpenAI for about 4 years, from November 2020 to August 2024. Well, this is an indication of the ‘Ill-Effects of Artificial Intelligence.’  

In the quest for ‘Authority, Domination, and Development’ intelligentsia ‘Create Forces or Systems’ which of late are characteristically labelled as ‘Artificial Intelligence (AI),’ often going beyond their control. Since the times of ‘Horrors of Kalinga War’ through the ‘Detonation of Nuclear Weapon (Atomic Bomb)’ or the ‘Unleashed Potential of AI’ the realization of the harm caused can awaken a deep sense of regret. Emperor Ashoka turned to peace after witnessing the destruction of Kalinga, Robert Oppenheimer reflected on the irreversible consequences of Atomic Bomb, and Geoffrey Everest Hinton cautioned the world about the dangers of unchecked innovation. Suchir Balaji too might have done the same.

Advancements in AI

Intelligentsia of 'Artificial Intelligence' like Geoffrey Hinton, Demis Hassabis, John M Jumper, and John Hopfield, were awarded 2024 Nobel Prizes, recognizing their innovative contributions, associated with groundbreaking advancements in AI. Demis Hassabis, John M Jumper (Google DeepMind), and Geoffrey Hinton (Distinguished Researcher at Google Brain) were associated with Google. Thus, three from Google in the same year are awarded the World’s Highest Prize. Great!   

The work of Hinton and Hopfield established AI as a field bridging ‘Computational and Physical sciences’ offering tools for both theoretical exploration and practical application. Hassabis and Jumper contributed to the development of ‘AlphaFold’ using AI system, that revolutionized ‘Protein Structure Prediction,’ that involves determining the three-dimensional arrangement of atoms in a protein based amino acid sequence, using computational methods. Their Work has profound implications for biology and medicine, enabling researchers to accelerate drug discovery, understand diseases at molecular level, and address challenges like antibiotic resistance. AI's role in protein structure prediction illustrates both its transformative potential and the ethical responsibilities accompanying its use. 

Geoffrey Everest Hinton, known as the ‘God Father of AI and Deep Learning’ together with John Hopfield pioneered the work on ‘Neural Networks’ that is made possible through ‘Backpropagation Algorithm’ to learn from errors, which laid the foundation for ‘Modern Deep Learning.’ This innovation is instrumental in diverse AI applications, from computer vision to language processing. Hinton, born in UK, in his PhD thesis from Edinburgh University, focused on ‘Error-Correcting Codes and Distributed Representations in Neural Networks.’ His foundational work shaped AI's trajectory. Notwithstanding his receiving the coveted Nobel Prize, Hinton has been consistently vocal about AI's potential risks. 

Hinton resigned from Google in 2023 to warn and express his concerns about the ‘Dangers of Unchecked AI Advancements,’ its use in misinformation, and potential threats to humanity. The recognition of Hinton and Hopfield highlights the transformative impact of AI across disciplines. Hinton and Hopfield provided the theoretical and algorithmic frameworks that made deep learning possible, while Hassabis and Jumper demonstrated AI’s capacity to tackle real-world scientific challenges. At the same time, these achievements underscore the dual-edged nature of AI. While its potential for societal benefit is immense, the ethical and existential challenges it poses remain significant.  

Need for AI

Genesis, need, concept, evolution, and effects of 'Artificial Intelligence,’ a necessary evil, are quite interesting. The term AI was coined in 1956, during the workshop known as ‘Dartmouth Conference’ or referred to as the 'Constitutional Convention of AI.' held in New Hampshire, as a result of fusing together, ‘Philosophy, Mathematics, and Computer science.’ Claude Shannon, John McCarthy, Nathaniel Rochester and Marvin Minsky, are considered as the founding fathers of AI.   

The need for AI arose from humanity’s desire to automate tasks, enhance efficiency, and address complexities that exceed human cognitive capacities, like solving mathematical problems, simulating chess games, developing expert systems in fields like medicine. Over the decades, AI’s potential grew exponentially, and gradually-from symbolic AI in its early days, which relied on logic and rule-based systems, the field shifted to data-driven methods like ‘Neural Networks.’ 

Necessary Evil

AI’s evolution has significant milestones, including the advent of conversational agents like ‘ChatGPT.’ AI deliberately transformed as a ‘Necessary Evil’ profoundly impacting every aspect of human life, that included surveillance systems, often eroding civil liberties. AI embodies promise and perils of modern innovation, and hence, balancing its transformative capabilities with safeguards against misuse remains a challenge.  

In this context, for a comparison of ‘Effects and Adverse Effects’ delving in to genesis of the ‘First Nuclear Weapon,’ to be more precise, ‘The First Atomic Bomb’ (Little Boy) detonated over a populated area, occurred on August 6, 1945 over the Japanese city of Hiroshima, while the ‘Second Atomic Bomb’ (Fat Man) detonated on August 9, 1945 over Nagasaki, may perhaps be appropriate. 

The development of nuclear weapons was part of the secret USA Government ‘Research Initiative’ during World War II, the Manhattan Project. Accordingly, the world's ‘First Nuclear Explosion’ or testing the ‘World's First-Ever Atomic Bomb’ called 'The Gadget' occurred on July 16, 1945. The device was tested successfully in Los Alamos, as approved earlier, as the site for ‘Atomic-Bomb Scientific Laboratory’ on November 25, 1942, by Brigadier General Leslie R Groves and Physicist J Robert Oppenheimer. The code name for the test was 'Trinity.' 

Robert Oppenheimer, the ‘Father of Atomic Bomb,’ after the bomb was dropped by the USA Bomber ‘Enola Gay’ causing unprecedented destruction, killing several and leaving many with effects like radiation sickness, injuries, burns, cancer, genetic damage, and psychological trauma for decades, was reported to have expressed deep repentance. He quoted ‘Bhagavad Gita,’ and said, ‘Now I am become Death, the destroyer of worlds.’ He read Gita and Megha Duta in Sanskrit. Inspired by Gita's lessons, that shaped his philosophy of life, he always kept a copy of Gita near his bedside. He opposed development of ‘Hydrogen Bomb.’ The Nuclear Non-Proliferation Treaty (NPT) had its origin in Robert Oppenheimer’s advice. 

Repentance of Emperor Ashoka, Robert Oppenheimer, and Geoffrey Everest Hinton has similarities. Ashoka waged a brutal war against Kalinga, resulting in massive loss of life. Witnessing the destruction caused, Ashoka renounced violence, gradually embraced Buddhism, dedicated himself to peace, moral governance, and the welfare of his people.

Robert Oppenheimer who played a vital role in the creation of the atomic bomb, as the ‘Scientific Director of the Manhattan Project’ experienced deep remorse over the bomb’s devastating impact. His repentance manifested in his later advocacy for arms control and his regret for having unleashed such a destructive force. 

Geoffrey Hinton, the ‘Godfather of Artificial Intelligence’ who played a pivotal role in its development to suit modern AI needs, particularly ‘Neural Networks’ which have led to significant technological advancements, has expressed concern about the unforeseen consequences of AI, particularly its potential to disrupt economies, societies, and even human autonomy. He has voiced regret about the paths AI research is taking, acknowledging the need for greater caution and ethical considerations in AI development. 

The true wisdom lies in understanding consequences of a creation. Repentance, may spark transformation, and guide the world towards a more responsible future. Drawing lessons from Ashoka, Oppenheimer, Hinton, and Suchir experiences and warnings, is certainly advantageous. This message subtly weaves together the shared human experience of reckoning with consequences of actions and potential for growth through reflection and remorse.   

(The Writer is an Independent Journalist)

Wednesday, December 18, 2024

కలికాలం! ఇది కృత్రిమ మేధ యుగం!! ....... వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 కలికాలం! ఇది కృత్రిమ మేధ యుగం!! 

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

ఆంధ్రజ్యోతి దినపత్రిక (19-12-2024)

{మానవ మేథో సృష్టి ఫలితాలను అవగాహన చేసుకోవడంలోనే నిజమైన విజ్ఞానం ఇమిడి ఉంటుంది. శాస్త్రవేత్తలు తమ నవ కల్పనల పర్యవసానంగా సంభవించే అనర్ధాలకు పరితాపం చెందడం, మార్పు దిశగా ఒక సంకేతమని, ప్రపంచాన్ని బాధ్యతగల భవిష్యత్తు వైపు తీసుకెళ్లగలదని భావించాలి. అశోకుడు, ఓపెన్‌హైమర్, హింటన్, లాంటివారి అనుభవాలు, ఆవేదనల నుండి, ఇటీవలే మరణించిన 26 సంవత్సరాల సుచీర్ బాలాజీ హెచ్చరిక నుండి నేర్చుకోవడం మానవాళికి శ్రేయస్కరం}-సంపాదకుడు ఆంధ్రజ్యోతి 

బీబీసీ కథనం ప్రకారం, 26 సంవత్సరాల భారత సంతతికి చెందిన సుచీర్ బాలాజీ అనే యువ శాస్త్రవేత్త, కృత్రిమ మేధస్సుకు చెందిన ‘ఓపెన్‌ఏఐ’ సంస్థ పరిశోధకుడిగా పనిచేస్తూ, ‘విజిల్ బ్లోయర్’గా మారిన నేపధ్యంలో, సాన్ ఫ్రాన్సిస్కో (అమెరికా) నగరంలో హటాన్మరణం  చెందాడని తెలుస్తోంది. ‘ఓపెన్‌ఏఐ కృత్రిమ మేధస్సు సంస్థ’ అనుసరిస్తున్న ఆక్షేపనీయ విధానాలను ఆయన బహిరంగంగా విమర్శలు చేయడం, బహుశా ఆయన ‘బలవన్మరణానికి’ దారితీసి ఉండవచ్చని బీబీసీతో సహా మీడియా వర్గాల అభిప్రాయం. కొన్నాళ్ల క్రితం, సుచీర్ తో ప్రముఖ అమెరికా దినపత్రిక, న్యూయార్క్ టైమ్స్‌ జరిపిన ఇంటర్వ్యూలో, కృత్రిమ మేధస్సుకు సంబంధించి తన అభిప్రాయాలను ఆయన వెల్లడించారు. ఈ సాంకేతికత వల్ల సమాజంపై కలిగే ప్రమాదాలపై తన ఆందోళనను బహిరంగంగా వ్యక్తపరిచారు.  

కాపీరైట్‌ చట్టం కింద పరిగణించాల్సిన సమాచారాన్ని, ‘ఓపెన్‌ఏఐ సంస్థ’ చట్టవిరుద్ధంగా, విచ్చలవిడిగా అనైతికంగా, అక్రమంగా, అసురక్షితంగా, మోసపూరితంగా, ఉపయోగించడాన్ని సుచీర్ తప్పుబడుతూ, తీవ్రంగా విమర్శించారు. ‘చాట్‌జీపీటీ’ లాంటి కృత్రిమ మేధస్సు ఏజంట్లు, అంతర్జాలాన్ని హానికరంగా మార్చివేస్తున్నాయని ఆయన సుస్పష్టం చేశారు. లింక్డ్‌ఇన్‌ ప్రొఫైల్ ప్రకారం, సుచీర్ బాలాజీ, కాలిఫోర్నియా విశ్వవిద్యాలయంలో కంప్యూటర్ సైన్స్ చదివాడు. నవంబర్ 2020 నుండి ఆగస్టు 2024 వరకు, నాలుగేళ్లపాటు ‘ఓపెన్‌ఏఐ సంస్థ’లో పనిచేశారు. సుచీర్ బాలాజీ ధర్మాగ్రహాన్ని, వర్తమానంలో, ఆద్యతన భవిష్యత్తులో ‘కృత్రిమ మేధస్సు’ కలిగించే ‘హానికర ఫలితాల’ సంకేతమని నిస్సందేహంగా చెప్పవచ్చు.

‘అధికారం, ఆధిపత్యం, అభివృద్ధి’ అనే అసంబద్ధమైన నెపంతో, నేడు (కృత్రిమ) మేధావులు తమ శక్తి-యుక్తులు ఉపయోగించి, సృష్టించిన ఒక వికారమైన విజ్ఞానానికి ‘కృత్రిమ మేధస్సు (ఏఐ)’ అనే నాగరిక నామకరణం చేశారు. అయితే, దీని సంతానం, తరచుగా, వారికి తెలియకుండా, హద్దులు మీరి, పగ్గాలు విదిలించుకుని, వారి నియంత్రణకు అతీతంగా మారాయి, మారుతున్నాయి, భవిష్యత్తులో మారనున్నాయి. ‘కళింగ యుద్ధం లాంటి యుద్ధాల భయానకాలు, అణుబాంబు పేలుళ్ల విధ్వంసం, కృత్రిమ మేధస్సు స్వైరవిహారం’ వంటి మానవ తప్పిదాల సంఘటనల తర్వాత కలిగే అపారమైన ధన, ప్రాణ నష్టం, సాధారణంగా దాని కారకులలో దరిమిలా తీవ్ర పశ్చాత్తాపానికి దారి తీస్తుంది. 

అశోకుడు కళింగ యుద్ధం భీభత్సాన్ని చూసి శాంతి మార్గం అనుసరించాడు, బౌద్ధ మతాన్ని స్వీకరించాడు. రాబర్ట్ ఓపెన్‌హైమర్ అణుబాంబు అనివార్య దుష్పలితాలను సహించలేకపోయాడు. కృత్రిమ మేధ సృష్టికర్తలలో ఒకరైన జెఫ్రీ ఎవరెస్ట్ హింటన్, ఆ వినూత్న సాంకేతికత అనియంత్రిత ఆవిష్కరణల ప్రమాదాలపై ప్రపంచాన్ని గట్టిగా హెచ్చరిస్తున్నారు. బహుశా యువకుడు సుచీర్ బాలాజీ కూడా అదే ప్రయత్నం చేసి మృత్యుబారిన పడ్డాడేమో? కృత్రిమ మేధస్సు రంగంలో అగ్రగామి శాస్త్రవేత్తలు జెఫ్రీ హింటన్, డెమిస్ హసాబిస్, జాన్ ఎం జంపర్, జాన్ హాప్‌ఫీల్డ్ 2024 సంవత్సరానికి గాను, నోబెల్ బహుమతులు పొందినవారిలో వున్నారు. వీరి కృత్రిమ మేథో సృజనాత్మక కృషికి గౌరవార్థంగా ఈ బహుమతి వరించింది. డెమిస్ హసాబిస్, జాన్ జంపర్ (గూగుల్ డీప్‌మైండ్), జెఫ్రీ హింటన్ (గూగుల్ బ్రెయిన్) ముగ్గురూ గూగుల్ సంస్థకు చెందిన వారు కావడం, ఒకే సంవత్సరంలో గూగుల్‌కు చెందిన ముగ్గురికి అత్యున్నత నోబెల్ పురస్కారం లభించడం గొప్ప విషయం.

హింటన్, హాప్‌ఫీల్డ్ లు తమ కృషి ద్వారా ‘గణిత, భౌతిక శాస్త్రాల’ మధ్య ఒక వంతెనగా కృత్రిమ మేధస్సును నిర్మించారు. దీని వల్ల తాత్త్విక అన్వేషణకు, వ్యావహారిక ప్రయోగాలకు, కావాల్సిన ఉపకరణాల రూపకల్పన జరిగింది. అలాగే, డెమిస్ హసాబిస్, జాన్ జంపర్ ‘ఆల్ఫాఫోల్డ్’ అనే ఏఐ వ్యవస్థ రూపకల్పన చేసి, అభివృద్ధి పరిచారు. ఇది ప్రోటీన్ నిర్మాణాలను విశ్లేషించడంలో గణనీయమైన రీతిలో, విప్లవాత్మక మార్పులు తీసుకువచ్చింది. అమినో ఆమ్లక్రమాల ఆధారంగా ప్రోటీన్‌లో పరమాణు నిర్మాణాన్ని కనుగొనే ప్రక్రియను వేగవంతం చేసింది. ఇది జీవ, వైద్య శాస్త్రరంగాల్లో విప్లవాత్మక ఫలితాలను చూపింది. ముఖ్యంగా ఔషధాల అభివృద్ధి వేగవంతం చేయడం, రోగాలను అణు స్థాయిలో అర్థం చేసుకోవడం, యాంటీబయోటిక్ నిరోధకత వంటి సవాళ్లను ఎదుర్కోవడంలో సహాయపడింది. ప్రోటీన్ నిర్మాణ విశ్లేషణలో ఏఐ రూపాంతర సామర్థ్యాలను, దీనిని ఉపయోగించే వారు అనుసరించాల్సిన నైతిక బాధ్యతలను స్పష్టంగా దార్శనికత చూపిస్తుంది.

' ఏఐ డీప్‌లెర్నింగ్ గాడ్ ఫాదర్' గా పిలవబడే జెఫ్రీ ఎవరెస్ట్ హింటన్, జాన్ హాఫీల్డ్ తో కలసి 'న్యూరల్ నెట్‌వర్క్స్' ను రూపొందించారు. ఇది 'బ్యాక్‌ప్రొపగేషన్ ఆల్గారిథమ్' అనే విశిష్ట ప్రక్రియ ద్వారా తప్పుల నుండి నేర్చుకోవడం సాధ్యమైంది. దీని ద్వారా ఆధునిక డీప్‌లెర్నింగ్ కి బలమైన పునాది ఏర్పడింది. ఈ ఆవిష్కరణ కంప్యూటర్ విజన్ నుండి భాషా ప్రక్రియల వరకు వివిధ ఏఐ అనువర్తనాల్లో ప్రధాన పాత్ర పోషించింది. ఇంగ్లాండ్ లో జన్మించిన హింటన్, ఎడిన్బర్గ్ విశ్వవిద్యాలయానికి సమర్పించిన పీహెచ్ డి సిద్ధాంత వ్యాసంలో 'న్యూరల్ నెట్‌వర్క్స్ లో ఎర్రర్ కరెక్టింగ్ కోడ్స్, డిస్ట్రిబ్యూటెడ్ రిప్రజెంటేషన్స్' పై దృష్టి పెట్టారు. ఆయన ఆధారభూత పనితనం కృత్రిమ మేథస్సు దిశను పూర్తిగా మార్చివేసింది. నోబెల్ బహుమతి అందుకున్నప్పటికీ, హింటన్ నిరంతరం ఏఐతో సంభావ్య భావి ప్రమాదాల గురించి హెచ్చరిస్తూ వస్తున్నారు. 

2023లో గూగుల్ ను వదిలి, హింటన్ 'అనియంత్రిత కృత్రిమ మేథస్సు అభివృద్ధి' కలిగించే ప్రమాదాలు, తప్పుడు సమాచారం వ్యాప్తి, మానవాళికి కలిగే ముప్పు గురించి తన ఆందోళనలను బహిరంగంగా వ్యక్తం చేశారు. హింటన్, హాఫీల్డ్ లకు లభించిన గుర్తింపు, కృత్రిమ మేథస్సుకు సంబంధించిన పలురంగాల్లో మార్గదర్శక ప్రభావాన్ని చూపిస్తుంది. డీప్‌లెర్నింగ్ ప్రధాన భూమికలైన సిద్ధాంతపరమైన ఆల్గారిథమిక్ మౌళికాలను హింటన్, హాఫీల్డ్ లు అందించగా, హస్సాబిస్, జంపర్ లు శాస్త్రీయ సవాళ్లను పరిష్కరించగల కృత్రిమ మేథస్సు సామర్థ్యాన్ని శాస్త్రీయంగా రూఢిపరుస్తూ నిరూపించారు. ఈ విజయాలు కృత్రిమ మేథస్సు ద్వంద్వ స్వభావాన్ని కూడా పునరుద్ఘాటించాయి. సమాజానికి కలిగించే ప్రయోజనాలు చాలా ఉన్నప్పటికీ, దాని నైతిక, తదితర అస్తిత్వసంబంధ సమస్యలు గణనీయమైనవిగా మిగిలిపోతున్నాయి.  

'ఆర్టిఫిషియల్ ఇంటెలిజెన్స్ (ఏఐ)' ఆవిర్భావం, అవసరం, సిద్దాంతం, పరిణామం, ఆరోహణ, (బహుశా) అవరోహణ, మంచి-చెడు ప్రభావాలు నిజంగా ఆసక్తికరమైనవేనని అనాలి. 1956లో, న్యూ హ్యాంప్‌షైర్ లో జరిగిన 'డార్ట్‌మౌత్ సమావేశం’ ('కృత్రిమ మేథస్సు రాజ్యాంగ సదస్సు') నిర్వహించిన వర్క్‌షాప్ లో ఈ పదం సృష్టించబడింది. క్లాడ్ షానన్, జాన్ మక్కార్తీ, నాథనియల్ రోచెస్టర్, మార్విన్ మిన్స్కీ లను (ఏఐ) 'కృత్రిమ మేథస్సు స్థాపక పితామహులుగా’ పరిగణిస్తారు.

అనేక రకాల పనులను ఆటోమేట్ చేయాలని, సామర్థ్యాన్ని పెంచాలని, మానవ మేథో సామర్థ్యాలను మించిపోయే సంక్లిష్టతలను ఎదుర్కొనాలనే మానవ జాతి ఆకాంక్ష నుండి ఆవిర్భవించినదే కృత్రిమ మేథస్సు. ఉదాహరణకు, గణిత శాస్త్ర సంబంధమైన సమస్యలను పరిష్కరించడం, చెస్ గేమ్‌లను అనుకరించడం, వైద్య రంగంలో ఉన్నత శ్రేణినిపుణుల వ్యవస్థను, వ్యాధి నిర్ధారణ ప్రక్రియను అభివృద్ధి చేయడం లాంటివి వున్నాయి. దశాబ్దాలుగా, కృత్రిమ మేథస్సు సామర్థ్యం దాదాపు సమస్త రంగాల్లో గణనీయంగా పెరిగింది. ప్రారంభ దశలో లాజిక్, నిబంధనల ఆధారిత వ్యవస్థలపై ఆధారపడిన సింబాలిక్ కృత్రిమ మేథస్సు నుండి డేటా ఆధారిత పద్ధతులు, న్యూరల్ నెట్‌వర్క్స్ దిశగా మార్పు చెందింది.

కృత్రిమ మేథస్సు పరిణామ క్రమంలో ముఖ్యమైన మైలురాళ్లున్నాయి. వాటిలో 'చాట్‌జిపిటి' వంటి సంభాషణల ఏజెంట్ల రంగప్రవేశం, కృత్రిమ మేథస్సును ఒక 'అత్యవసర దుష్టశక్తి'గా మార్చివేసి, మానవ జీవితంలోని ప్రతి అంశాన్ని ప్రభావితం చేస్తూ, మానవ మెదడు ఆలోచనా సామర్థ్యాన్ని దెబ్బతీస్తూ, పర్యవేక్షణ వ్యవస్థలలాంటి ఉపయోగంతో పౌర స్వేచ్ఛలను హరించి వేస్తోంది. ఫలితంగా, కృత్రిమ మేథస్సు, ఆధునిక ఆవిష్కరణల ప్రమాదాలను సూచిస్తుంది, కాబట్టి, దాని రూపాంతర సామర్థ్యాన్ని చెడుగా వినియోగించకుండా జాగ్రత్తలు తీసుకోవడం అనేది ఒక సవాలుగా మారింది. 'మొట్ట మొదటి అణ్వాయుధ ఆవిర్భావం, ప్రయోగం, దాని అనుకూల, ప్రతికూల ప్రభావాలు, వాటి మధ్య చోటుచేసుకున్న తేడాలను కూలంకషంగా పరిశీలించడం అవశ్యం. 

విడమర్చి చెప్పాలంటే, జపాన్ హిరోషిమా నగరంమీద 1945 ఆగస్టు 6న పేలిన 'లిటిల్ బాయ్' అనే పేరుగల మొదటి అణుబాంబు, ఆగస్టు 9న నాగసాకి నగరంమీద పేలిన 'ఫ్యాట్ మ్యాన్' అనే రెండవ అణు బాంబు గురించి, కీలకమైన అణ్వాయుధాల అభివృద్ధి గురించి ఇంకా సుదీర్ఘంగా చర్చ జరుగుతూనే వున్నది. 

రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం సమయంలో, అప్పటి అమెరికా ప్రభుత్వం చేపట్టిన గోప్యమైన 'మాన్‌హట్టన్ ప్రాజెక్ట్' పరిశోధనలో భాగమైంది. ఈ ప్రాజెక్ట్ కింద, ప్రపంచంలో మొదటిసారిగా ‘అణ్వాయుధ పరీక్ష’ జూలై 16, 1945న ‘ది గ్యాడ్జెట్’ పేరిట జరిగింది. ఈ పరికరాన్ని న్యూమెక్సికోలోని లాస్ ఆలమోస్‌లో విజయవంతంగా పరీక్షించారు. ఈ పరీక్ష నేపధ్యంలో, నవంబర్ 25, 1942న బ్రిగేడియర్ జనరల్ లెస్లీ ఆర్ గ్రోవ్స్, భౌతిక శాస్త్రవేత్త జె రాబర్ట్ ఓపెన్‌హైమర్ నిర్ణయం మేరకు లాస్ ఆలమోస్‌ను ‘అణ్వాయుధ శాస్త్రీయ ప్రయోగశాల’గా గుర్తించారు. ఈ పరీక్షకు ‘ట్రినిటీ’ అనే కోడ్ నామం కూడా పెట్టారు. అప్పట్లో ఇది కూడా పరోక్ష కృత్రిమ మేథస్సు ఫలితమేమో?

అమెరికా బాంబర్ ‘ఎనోలాగే’ వాయు నౌక ద్వారా పేల్చబడిన అణ్వాయుధాలు కనీ-వినీ ఎరుగని అపార విధ్వంసాన్ని కలిగించాయి. లక్షలాది మంది మరణించగా, అనేక మందికి రేడియేషన్ పీనాసం, గాయాలు, కాలిపోయిన గాయాలు, క్యాన్సర్, జన్యుమార్పిడి, మానసిక వేదన వంటి ప్రభావాలు దశాబ్దాలపాటు ఉండిపోయాయి. ఈ విధ్వంసాన్ని చూసిన ‘అణ్వాయుధ, ఆటామిక్ బాంబ్ పిత’ గా పిలువబడే రాబర్ట్ ఓపెన్‌హైమర్, తన ప్రగాఢ పశ్చాత్తాపాన్ని వ్యక్తం చేశారు. భారతీయుల ఆరాధ్య గ్రంథమైన భగవద్గీతలోని మాటలను ఆయన పదేపదే ఉటంకిస్తూ, ‘ఇప్పుడు నేనే మరణాన్ని; ప్రపంచాలను నాశనం చేసే వాడిని అయ్యాను’ అని ఆవేదనాభరితంగా తన మనస్తాపాన్ని వ్యక్తపరిచాడు. 

సంస్కృత భాషలో వున్న భగవద్గీతను, మేఘదూతను చదివిన ఓపెన్‌హైమర్, తన జీవిత తత్వం మీద గీత పాఠాలు గాఢమైన ప్రభావం చూపించాయని అనేవారు. ఆయన గీతను ఎల్లప్పుడూ తన పక్కన, నిద్రించే మంచం మీదే ఉంచేవారు. హైడ్రోజన్ బాంబ్ తయారీని తీవ్రంగా వ్యతిరేకించాడు. అణ్వాయుధ వ్యాప్తి నియంత్రణ ఒప్పందం ఆలోచన ఓపెన్‌హైమర్ సలహా మూలంగానే జరిగిందని చెప్పవచ్చు.

మౌర్య అశోకుడిలో కలిగిన పరివర్తన, రాబర్ట్ ఓపెన్‌హైమర్ పశ్చాత్తాపం, జెఫ్రీ ఎవరెస్ట్ హింటన్ ఆవేదనలకు బహువిధ సామీప్యాలు ఉన్నాయి. కళింగ యుద్ధంలో, విధ్వంసాన్ని చూసి చలించిన అశోకుడు, హింసను త్యజించి, బౌద్ధమతాన్ని స్వీకరించారు. ప్రజల శ్రేయస్సుకు కట్టుబడి శాంతి పరిపాలనకు అంకితమయ్యారు. ఓపెన్‌హైమర్, ‘మాన్‌హట్టన్ ప్రాజెక్ట్’ శాస్త్రీయ డైరెక్టర్‌గా అణుబాంబు సృష్టిలో కీలక పాత్ర పోషించి, ఆ బాంబు ప్రభావానికి బాధపడ్డారు. ఆయుధ నియంత్రణను సమర్థిస్తూ, తన పనికి పశ్చాత్తాపం వ్యక్తం చేశారు. అలాగే, కృత్రిమ మేథస్సు అభివృద్ధికి ‘గాడ్‌ఫాదర్‌’గా ప్రఖ్యాతిగాంచిన జెఫ్రీ ఎవరెస్ట్ హింటన్, న్యూరల్ నెట్వర్క్‌ల అభివృద్ధికి కారణమై, ఆధునిక సాంకేతిక విజ్ఞానానికి కారకుడైనప్పటికీ, కృత్రిమ మేథస్సు అనూహ్య దుష్ఫలితాల గురించి, అది ఆర్థిక వ్యవస్థలపై, సమాజాలపై, మానవ స్వయంశక్తిపై కలిగించే ప్రభావాల గురించి ఆందోళన వ్యక్తం చేస్తున్నారు. 

మానవ మేథో సృష్టి ఫలితాలను అర్థం, అవగాహన చేసుకోవడంలోనే నిజమైన విజ్ఞానం ఇమిడి ఉంటుంది. శాస్త్రవేత్తల సృష్టి పర్యవసానంగా జరిగే అనర్థానికి దాని కారకులు పశ్చాత్తాపం వెల్లడి చేయడం, మార్పు దిశగా ఒక సంకేతమని, ప్రపంచాన్ని బాధ్యతగల భవిష్యత్తు వైపు తీసుకెళ్లగలదని భావించాలి. అశోకుడు, ఓపెన్‌హైమర్, హింటన్, లాంటివారి అనుభవాల నుండి, ఆవేదనల నుండి, ఇటీవలే మరణించిన 26 సంవత్సరాల సుచీర్ బాలాజీ హెచ్చరిక నుండి నేర్చుకోవడం ప్రపంచానికి, మానవాళికి ప్రయోజనకరం. 

Sunday, December 15, 2024

సత్పురుషులందరికీ సమ్మతమైన ధ్రువోపాఖ్యానం ...... శ్రీ మహాభాగవత కథ-15 : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 సత్పురుషులందరికీ సమ్మతమైన ధ్రువోపాఖ్యానం 

శ్రీ మహాభాగవత కథ-15

వనం జ్వాలా నరసింహారావు 

సూర్యదినపత్రిక (16-12-2024)

కంII చదివెడిది భాగవతమిది, 

చదివించును కృష్ణు, డమృతఝరి పోతనయున్

చదివినను ముక్తి కలుగును, 

చదివెద నిర్విఘ్నరీతి ‘జ్వాలా’ మతినై 

బ్రహ్మదేవుడి కుమారుడు స్వాయంభవ మనువుకు శతరూప ద్వారా ప్రియవ్రతుడు, ఉత్తానపాదుడు అనే ఇద్దరు కొడుకులు కలిగారు. ఉత్తానపాదుడికి సునీతి, సురుచి అనే ఇద్దరు భార్యలున్నారు. వాళ్లలో ధ్రువుడిని కన్న సునీతి అంటే రాజుకు అంతగా ప్రేమ లేదు. సురిచి మీద విపరీతమైన ప్రేమ. ఒకనాడు సురుచి కొడుకు ఉత్తముడిని తన తొడలమీద కూచోబెట్టుకుని ముద్దులు చేస్తున్న సమయంలో దగ్గరకు వచ్చిన ధ్రువుడిని పట్టించుకోలేదు. తన కొడుకులాగా అతడిని కూడా తండ్రి ముద్దాడాలంటే, విష్ణుమూర్తి పాదాలను ఆశ్రయించాలని సవతి తల్లి చెప్పింది ధ్రువుడికి. ఇదంతా ధ్రువుడి తల్లికి తెలిసి బాధపడింది. సవతి తల్లి చెప్పిన విధంగా శ్రీహరి పాదాలను ఆశ్రయించమని చెప్పింది. వెంటనే పట్టణాన్ని వదిలి బయల్దేరాడు ధ్రువుడు.    

ఈ వృత్తాంతమంతా తన దివ్య దృష్టి ద్వారా తెలుసుకున్న నారదుడు ధ్రువుడి దగ్గరకు వచ్చాడు. శ్రీహరిని, శ్రీమహావిష్ణువును యోగీంద్రులు కూడా చూడలేక పోతున్నారనీ, అతడిని చేరే మార్గాన్ని తెలుసుకోలేక పోతున్నారనీ, అతడు ఆరాధించడానికి దుర్లభుడనీ, కాబట్టి వ్యర్థ ప్రయత్నాలు మానుకోమనీ నారదుడు ధ్రువుడికి చెప్పాడు. మోక్షం మీద కోరిక వుంటే తను చెప్పే మాటలు వినమని అన్నాడు. వాస్తవానికి ధ్రువుడిని మోక్షమార్గానికి ప్రేరేపించిన వాడు వాసుదేవుడే అని కూడా అన్నాడు. ఇలా చెప్పి, యమునా నది ఒడ్డున, శ్రీహరి సాన్నిధ్యంలో, పుణ్యమైన మధు వనానికి వెళ్లమనీ, అక్కడ అతడికి శుభం కలుగుతుందనీ అన్నాడు నారదుడు. యమునానదీ పుణ్యజలాలలో స్నానం చేసి, నిష్ఠతో నారాయణుడికి నమస్కారం చేసి, యమనియమాదులను పాటిస్తూ, ఆత్మవికాసం కొరకు సాధన చెయ్యమని సూచించాడు. పురుషోత్తముడిని ఏకాగ్రతతో ధ్యానం చేయమన్నాడు. అప్పుడు పూజలందుకున్న దేవుడు, మానవులకు కొర్కెలను ప్రసాదిస్తాడని అన్నాడు. నారదుడి మాటలు విన్న ధ్రువుడు మధువనానికి వెళ్లాడు. అక్కడ నగరంలో ధ్రువుడిని అరణ్యాలకు పంపినందుకు విచారిస్తున్న అతడి తండ్రి ఉత్తానపాదుడిని ఓదార్చి విషయమంతా చెప్పాడు నారదుడు. అతడి కుమారుడు శ్రీహరిని భజించి, ఎవరికీ సాధ్యంకాని శాశ్వతపదాన్ని పొంది, మళ్లీ తిరిగి వస్తాడనీ, అతడి కొరకై శోకించవద్దనీ చెప్పాడు.  

  మధువనాన్ని సమీపించిన ధ్రువుడు యమునానదిలో స్నానం చేశాడు. సర్వేశ్వరుడిని గురించి ధ్యానం చేయసాగాడు. మొదట్లో తన శరీర స్థితిని బట్టి మూడు రోజులకు ఒక సారి ఆహారం, తరువాత నెలలో ఆరు రోజులకోసారి, నాల్గవ నెలలో పన్నెండు రోజులకోసారి ఆహారాన్ని తీసుకున్నాడు. తరువాత ఒంటి కాలు మీద ధ్యానం చేస్తూ వాయువును మాత్రమే బక్షించాడు. మొదటి నెలలో శ్రీహరిని, రెండవ నెలలో విష్ణువును, మూడో నెలలో మాధవుడిని, నాల్గవ నెలలో పుండరీకాక్షుడిని, అయిదో నెలలో పర్మాత్మను ధ్యానం చేషాడు. ఆ తరువాత ఆ శ్రీహరి రూపాన్ని తప్ప మరి దేనినీ మనస్సులో స్మరించకుండా తన చిత్తాన్ని సమాయత్తం చేశాడు. ఆ స్థితికి ముల్లోకాలు కంపించాయి. ధ్రువుడు ఏకాగ్ర చిత్తంతో ప్రాణవాయువును నిరోధించడం వల్ల శ్రీహరి కంపించాడు. ఆయన కంపించగానే లోకాలన్నీ కంపించాయి. దీన్నుండి కాపాడమని లోకపాలకులంతా శ్రీమన్నారాయణుడిని వేడుకున్నారు. ఇదంతా ధ్రువుడి ధ్యానం వల్ల జరిగిందనీ, భయపడవద్దనీ చెప్పి శ్రీహరి తక్షణమే మధువనానికి వెళ్లాడు. ధ్రువుడు ఆయన్ను చూసి, మధురానుభూతి పొందుతూ, సాష్టాంగ నమస్కారాలు చేశాడు. ఆయన అనుగ్రహంతో, భగవంతుడిని ప్రతిపాదించే వేదమయమైన వాక్కులతో స్తుతించాడు శ్రీహరిని పరి-పరి విధాలుగా. అది విన్న భగవానుడు మనస్సులో సంతోషించి ధ్రువుడి మదిలో మెదిలే కోరిక తనకు తెలుసని అంటూ, దాన్ని ప్రసాదిస్తున్నానని అంటూ, ఈ విధంగా చెప్పాడు. 

"గ్రహాలు, నక్షత్రాలు, తారాగణాలు, జ్యోతిశ్చక్రం, నక్షత్ర రూపాలైన ధర్ముడు, అగ్ని, కశ్యపుడు, శుక్రుడు, సపర్షులు, తారకలతో కూడి నీ చుట్టూ ప్రదక్షిణం చేసినట్లు తిరుగుతారు. ఇతరులు చేరడానికి వీలుకానిది, అధిష్టించడానికి సాధ్యం కానిది, ముల్లోకాలు ప్రళయంలో నశించినా కూడా నశించకుండా ప్రకాశించే "ధ్రువక్షితి" (ధ్రువపదం) ని ఇరవై ఆరు వేల సంవత్స్రాల తరువాత నువ్వు పొందుతావు. అప్పటిదాకా నీ తండి రాజ్యాన్ని పాలించు. ఇహలోక సుఖాలను అనుభవించు. మరణకాలంలో నన్ను స్మరిస్తూ, అన్నిలోకాలు నమస్కరించేది, పునర్జన్మ లేనిదీ, సప్తర్షి మండలంకన్న పైనున్న నా పదాన్ని పొందుతావు" అని చెప్పి విష్ణుమూర్తి వైకుంఠానికి వెళ్లిపోయాడు. 

ఇదంతా జరిగిన తరువాత ధ్రువుడు తన రాజ్యానికి పయనమయ్యాడు. కొడుకు వస్తున్నాడని విన్న తండ్రి ఉత్తానపాదుడు సంతోషించాడు. ఎదురుగా వెళ్లి ప్రేమతో కౌగలించుకున్నాడు. ఆశీర్వదించాడు. ధ్రువుడు తండ్రి పాదాలకు మొక్కాడు. ఆ తరువాత తల్లులకు నమస్కరించాడు ధ్రువుడు. తల్లి చిరాయువుగా జీవించమని ఆశీర్వదించింది. పౌరులతో, బంధుజనులతో, అమాత్యులతో, స్నేహితులతో కలిసి పురంలోకి ప్రవేశించాడు. కొంతకాలానికి ఉత్తానపాదుడు ధ్రువుడికి రాజ్యాభిషేకం చేశాడు. ఆ తరువాత, శింశుమారుడు అనే ప్రజాపతి కుమార్తె భ్రమిని వివాహం చేసుకున్న ధ్రువుడికి కల్పుడు, వత్సరుడు అనే ఇద్దరు కొడుకులు కలిగారు. అలాగే, వాయుదేవుడి కుమార్తె ఇల అనే ఆమెను వివాహం చేసుకుని ఉత్కలుడు అనే కొడుకును, మరో కూతురును కన్నాడు. 

తన సోదరుడు ఉత్తముడు వేటకై పోయి యక్షుడి చేతిలో హతం కావడం పట్ల కోపంతో కుబేరానుచరులైన గుహ్యకుల మీదికి యుద్ధానికి పోయాడు ధ్రువుడు. అతడి బాణాల ధాటికి యక్షులు తట్టుకోలేక పరాజితులయ్యారు. వారు రోషంతో విజృంభించినా ప్రయోజనం లేకపోయింది. ధ్రువుడు చిటికలో వారిని జయించసాగాడు. అప్పుడు రాక్షసులు రాక్షస మాయను ప్రయోగించారు. దాని ప్రభావం వల్ల ఆయన మీద ఆయుధాలు కురిసాయి. అప్పుడు ధ్రువుడు ఆచమనం చేసి, లక్ష్మీనాథుడి పాదపద్మాలకు నమస్కరించి, స్మరించి, శత్రుభయంకరమైన నారాయణాస్త్రాన్ని సంధించాడు. వెంటనే గుహ్యకుల మాయ చెడిపోయింది. నారాయణాస్త్రం నుండి పుట్టిన వేలాది బాణాలు యక్షులను ఢీకొన్నాయి. యక్షుల పిక్కలను, తొడలను, మెడలను, చేతులను ఖండించాడు ధ్రువుడు. అప్పుడు ధ్రువుడి తాతగారైన స్వాయంభవ మనువు ఆయన దగ్గరకు వచ్చి, యుద్ధ ప్రయత్నాన్ని విరమించుకొమ్మని సలహా ఇచ్చాడు. సర్వ శుభాలకు హాని కలిగించే రోషాన్ని విడిచి పెట్టమని కూడా అన్నాడు. ధ్రువుడు తన సహోదరుడిని చంపారని భావించి, ఎంతో మంది యక్షులను చంపాడని, కుబేరుడి పట్ల అపరాధం చేశాడని, కాబట్టి అతడిని ప్రసన్నం చేసుకోమని అన్నాడు. ధ్రువుడు యుద్ధం మానాడు. వెంటనే కుబేరుడు వచ్చాడక్కడికి. ఆయనకు అంజలి ఘటించాడు ధ్రువుడు. తాను ధ్రువుడి పట్ల ప్రసన్నుడినయ్యానని చెప్పి అంతర్థానమయ్యాడు కుబేరుడు. అప్పుడు ధ్రువుడు యక్ష, కిన్నర, కింపురుషాది గణాలతో కీర్తించబడుతూ మహావైభవంగా తన నగరానికి తిరిగొచ్చాడు. 

నగరానికి తిరిగొచ్చిన ధ్రువుడు రాజ్యపాలన చేస్తూ ఈశ్వరుడిని ధ్యానిస్తూ జీవితం గడిపాడు. అలా ఇరవై ఆరువేల సంవత్స్రాలు రాజ్యపాలన చేసాడు. తరువాత తన కొడుకుకు రాజ్య పట్టం కట్టాడు. వైరాగ్య చిత్తంతో పట్టణాన్ని వదిలి, పుణ్యాలకు పుట్టినిల్లయిన బదరికాశ్రమానికి చేరుకున్నాడు. విశాలా నదీ జలాలలో స్నానం చేశాడు. పద్మాసనం వేసుకుని శ్రీహరిని నిత్యం ఆరాధించాడు ధ్రువుడు. కొన్నాళ్లకు ఆకాశం నుండి ఒక దివ్య విమానం వచ్చింది. అందులో ఇద్దరు దేవతా శ్రేష్టులున్నారు. వాళ్లు విష్ణు కింకరులు. వాళ్లు ధృవుడిని చూసి, ఆయన చేసిన మహా తపస్సు మధుసూధనుడిని సంతృప్తి పరిచిందనీ, ఆయన పంపగా తాము వచ్చామనీ, విష్ణుమూర్తి నివాసమైన పరమపదానికి ఆయన్ను తీసుకుపోతామనీ అన్నారు. విష్ణువు పంపిన దివ్య విమానం ఎక్కడానికి ఆయనకు అర్హత ఉందనీ చెప్పారు. ధ్రువుడు స్నానం చేసి వచ్చి, అక్కడున్న మునులకు మొక్కి, వారి ఆశీర్వాదాలు తీసుకుని, విమానాన్ని ఎక్కడానికై హిరణ్మయమైన తేజో రూపాన్ని ధరించాడు. అతడి విమానానికి ముందర మరో విమానంలో అతడి తల్లి కూడా వున్నదని విష్ణు కింకరులు చెప్పారు. అది చూసిన తరువాత ధ్రువుడు విమానాన్ని ఎక్కి బయల్దేరాడు. గ్రహ మండలాన్నీ, సప్తర్షి మండలాన్నీ దాటి ఆపైన విష్ణుపదాన్ని చేరుకున్నాడు.

సత్పురుషులందరికీ సమ్మతమైన ధ్రువోపాఖ్యానం జీవితానికి ధన్యత చేకూరుస్తుంది. స్వ్రర్గప్రదాయకమైనది. కీర్తికరమైనది. ఆయుష్షును కలగ చేస్తుంది. పుణ్య ప్రదాయకమైనది. శుభకరమైనది. మంచి మనస్సునిస్తుంది. ఫ్రశంసా యోగ్యమైనది. పాపాన్ని హరిస్తుంది.   

(బమ్మెర పోతన శ్రీమహాభాగవతం, రామకృష్ణ మఠం ప్రచురణ ఆధారంగా)


Saturday, December 14, 2024

‘Benchless’ Primary School to Dynamic World of Academics (Exhilarating ‘Benchmark’ of Venkat Changavalli) By Vanam Jwala Narasimha Rao

 ‘Benchless’ Primary School to Dynamic World of Academics

Exhilarating ‘Benchmark’ of Venkat Changavalli

By Vanam Jwala Narasimha Rao

The Hans India (15-12-2024)  

{Venkat Changavalli, after a long stint in the corporate world, learning ropes and building organizations, joined Emergency Management and Research Institute to give back to society. He narrates his efforts for stabilization of ‘108’ services in erstwhile AP and for its expansion to 12 states during his time as the CEO, in PPP model which he describes as a ‘Game Changer.’ In his ‘BL 2 BM’, Changavalli, the champion of management and leadership, relates his ‘Cumulative Learning Points’ at every stage of his life’s journey}-Editor’s Note

Autobiographies, Coffee-Table format or general, if they are free and frank experience sharing Books of ‘Exhilarating Life Knowledges’ coupled with intellection of the Author, similar to ‘BL 2 BM (Benchless to Benchmark)’ authored by Venkat Changavalli, then they will have a lasting value. In fact, Venkat writes in the book that, ‘the genesis of this book demanded meticulous preparation. The canvas of my journey was painted not just by corporate roles, but also by the vivid strokes of personal life-lessons from family, mentors, and cherished encounters.’ 

The ‘Inspiring Story in BL 2 BM (Benchless to Benchmark)’ of Venkat Changavalli, with whom I had the privilege of working for about four years in Emergency Management and Research Institute (EMRI), the content of which starts with the Chapter ‘Through Innocent Eyes’ and closes with ‘Family My Driving Force,’ portraying in a perfectionist manner the ‘Uncommon Journey of a Common man’ stimulates the reader in unequivocal terms. 

In his Foreword that preceded the first Chapter, Venkat Changavalli mentioned that, from ‘humble beginnings to extraordinary heights, his life has been a memorable journey of success and contentment.’ He expressed the hope that ‘his story unveils to the reader the secrets behind achieving fulfillment.’ A great message to the present-day generation.

Reminiscing his childhood, he wrote about fetching water with Kavadi, village temples, modest meals, nights’ gentle breeze, ‘Benchless Primary Schooling,’ scorpion bite, his learnings of patience, focus, humility, balancing, helpfulness, resilience etc. In conclusion, Venkat Changavalli decently revealed how his life has been ‘shaped and enriched by the unbreakable bonds’ of his family. ‘My story, while filled with personal achievements, would be incomplete without acknowledging the unwavering support, love, and inspiration that my family provided throughout this roller coaster journey’ Wrote Venkat. He enlightened about his father, mother, brothers, sisters, wife (Padma), two sons, daughters-in-law, grandchildren, and even about future family members, sincerely acknowledging his ‘family members’ constant source of strength.’

Venkat Changavalli was thrilled when he topped the entrance examination and secured admission in 6th class in Chirala Municipal School. In the chapter ‘Ignition of Knowledge from Chirala to IIM’ he paid his respects to his teachers and the way they taught him, and how he utilized playground, as well as about his friends. Interestingly he did not hesitate to mention about absence of toilets in the school despite its enormous infrastructure. Securing third rank in SSLC in his school, was his pride instant. 

At the age of 15, Venkat joined in ‘Andhra Loyola College, Vijayawada’ which he credited with creating successful Engineers and Doctors and where despite the rigorous schedule, his college life was enjoyable. He made a special mention to his Telugu Teacher there. However, on getting admission in REC Warangal, Venkat joined there in 5-year Chemical Engineering Course. In addition to the help from the ‘faculty and his peers in shaping his character,’ by mingling with students with different mother tongues, and coming from different cultures, Venkat learnt to ‘adapt to various situations’ an essential quality for ‘Leader in Making.’ He says, he imbibed the ‘Core Values, Empathy, Simple Communication and Warmth’ in REC.

Venkat acknowledged that the opportunity he got to pursue PG in management at IIM-A and the resulting experience laid a solid foundation for his future endeavors. In fact, he was in ‘Transient State’ during the night, not willing to believe that he got admission there. He narrated about the courses and about the eminent professors there, as well as different forms of teaching. His specialization was Finance and Marketing. His summer internship was with ‘New India Assurance Company,’ for two months, in Mumbai. 

On completion of Course at IIM-A, Venkat was in a dilemma, at the time of his placement, in deciding his career, whether to choose a ‘PSU with more salary or Startup Company with less salary’ but on his father’s ‘Right and Timely Advise’ he chose the latter, which became a ‘Bedrock for the coming Milestones, that he achieved in life.’ Venkat humbly mentioned here that, ‘IIM-A taught me Analytical Skills, Being Systematic, Challenging the Status Quo, Discipline, Evidence-Based Decision Making, Focus, Infective Enthusiasm, Innovation, and Interpersonal Relations.’

Venkat’s ’Career-Climbing the Corporate Ladder’ began with ‘Lupin’ a Pharmaceutical Company with Rs 1000 Salary in 1977, as a Management Trainee, soon to be confirmed as Assistant Manager. He continued his connection with it even after he left in 1980. Next, he joined ‘Patel Road Ways’ as Zonal Manager. Working there had enriched him to ‘Develop Business Focus, Customer Centricity, People Orientation, Metrics, and Bottom-Line Mindset.’ He mentioned that ‘Success stems not merely from business degrees, but from unwavering commitment and business acumen.’  

Venkat’s next assignment was with ‘Star Industrial and Textile Enterprises’ as Manager Corporate Finance, in which capacity he had the ‘freedom to explore, and also had the opportunity to thrive in the realm of his job.’ During his stint of 21 months there, he ventured in to the ‘world of numbers and strategies, with significant accomplishments in several areas’ which he listed proudly. From there he moved to ‘Swiss Giant, CIBA-GEIGY’ as Assistant Manager Planning, where he learnt that, ‘Planning is Conscious, Futuristic, and Visioning Exercise.’ He acknowledged that his experience there was one of ‘Growth, Friendship, and Learning.’ He later moved to the domain of Marketing in the same organization. 

His next role was in ‘Drachem Specialty Chemicals’ where his ‘Initial Boss proved to be Cocktail of Incompetence and unprofessionalism’ from which experience he carved a roadmap of what not to do when at the helm. When he was shown the door, Venkat was welcomed as Senior General Manager in ‘Roffe Construction Chemicals,’ and as he stepped in there, a ‘Journey of Transformation’ awaited. On invitation, soon he stepped in to ‘Symrise (DRAGOCO India)’ as Inaugural CEO, and his success there was an ‘Orchestra of Strategy, Dedication, and Exceptional Teamwork.’ After over a decade, as CEO in that ‘German Multi National Company’ Venkat ‘Closed the chapter there carrying with him lessons in Leadership, Growth, and the Art of Creating a Lasting Symphony’ to join the first ever Successful Public Private Partnership (PPP) Model, EMRI founded by world famous Satyam Computers Chairman Ramalinga Raju. 

Destiny had something best stored for him. During a Management Event in Chennai, Chief Guest Ramalinga Raju instantaneously recognized the potential of Venkat’s Leadership Qualities, abilities, and extended an offer to be CEO of EMRI. His offer led to a momentous decision by Venkat to ‘Relinquish his Lavish Lifestyle and Substantial Salary in favor of the opportunity to give back to society.’ He recalled that ‘Raju and I worked Synchronously, each contributing our unique strengths to a shared Vision of saving a Million Lives Each Year.’ Then he narrated his efforts for stabilization of 108 services in erstwhile AP and for expansion to 12 states during his time as CEO, in PPP model, which he described as a ‘Game Changer.’ After serving for six years, he had to quit the job. 

On his 60th Birthday he honored 60 extraordinary Souls who enriched his life, primarily Jagadguru Shankaracharya of Sringeri. ‘In the Realm of Public Service my journey took a new direction as I ventured in to the dynamic world of Academics, Board Directorships, Consultancy and Advisory Roles, Leadership Development etc.’ revealed Venkat. Besides being Advisor to Six State Governments, namely, UP, Haryana, Meghalaya, Telangana, AP, and Assam; MD of AP Government Brahmin Welfare Corporation, and Member of various committees of IRDAI, Venkat lent his expertise, to about ten organizations in Corporate Sector.  

‘BL 2 BM’ by Venkat Changavalli, Champion of Management and Leadership, and his ‘Cumulative Learning Points’ at every stage of his life’s journey is ‘Simply The Best’! Hearty Congratulations Venkat Changavalli. 

(Writer was Venkat Changavalli’s Colleague in EMRI)

Sunday, December 8, 2024

దక్షుడి యాగాన్ని ధ్వంసం చేసిన రుద్రుడి చరిత్ర '...... శ్రీ మహాభాగవత కథ-14 : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

దక్షుడి యాగాన్ని ధ్వంసం చేసిన రుద్రుడి చరిత్ర 

శ్రీ మహాభాగవత కథ-14

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

సూర్యదినపత్రిక (09-12-2024)

కంII చదివెడిది భాగవతమిది, 

చదివించును కృష్ణు, డమృతఝరి పోతనయున్

చదివినను ముక్తి కలుగును, 

చదివెద నిర్విఘ్నరీతి ‘జ్వాలా’ మతినై 

బ్రహ్మజ్ఞాన సంపన్నులైన బ్రహ్మలు చేసిన సత్ర యాగంలో శివుడిని దక్షుడు, అతడి మార్గాన్ని అనుసరించే బ్రాహ్మణులను నందీశ్వరుడు, ఆ నందీశ్వరుడిని భృగుమహర్షి ఒకరినొకరు శపించుకుని ఎక్కడివారక్కడికి వెళ్ళిపోయారు. దక్షుడికి, ఈశ్వరుడికి మధ్య పరస్పర విరోధం చాలాకాలం కొనసాగింది. ఈ వైరం నేపధ్యంలో ప్రజాపతులందరి మీద అధినాయకత్వాన్ని వహించాడు దక్షుడు. రుద్రహీనమైన ‘వాజపేయం’ అనే యజ్ఞాన్ని చేశాడు. ఆ తరువాత ‘బృహస్పతి సవనం’ అనే యజ్ఞం చేయడానికి ఉపక్రమించాడు. ఆ యజ్ఞాన్ని చూడడానికి మునులు, ప్రజాపతులు, దేవతలు, మహర్షులు సతీసమేతంగా వచ్చారు. వారంతా తమ దీవెనలిచ్చి, ఆయన చేసిన పూజలను అందుకున్నారు. ఇదంతా దక్షుడి కూతురు, ఈశ్వరుడి భార్య సతీదేవి దృష్టికి వచ్చింది. దంపతులు-దంపతులుగా దేవ, గంధర్వ, కిన్నర, కింపురుషులు ఆకాశమార్గాన అక్కడికి పోవడం చూసింది ఆమె. 

ఈ విషయాన్ని భర్తకు చెప్పి అక్కడకు తాము ఇద్దరం వెళ్దామని అన్నది సతీదేవి. తండ్రి, గురువు, స్నేహితుడు, ప్రభువు అయిన వారి గృహాలకు పిలవకుండానే సజ్జనులు వెళ్తారు కదా! అన్నది. సత్రయాగంలో జరిగిన విషయాన్ని గుర్తు చేస్తూ శివుడు, కుటిలులైన దుర్జనులున్న ఇంటికి బంధుత్వాన్ని పాటించి వెళ్లడం వినయ సంపన్నులకు అనుచితం అన్నాడు సతీదేవితో. ఇష్టమైన బంధువులు మనస్సుకు తగిలేట్లు దుర్భాషలాడితే అవి బాధ కలిగిస్తాయని కూడా అన్నాడు. ఆమె దక్షుడి ప్రియ పుత్రిక అయినప్పటికీ, తన భార్య అయిన కారణాన, ఆమె తండ్రి గౌరవాన్ని పొందలేదని చెప్పాడు. తన మాటలు అతిక్రమించి ఒకవేళ ఆమె అక్కడికి వెళ్లితే, ఆమెకు పరాభవం కలుగుతుందని హెచ్చరించాడు. 

భర్త ఇంత చెప్పినప్పటికీ, తండ్రిని చూడాలన్న కోరికతో సతీదేవి పుట్టింటికి వెళ్లింది. ఆమె వెంట వేలాది రుద్రుడి అనుచర గణం కూడా వెళ్లింది. నందీశ్వరుడు ముందు నడిచాడు. అంతా కలిసి యజ్ఞం జరిగే ప్రదేశం దిక్కుగా ప్రయాణించారు. యజ్ఞశాలను సమీపించింది సతీదేవి. ఆమెను అక్కడ తల్లి, తోబుట్టువులు తప్ప మిగిలిన వారెవ్వరూ పలకరించలేదు. తల్లి, పినతల్లి ఆమెను కౌగలించుకుని క్షేమ సమాచారాలు అడిగారు. తండ్రి పలకరించనందుకు మౌనంగా వుండిపోయిందామె. తండ్రి అనాదరణకు గురైన ఆమె బాధను చూసి, కోపంతో, భూత గణాలు ఆవేశపడ్డాయి. దక్షుడిని హతమారుస్తామంటూ లేచిన గణాలను సతీదేవి వారించింది. తన రోషాన్ని వ్యక్తం చేస్తూ, తండ్రి ఈశ్వరుడి పట్ల పాపబుద్ధితో దోషాన్ని ఆపాదించాడనీ, ఆయన లాంటి వారు మహాత్ములను నిందించడం ఆశ్చర్యం కాదనీ, బ్రహ్మాది దేవతలు ఆయన పాదపద్మాలను ఆశ్రయిస్తారనీ, దుష్టబుద్ధితో ఈశ్వరుడిని నిందించిన ఆయన కూతురునని అనిపించుకోవాలని లేదనీ, ఆయన వల్ల సంప్రాప్తించిన శరీరాన్ని విడిచి పరిశుద్ధురాలినవుతాననీ అన్నది. 

ఈ విధంగా మాట్లాడి యజ్ఞసభా మధ్యలో నిలబడి, శరీర త్యాగం చెయ్యాలని భావించి, దేహాన్ని విడిచి పెట్టాలనే ఆలోచనతో యోగాగ్నిని రగుల్కొలిపింది. యోగ సమాధిలో జన్మించిన అగ్నిలో ఆ క్షణమే దగ్ధమైపోయింది సతీదేవి. ఇది చూసిన రుద్రుడి అనుచరులు దక్షుడిని చంపడానికి పూనుకున్నారు. అప్పుడు అక్కడే వున్న భృగుమహర్షి హోమం చేసి, ఋభులనే వేలాది దేవతలను సృష్టించగా, వారు, రుద్ర గణాలను పారద్రోలారు. జరిగిన విషయమంతా వివరంగా శివుడికి చెప్పాడు నారదుడు. 

శివుడికి పట్టరాని కోపం వచ్చింది. జటాజూటం నుండి ఒక జడను పెరికి భూమ్మీద విసిరికొట్టాడు. అందులోనుండి లోక భయంకరుడైన వీరభద్రుడు రుద్రుడి ప్రతిబింబంలాగా ఉద్భవించాడు. తానేంచెయ్యాలో ఆజ్ఞాపించమని అడిగిన వీరభద్రుడిని, దక్షయజ్ఞాన్ని ధ్వంసం చేసి, దక్షుడిని సంహరించమని చెప్పాడు శివుడు. ఆయన యజ్ఞవాటికకు చేరుతుంటే, భయంకరమైన కారుచీకటి కమ్మింది. దూళి పుట్టింది. ప్రభంజనం వీచింది. అప్పుడు అక్కడున్న వారంతా దక్షుడితో సహా భయపడ్డారు. సతీదేవికి కీడుచేసిన దక్షుడి పాపకృత్యపు ఫలమే ఈ చీకటి అని అక్కడి స్త్రీలన్నారు. అనవసరంగా రుద్రుడికి కోపాన్ని కలిగించాడు దక్షుడని అన్నారు. అదే సమయంలో రుద్రుడి అనుచరగణం యజ్ఞవాటికను తారుమారు చేశారు. అంతా విధ్వంసం కలిగించారు. యజ్ఞ సదస్సులోని దేవతలను, ఋత్విక్కులను నానారకాలుగా బాధ పెట్టారు. భగుమహర్షి కళ్ళుపీకాడు నందీశ్వరుడు. భృగుమహర్షి మీసాలు పెరికాడు వీరభద్రుడు. అంతటితో ఆగకుండా, వీరభద్రుడు సాటిలేని మహాదర్పంతో చెలరేగి దక్షుడిని పడతోసి, కంఠాన్ని నులిమి, శిరస్సును తుంచి, మహాకోపంతో దక్షిణాగ్నిలో హోమం చేశాడు. ఇలా వీరభద్రుడు శివుడి ఆజ్ఞానుసారం దక్షయజ్ఞాన్ని ధ్వంసం చేసి కైలాసానికి వెళ్లిపోయాడు.

ఇదంతా దేవతలు బ్రహ్మదేవుడికి చెప్పి ఆయనకు మొరపెట్టుకున్నారు. వారు పరమేశ్వరుడి విషయంలో చేసిన తప్పును ఎత్తి చూపిస్తూ, బ్రహ్మదేవుడు, వారిని వెల్లి ఆ శివుడినే కలిసి, ప్రార్థించమని సలహా ఇచ్చాడు. బ్రహ్మ కూడా వాళ్లతో కలిసి వస్తాననన్నాడు. అలా, వారంతా కైలాసాన్ని దర్శించారు. అక్కడ వారు శత యోజనాల పొడవు, డబ్బైఅయిదు యోజనాల వెడల్పున్న ఒక వట వృక్షాన్ని చూశారు. అక్కడే ధర్భాసనం మీద కూర్చున్న ఈశ్వరుడిని చూశారు. బ్రహ్మాది దేవతలు ఆయన్ను చూడగానే, దక్షిణామూర్తి రూపుడైన ఆయన్ను స్తుతించారు. స్తుతించి ఇలా అన్నారు:

‘యజ్ఞభాగాన్ని పొందే అర్హతగల నీకు యజ్ఞాభగాన్ని సమర్పించక పోవడం వల్ల, నీవల్ల ధ్వంసం చేయబడి, అసంపూర్ణంగా మిగిలిపోయిన ఈ దక్షుడి యాగాన్ని మళ్లీ ఉద్ధరించి, దక్షుడిని పునఃజీవితుడిని చెయ్యాలని ప్రార్థన. భగుడికి నేత్రాలు, భృగుమహర్షికి మీసాలు, పూషుడికి దంతాలు ప్రసాదించు. అవయవాలు కోల్పోయిన దేవతలను అనుగ్రహించు. మిగిలిన యజ్ఞాన్ని పరిపూర్తి చేసి ఈ యాగాన్ని నీ యజ్ఞ భాగంగా స్వీకరించు’.

బ్రహ్మాది దేవతలు కోరిన విధంగానే శివుడు చేశాడు. ఆ తరువాత ఇంద్రాది దేవతలు, ఋషులు వెంటరాగా బ్రహ్మ దేవుడు రుద్రుడిని తీసుకుని దక్షయజ్ఞ వాటికకు వచ్చాడు. దక్షుడిని గోర్రెతల వాడిగా చేయడంతో, అతడు నిద్ర నుండి లేచినవాడిలాగా లేచి సంతోషించాడు. రుద్రుడిని ద్వేషించడం వల్ల కలిగిన పాపాల నుండి విముక్తి పొందాడు. అప్పుడు తన కూతురు సతీదేవి గుర్తుకు వచ్చింది. శివుడిని స్తుతించాడు. తనను క్షమించమని వేడుకున్నాడు. ఆ తరువాత యజ్ఞకార్యాన్ని నిర్వహించడానికి సిద్ధమయ్యాడు. యజ్ఞపరిసమాప్తి అవుతుంటే, సర్వేశ్వరుడైన శ్రీమన్నారాయణుడు ప్రసన్నుడయ్యాడు. అక్కడ ప్రత్యక్షమయ్యాడు. ఆయన్ను చూసి బ్రహ్మ, ఇంద్రుడు, శివుడు, దేవతలు, అగ్నిదేవుడు, గంధర్వులు, విద్యాధరులు, బ్రాహ్మణులు మొదలైనవారంతా భక్తితో నమస్కారం చేశారు. స్తోత్రం చేశారు. ఋత్విక్కులు స్తుతించారు. దక్షుడి భార్యైన ప్రసూతి రక్షించమని వేడుకుంది. లోకపాలకులు స్తుతించారు.     

ఇలా సమస్త జనులు హరిని కీర్తిస్తుంటే, రుద్రుడు ఆటంకపరచిన దక్షుడి యజ్ఞాన్ని శ్రీహరి పూర్తి చేశాడు. దక్షుడిని చూసి తాను తృప్తి చెందానని అన్నాడు. ఆ తరువాత దక్షుడు శ్రీహరిని పూజించాడు. యజ్ఞానికి అంగభూతమైన మరికొన్ని యాగాలను చేశాడు. దేవతలను, రుద్రుడిని పూజించాడు. ఆ తరువాత శ్రీమహావిష్ణువు, శివుడు తమ-తమ నివాసాలకు వెళ్లిపోయారు. 

దక్షుడి కుమార్తె సతీదేవి పూర్వదేహాన్ని వదిలి, హిమవంతుడి పుత్రికగా మేనకకు జన్మించి, ఈశ్వరుడిని వరించింది. ఇది దక్షుడి యాగాన్ని ధ్వంసం చేసిన రుద్రుడి చరిత్ర.          

(బమ్మెర పోతన శ్రీమహాభాగవతం, రామకృష్ణ మఠం ప్రచురణ ఆధారంగా)