WHY TELANGANA MODEL NEEDED FOR THE NATION : Vanam Jwala Narasimha Rao

 WHY TELANGANA MODEL NEEDED FOR THE NATION

Vanam Jwala Narasimha Rao

The Hans India (30-04-2023)

(George Bernard Shaw said, ‘Ordinary people adapt themselves to the world. The extra-ordinary person tries to adapt the world to him. Hence the progress and development of the world is through extra-ordinary people.’ KCR is one such person. His Out of Box thinking that moves away in diverging directions leading to novel ideas, solutions, and creativity, is the need of hour for a qualitative change and for realizing ‘Ab ki Baar Kisan Sarkar’. What the Centre could not do in terms of mapping the agriculture land, the Telangana State has done and shown the way. KCR is very critical of center which is recklessly determined on privatizing Public Sector Undertakings and handing over power plants to private companies, and declared that if privatization is their agenda, nationalization is BRS agenda. BRS if voted to power will withdraw all such controversial decisions besides implementing Telangana Model, he vowed-Hans India Editor’s Note)

The Proverb 'Nothing succeeds like success' - an American expression originated in France, in a book by Alexander Dumas, that signifies an ‘Initial success provides the resources and fosters the circumstances for further success’ - is probably hundred percent appropriate in the case of Bharat Rashtra Samithi President and Telangana Chief Minister K Chandrashekhar Rao. With the triumphs earlier and more such accomplishments in store in future, KCR, in his crusade to bring a qualitative change in the governance, in the third successive mammoth gathering, in Maharashtra, at Jabinda Grounds Aurangabad, on April 24, 2023, made it crystal clear that, BRS is not simply meant for one single election or day or community or religion or caste but belongs to all in its bid to fight for one and all. 

KCR enthused the farmers to ‘rise and roar like the lions they were’, and ensure the victory of the BRS in the forthcoming Zilla Parishad elections in Maharashtra. In addition, said KCR, that, farmers who have been merely going to the fields for agriculture, now should go to the Law-Making Bodies. He then raised his preferred slogan ‘Ab ki Baar Kisan Sarkar’ and the audience in large numbers echoed with him. KCR expressed the confidence that once BRS flag is hoisted in the ZP Elections, leaders who hitherto neglected farmers will come running to them. KCR cited the instance of his challenge in Nanded meeting earlier, resulting in Maharashtra government making a budgetary provision for Rythu Bandhu Type Scheme, though with reduced amount.

KCR said that the Maharashtra Government failed to provide essential facilities and goods to the people, despite no dearth of funds, due to sheer lack of will power, sincerity, and commitment. He expressed his displeasure that several towns in Maharashtra, including Aurangabad, receiving drinking water once a week only. ‘we provided treated drinking water through tap connections to every household in Telangana under Mission Bhagiratha ensuring that the water that rich people in Jubilee Hills and Banjara Hills drink is the same that reaches the Gond tribal in remote Adilabad district in the State’, said KCR. He said that this can be made possible even in Maharashtra too as in Telangana.

The planning with vision during the first Prime Minister Pandit Jawaharlal Nehru’s regime, was given way to petty politics forgetting priorities of the country, including doing away with the process of five-year planning said KCR. Such aimless actions need to be rectified said KCR. ‘Agar Ghee seedhi ungli se na nikle, to ungli tedi karni Padti Hai’ (Where straightforwardness has never a chance of working, crookedness flourishes)’ said KCR. ‘Almighty Allah ke Ghar Me Der Hai, Magar Andheri Nahi’ added KCR further. ‘Fanoos Banke Jiski Hifazat Hawa Kare, Woh Shamma kya Bujhe Jise Roshan Khuda kare’ (when the air itself becomes the shielding guard, how can a candle extinguish when it is lit by God) said KCR. Hence, ‘let us fight, and change the destiny of India from the pathetic situation’ declared KCR.

Brushing aside Narendra Modi’s theoretical slogans of ‘Digital India’ and ‘Made in India’ KCR questioned him why he failed to take-up digitalization of Land Records which is a major solution for all land related issues and cited the Telangana example which enables the entire land registration exercise to be completed in a matter of 15 minutes including handing over of title deeds to the concerned. KCR said what the Centre could not do in terms of mapping the agriculture land, the Telangana State has done and shown the way. KCR was very critical of center which is recklessly determined on privatizing Public Sector Undertakings and handing over power plants to private companies, and declared that if privatization is their agenda, nationalization is BRS agenda. BRS if voted to power will withdraw all such controversial decisions besides implementing Telangana Model said KCR.

The harsh reality that, rich becoming richer and poor becoming poorer in this country, needs to be reformed. ‘Our fate will not change till we, ourselves change’ KCR pointed out and mentioned how China, South Korea, Japan, Malaysia, and Singapore surged ahead, while India still remained where it was. KCR referred to Zimbabwe a smaller country than India, but saves water by constructing a major reservoir, whereas India could not do so.

Consequent to Aurangabad meeting, leaders and cadre in large numbers from Chandrapur, Gadchiroli, Yavatmal and other areas of Maharashtra joined BRS at Telangana Bhavan on April 26, 2023. Addressing them, KCR assured that, BRS would take up a ‘Bharat Parivartan Mission’, as part of which it would bring about a paradigm shift in the country’s water policy to ensure sufficient water for irrigation and drinking across the country at the earliest. KCR said that Water cannot be manufactured in any factory and India does not have to beg before Russia or the United States to address this perennial issue since there is a provision of abundance of water, rather double the water which is required, which eventually drains out into the seas due to the sheer negligence of the Central government. All the 83. 41 crore acres of land in the country should get irrigation water, asserted KCR.

During the course of his address KCR said that the BRS Party would constitute committees in all villages of the State from May 7 to June 7 and permanent offices of BRS would be set up in Nagpur and Aurangabad. A kisan rally with an expected massive gathering of 10 to 12 lakhs of people would also be organized in Maharashtra soon. Finally, KCR categorically mentioned, as he does time and again that, the BRS has not come to make a leader but it has come to bring a qualitative change in India, which is the need of the hour.

George Bernard Shaw said, ‘Ordinary people adapt themselves to the world. The extra-ordinary person tries to adapt the world to him. Hence the progress and development of the world is through extra-ordinary people’. These people are called successful people. Success is not a chance but a choice for successful people. For these extra-ordinary successful people, success is a daily routine, a way of life, and a custom. And KCR is one among these rare extra-ordinary successful people. His Out of Box thinking that moves away in diverging directions leading to novel ideas, solutions, and creativity, is the need of hour for a qualitative change and for realizing ‘Ab ki Baar Kisan Sarkar’.  

(The writer is Chief Public Relations Officer to Chief Minister, Telangana)

Frequent Transfer of Public Servants Impede Responsive Government : Vanam Jwala Narasimha Rao

 Frequent Transfer of Public Servants

Impede Responsive Government

Vanam Jwala Narasimha Rao

The Pioneer (30-04-2023)

On reading an interesting news item, prominently published in ‘The Pioneer’, Hyderabad Edition on April 25, 2023, that, 47 IAS officers are serving in same post for more than 3 years in Telangana State. The news item remarked that normally, IAS officers are shifted from their departments every three years, but in Telangana these many number of IAS officers have been holding the same post for more than three years. ‘The Pioneer’ claimed that it has analyzed the posting dates of IAS officers based on the data available on the TSGAD website. It further mentioned names of couple of seniors who have been working for more than 9 years, 8 years, 7 years etc. who included some retired officers.

This recapped the unique initiative in the area of Administrative Reforms in the country, way back in 1997, when IK Gujral was Prime Minister for a short duration, which included the aspect of stability of tenures to the government functionaries. An Action Plan with 9 points for Effective and Responsive Government was adopted in the Conference of Chief Ministers held on May 24, 1997, which among others included, improving the performance and integrity of the public service, streamlined and transparent transfer and promotion policy, and stability of tenures to the government functionaries or the public servants to sustain their morale.  

Well, 25 years have gone since the Action Plan was adopted on the eve of Golden Jubilee celebrations on completion of 50 years of Indian Independence. Now we have celebrated Azadi Ka Amrit Mahotsav on completing 75 years of Independence. What was the methodical and systematic follow-up of CM’s conference recommendation remains as a million-dolor question. Experts in administration have not debated and discussed it further as to whether frequent transfers are better or stability of tenure is better for good governance!!! This might be one reason for criticism like the one appeared in Pioneer, that, so many number of officers have a long standing in a particular post. There is every reason to argue ’for’ and ‘against’ to this. An argument ‘for’ presents reasons and evidence why something is true, whereas, an argument ‘against’ presents reason and evidence why something is not true.   

When the CM’s conference of 1997, was held I was an active observer of the process at that time, working at Dr MCR HRD Institute in Hyderabad, developing an UNDP Module on Reform Initiatives for training of public servants that was adopted all over the country, besides sending me for a trainers’ training program to Thames Valley University in United Kingdom in 2000. In addition, being one of the three members of the sub-group, constituted by the Core Group headed by the then Additional Secretary, Department of Administrative Reforms and Public Grievances, by NDA government in November 2001, I was actively associated with compiling, analyzing and evaluating the responses from state governments.

The deliberations of Conference of Chief Ministers presided over by the then Prime Minister, and attended by the then Union Home Minister, Finance Minister, Law Minister, and Minister of state for Personnel, Public Grievances and Pensions, Cabinet Secretary, Chief Secretaries of the States and Union Territories and senior officials in the Government of India discussed meticulously the Action Plan. In fact, the CM’s conference was preceded by an initiative through a National Debate on Effective and Responsive administration, at a conference of Chief Secretaries of all states and Union Territories, on November, 20, 1996, where it was agreed in principle, that immediate corrective steps must be taken to restore the faith of the people in the fairness, integrity, and responsiveness of the administration, which could rebuild the credibility of the Government.

In the CM’s meeting that followed the CS’s meeting, the Chief Ministers and Central Ministers attending the conference strongly endorsed the need for ensuring responsive, accountable, transparent and people friendly administration at all levels and agreed that necessary corrective steps must be taken to arrest the then (and may be now!) present drift in the management of public services. The conference resolved that the central and state governments would work together to concretize the Action Plan dealing with the theme of:  Accountable and citizen-friendly Government; Transparency and Right to Information and Improving the performance and integrity of the public service.

The conference noted that people-friendly and effective administration depends on cleansing of civil services at all levels, adherence to ethical standards, commitment to basic principles of the Constitution, and clear understanding of the relationship regulating the politicians and the civil servants. It was agreed that the politicization of the civil services would be curbed so as to minimize its impact not only on the morale and motivation of the services, but on the sustained flow of responsive services to the public and efficient execution of schemes.

            The conference appreciated the importance of encouraging and ensuring the commitment of the employees of public services to ethical standards and basic principles of constitution such as secularism, social justice, attention to the needs of weaker sections, rule of law, professionalism, and integrity. Towards this direction, it was recognized that frequent and arbitrary transfer of public servants affect the ability of the system to deliver services effectively to the people, and the implementation of poverty alleviation schemes. It was agreed that institutional arrangements should be evolved for enabling objectives and transparent decisions on postings, promotions, and transfers of officials, particularly those working in key areas to ensure stability of tenure and de-politicized postings at all levels. State Governments to implement a streamlined and transparent transfer and promotion policy so as to ensure stability of tenures to the government functionaries and to sustain their morale.

The conference recognized that, as the country completes 50 years of independence, and as the people are assailed by growing doubts about the accountability, effectiveness, and moral standards of administration, Central and State Governments should move together to justify the trust of faith of the people in the Government by taking up the implementation of the Action Plan endorsed by the conference in a time bound manner.

And hence, a considerably longer tenure to public servants including to IAS whether senior, junior or retired is probably more desirable than a short term. Frequent transfers not to speak of transfers on political grounds with favoritism, nepotism, adopting spoils system or patronage system, a practice in which some are favored by appointment to key government posts and others are ignored is not desirable. The very fact that umpteen number of unique, first of its kind, nowhere in the country etc. kind of development and welfare programs are implemented in Telangana during the past 9 years, making it a Telangana Model, speaks volumes about the efficacy of ensuring stability of tenures to government functionaries. (The writer is Chief Public Relations Officer to Chief Minister, Telangana)

ఉత్తమోత్తమ ఇతిహాసమైన శుక మహర్షి జన్మ వృత్తాంతం, ఆయన సిద్ధుడైన నేపధ్యం ..... ఆస్వాదన-117 : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 ఉత్తమోత్తమ ఇతిహాసమైన శుక మహర్షి జన్మ వృత్తాంతం,

ఆయన సిద్ధుడైన నేపధ్యం

ఆస్వాదన-117

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

సూర్యదినపత్రిక (24-04-2023)

శుకుడు వ్యాసమహర్షి పుత్రుడనే విషయం మినహా అతడి జన్మవృత్తాంతం కాని, చిన్నతనంలోనే అతడు మహానుభావుడైన విధానం కాని, సిద్ధుడైన నేపధ్యం కాని తనకు తెలియదని, అవన్నీ తనకు తెలుపవలసిందని ధర్మరాజు భీష్మ పితామహుడిని ప్రార్థించాడు. ధర్మరాజు ప్రశ్నకు సమాధానంగా ఆ వివరాలను తెలియచేశాడు భీష్ముడు ఈ విధంగా.

‘మేరుపర్వత సానువులలో కర్ణికారవనం ఉన్నది. అక్కడ పార్వతీ-పరమేశ్వరులు విహరిస్తుంటారు. అందులో వేదవ్యాసుడు కుమారుడి కొరకు తపస్సు చేశాడు. వ్యాసుడి తపస్సుకు శివుడు సంతోషించి ప్రత్యక్షమయ్యాడు. వరం కోరుకొమ్మని వ్యాసుడికి చెప్పాడు. పంచభూతాలతో సమానమైన శక్తి యుక్తులు కలిగిన పుత్రుడిని వరప్రసాదంగా అనుగ్రహించమని వ్యాసుడు శివుడిని వేడుకొన్నాడు. వ్యాసుడు కోరినట్లే దయామయుడైన శివుడు ఆయనకు కొడుకును వరంగా ప్రసాదించి అంతర్ధానమయ్యాడు’.    

‘వరం పొందిన వ్యాసుడు ఒకనాడు తన ఆశ్రమంలో అగ్నికార్యాలు నిర్వహించడం కోసం అరణిని (గుండ్రటి చెక్క మీద పుల్లతో మథించి అగ్నిని పుట్టిస్తారు. ఆ చెక్కను అరణి అంటారు) మథిస్తూ ఉండగా ఘృతాచి అనే అప్సరస కనపడింది. మహర్షికి ఆమెను చూసి కామప్రకోపం కలిగింది. దానిని గమనించిన అప్సరస భయపడి చిలకగా మారిపోయింది. వ్యాసుడు మనస్సు చిక్కబట్టుకొని అరణిని చిలకడం ప్రారంభించాడు. వ్యాసుడి మనస్సులో అప్సరస రూపమే నిలిచి పోయింది’. 

‘ఘృతాచిపై కలిగిన కామభావంవలన వ్యాసుడికి వీర్యస్ఖలనం అయి అరణిలోపడి ప్రకాశించింది. అయినప్పటికీ వ్యాసుడు నిర్వికార చిత్తంతో అరణి మథనం కొనసాగించాడు. అందులోనుండి తేజస్వి అయిన శుకుడు పుట్టాడు. రూపంలో ముమ్మూర్తులా ఆ పిల్లవాడు వ్యాసుడే. యజ్ఞకుండంలో ఆజ్యంపోస్తే అగ్ని ఎలా ప్రకాశిస్తుందో శుకుడు గొప్ప తేజస్సుతో అలాగే వెలిగిపోతున్నాడు. సరిగ్గా అప్పుడే గంగానది స్త్రీ రూపంలో వచ్చింది’.

‘ఆ బాలుడికి గంగాదేవి మంగళ స్నానం చేయించింది. ఆకాశంనుండి కృష్ణాజినం, దండం వచ్చి పడ్డాయి. పూలవాన కురిసింది. దేవ దుందుభులు మ్రోగాయి. ఇంద్రాది దేవతలు గౌరవంతో వచ్చారు. పార్వతీపరమేశ్వరులు శుకుడికి ఉపనయనం చేశారు. దేవేంద్రుడు తళతళలాడే కమండలం ఇచ్చాడు. దేవతలు దివ్యమైన వస్రాలు సమర్పించారు. శుకుడిది దివ్యమైన పుట్టుక. మునుపు వ్యాసుడు పుట్టగానే వేదాలు అతడిని పొందిన విధంగానే, ఇప్పుడు కూడా వేదశాస్త్రాలు శుకుడిని పొందాయి. శుకుడు బృహస్పతిని తన గురువుగా వరించాడు. బృహస్పతి చదివిస్తుంటే శుకుడు వేదాలు, వేదాంగాలు, సకల శాస్త్రాలు క్రమంగా అభ్యసించాడు. బ్రహ్మచర్య వ్రతదీక్షతో ఆ నియమాలు పాటిస్తూ గురువుగారి దగ్గరే వుండిపోయాడు. శుకుడు ఎల్లప్పుడూ తన తండ్రిని అనుసరిస్తూ వుండేవాడు. కుమారుడికి వ్యాసుడు సాంఖ్యయోగ శాస్త్రాలను బోధించి అహంకార-మమకారాలను విడిచిపెట్టే పద్ధతిలో అభివృద్ధి చేశాడు. దానితో శుకుడు విరాగయ్యాడు’.

‘మోక్షాన్ని ఇచ్చేది ఏదనే జిజ్ఞాస శుకుడిలో మొదలయింది. తండ్రిని మోక్షవిద్యను బోధించమని కోరాడు. తన కుమారుడు మోక్షాన్ని సందర్శించాలి అనే కోరికతో ఉన్నాడని వ్యాసుడు గమనించాడు. ఆయన జనకమహారాజును అడుగుమని, ఆయన మోక్ష ధర్మం ఉపదేశిస్తాడని చెప్పాడు. తండ్రి సూచనమేరకు శుకుడు కాలినడకతో మిథిలానగరానికి చేరాడు. మార్గమధ్యంలో అనేక పర్వతాలను, నదులను దాటాడు. పుణ్యతీర్థాలు దర్శించుకున్నాడు. జనక మహారాజు ప్రవేశద్వారం వద్ద సేవకులు శుకుడిని ఆపివేసిన తరువాత, జనకుడికి విషయం తెలిసి, మొదలు పురోహితుడిని పంపి, అ ఆతరువాత స్వయంగా ఆయనే వెళ్లి, లోపలికి తీసుకువచ్చి, ఆసనం మీద కూచోబెట్టాడు. శాంతచిత్తుడైన శుకుడు జనకుడి అభిమానాన్ని పొందాడు. ఆ రాజిచ్చిన సత్కారాలను నిరాసక్తతతో శుకుడు గ్రహించాడు. మరునాడు ఉదయం శుకుడు, బ్రాహ్మణుడు చేయతగినది ఏదని, ముక్తి దేనితో పొందవచ్చునని, జనకరాజును ప్రశ్నించాడు. జవాబుగా జనక మహారాజు ఇలా చెప్పాడు’.

‘బ్రాహ్మణుడు ముందు ఉపనయనం చేసుకొని, బ్రహ్మచర్యాశ్రమం స్వీకరించాలి. వేదాధ్యయనం చేయాలి. ఆ తరువాత వివాహం చేసుకొని గృహస్థాశ్రమంలోకి ప్రవేశించాలి. సంతానం పొందాలి. గృహస్థుడిగా చేయాల్సిన యజ్ఞయాగాదులు చేయాలి. ఆ తరువాత అరణ్యానికి వెళ్లి వానప్రస్థం స్వీకరించాలి. దాని తరువాత వైరాగ్యపూర్ణమైన మనఃప్రవృత్తితో పరమప్రశాంతిని పొంది సన్న్యాసాశ్రమాన్ని స్వీకరించాలి. లోక వినాశనం, కర్మసాంకర్యం జరగకుండా వుండడానికే బ్రహ్మచర్యాది నాలుగు ఆశ్రమాలను ఏర్పాటుచేసి మన పూర్వ మహర్షులు ఆశ్రమ ధర్మాలను దృఢంగా నడిపారు.    

‘బ్రహ్మజ్ఞానం పుట్టుకతో వచ్చినవాడు కాని, అభ్యాస వశంతో పొందినవాడు కానీ చతుర్విధాశ్రమాల వరుసలో ప్రయాణం చేసి చివరకు ముక్తి పొందుతాడు. పూర్వ జన్మ సంస్కారం వలన ముక్తి హేతువులు సిద్ధిస్తే బ్రహ్మచర్యంలోనే జీవన్ముక్తుడౌతాడు. జ్యోతిస్వరూపమైన పరతత్త్వం ప్రతి వ్యక్తికి ఆత్మలోనే ఉంటుంది. ఏకాగ్రత సాధించిన యోగి ఆ జ్యోతిని తనలోనే తాను దర్శించగలుగుతాడు. ఇతరులవలన తనకూ, తనవలన ఇతరులకు ఏ విధమైన భయమూ లేని నిర్భయస్థితి అలవడినప్పుడు ద్వంద్వాతీత స్థితిని పొంది పరమాత్మను సాధకుడు చూడగలుగుతాడు. జనకుడి మాటలు శుకుని అనుమానాలను తీర్చాయి. తిరుగు ప్రయాణం అయ్యాడు’.

‘శుకుడు ఉత్తర దిశగా బయల్దేరాడు. వాయు మార్గంలో పయనించి హిమవత్పర్వతంలోని వ్యాసాశ్రమానికి చేరాడు. శుకుడికంటే ముందే అక్కడికి వ్యాసుడు చేరుకున్నాడు. సుమంతు, వైశంపాయన, జైమిని, పైలుడు అనే నలుగురు శిష్యులకు వేదం నేర్పుతున్నాడు. తన కొడుకు తిరిగి రావడాన్ని వ్యాసుడు సంతోషించాడు. జనకుడితో తనకు జరిగిన సంభాషణను శుకుడు తండ్రికి వినిపించాడు. వ్యాసుడు తన కొడుకు శుకుడిని తన నలుగురు శిష్యులతో కలిపి మొత్తం అయిదుగురికి అధ్యాపనం చేస్తున్నాడు’.   

‘వేదప్రచారం కొరకు వ్యాసుడి ఆదేశానుసారం ఆయన నలుగురు శిష్యులు వివిధ ప్రదేశాలకు పోగా శుకుడూ, వ్యాసుడూ మాత్రమే ఆశ్రమంలో ఉంటున్నారు. ఒకనాడు నారదుడు వచ్చి తండ్రి కొడుకుల నడుమ వేదాధ్యయన వ్రతం నిరంతరంగా సాగాలని కోరాడు. వేదాధ్యయనం కొనసాగించడానికి, తన కొడుకైన శుకుడితో కలిసి ఉత్తమోత్తమమైన వేదాధ్యయనం తక్షణమే ప్రారంభించి, ముల్లోకాలను వేదధ్వనితో నింపి వేశాడు. ఇలా ఇద్దరూ వేదాధ్యయనం చేస్తుంటే ఒకనాడు భయంకరంగా పెనుగాలి వీచింది. వ్యాసుడు ఆరోజును అనధ్యయన దినంగా ప్రకటించాడు. ఆ పెనుగాలి ఎక్కడి నుండి వీస్తున్నదో కొడుక్కు విడమర్చి చెప్పాడు వ్యాసుడు. దేవతా విమానంలో విష్ణుమూర్తి, పితృదేవతల విమానంలో సూర్యుడు కిందికీ, మీదికీ ప్రయాణం చేయడం వల్ల ఆ పెనుగాలి ఏర్పడిందని, హిమాలయాలను కూడా కదలించేస్తుందా అన్నంతగా ఆ గాలి వుంటుందని అన్నాడు. అలాంటి సమయంలో వేదాధ్యయనం చేస్తే కీడు కలుగుతుందని ఆపుచేయాల్సి వచ్చిందని చెప్పాడు. కాసేపటికి సుడిగాలి సద్దు మణిగింది’.  

‘వ్యాసుడు స్నానానికి వెళ్ళినప్పుడు శుకుడు మానవుడికి హితమైనదేదని అడుగగా, నారదుడు ఆ వివరాలను చెప్పాడు. సత్యమే తపస్సు, జ్ఞానమే కన్ను, త్యాగమే సుఖం, రాగమే దుఃఖం. నరుడు మోక్షం కొరకు ప్రయత్నించకుండా సంసారబంధాలలో తగుల్కొంటే మరో జన్మలో కూడా ముక్తి సాధ్యం కాదు. కామక్రోదాలే ముక్తికి శత్రువులు. అహింస, ఇంద్రియ నిగ్రహం, నైరాశ్యం, ఆచపలత్వం అనే ఉత్తమగుణాలు వున్నవాడికి అంతరాత్మతత్త్వం తేటతెల్లమవుతుంది. బంధుమిత్రుల పట్ల వ్యామోహితుడైనవాడు ఊబిలో దిగబడిన ఏనుగువలె హింసకు గురి ఔతాడు. భోగలాలసుడు వలలో చిక్కుకొన్న మృగంవలె, చేపవలె గిలగిలలాడతాడు. అహింసను అలవరచుకొని అధర్మాన్ని వదలాలి. సంకల్పాలను త్యజించి ధర్మాన్ని వదలించుకొనాలి. బుద్ధిబలంతో సత్యాసత్యాలను తొలగించుకొనాలని నారదుడు చెప్పగా శుకుడు సూర్యుడి దయవలన యోగసిద్ధి పొందుతానని బయలుదేరాడు’.

‘వ్యాసుడు వారించినా ఆగక శుకుడు కైలాస పర్వతానికి వెళ్ళి సూర్యుడి అనుగ్రహాన్ని పొందాడు. తాను యోగసిద్ధిని పొందినట్లు నారదుడికి తెలిపి, గరుత్మంతుడివలె ఎగురుతూ ఆకాశమార్గాన బయలుదేరాడు. సిద్ధులూ, సాధ్యులూ, మహర్షులు ఆ యోగసిద్ధిని చూచి ఆశ్చర్యపోయారు. వ్యాసుడు పుత్రవ్యామోహంతో బయలుదేరాడు. శుకుడు మార్గమధ్యంలో ఉన్న మృగాలనూ, పక్షులనూ, పర్వతాలనూ, నదులనూ, కొలకులనూ, గుట్టలనూ, తీగలనూ చూచి “మా తండ్రి నా వెంట వస్తూ నా పేరుతో పిలుస్తూ ఉంటే మీరు 'ఓ' అని బదులు పలకాలి సుమా!” అనగానే అవి అందుకు అంగీకరించాయి. శుకుడు త్రిగుణాలను త్యజించి ఉత్తరంగా వెళ్ళుతుండగా ఒక మహాపర్వత శిఖరాలు రెండు అడ్డంగా ఉన్నా, వాటిని తన గమనవేగంతో భగ్నంచేస్తూ సాగిపోయాడు. దేవతలు అతడిపై పూలవాన కురిపించారు”.

‘శుకుడు గంగానదిపై తక్కువ ఎత్తులో పోతూ ఉండగా క్రింద ఉన్న గంగానదిలో అప్పరసలు దిగంబరంగా జలక్రీడలాడుతున్నారు. వారంతా శుకుడిని చూచారు. కాని, ఏ వికారమూ పొందలేదు. శంకించలేదు. సిగ్గుపడలేదు. ఎప్పటివలె జలక్రీడలు సాగించారు. ఆ సమయంలో వ్యాసుడు తన కుమారుడి వెనుక గొప్ప యోగవిద్యవలన లభించిన గమనాన్ని స్వీకరించి వెంటబడ్డాడు. అప్పటికి ఆ శుకుడు వాయుమార్గం దాటి పంచభూతాలకు అంతర్యామి అయ్యాడు. అప్పుడు వ్యాసుడు పిలిచేసరికి శుకుడికి తెలిసింది. అతడిప్పుడు సర్వభూతాత్మకుడుగా మారిపోయాడు. కాబట్టి రూపం కనపడదు. అయినా వ్యాసుడికి వినిపించేటట్లు 'ఓ' అనే ధ్వని ఆకాశమంతటా వ్యాపించి మారుమ్రోగేటట్లు చేశాడు. వ్యాసుడు ఆశ్చర్యపోయి తన కుమారుడి అనంతమైన మహిమను తెలిసికొన్నాడు’.

‘అదే పర్వతశిఖరంమీద వ్యాసుడు అట్లాగే నిలబడిపోయాడు. ఆ వ్యాసుడిని చూచి అప్సరసలు సిగ్గు ఎక్కువ కాగా అందరూ బట్టలు కట్టుకొన్నారు. దివ్యజ్ఞానం కలిగిన ఆ వ్యాసుడు, తన కుమారుడు అదే దారిలో వెళ్ళినప్పుడు వారికి శంక లేదన్న నిజాన్ని గ్రహించి, కుమారుడి విముక్త స్థితిని, తన ఆసక్త స్థితిని గ్రహించి కుమారుడి ఔన్నత్యానికి సంతోషించాడు. తన స్థితికి సిగ్గుపడ్డాడు. అట్లా దిగులు పడుతున్న వ్యాసుడి వద్దకు గంగాధరుడు వచ్చాడు. మునులూ, సిద్ధులూ, దేవతలూ ఆ దేవుడివెంట వచ్చారు. శంకరుడు తాను ముందు వ్యాసుడికి పంచభూత సమవీర్యుడిని కొడుకుగా అనుగ్రహించిన అంశాన్ని జ్ఞాపకం చేసి, విచారించవలసిన అవసరం లేదని ఓదార్చాడు. శుకుడి కీర్తి ప్రపంచం ఉన్నంతకాలం నిత్యంగా ఉంటుందని ప్రకటించాడు. వ్యాసుడు కోరితే శుకుడి నీడ అతడిని అనుసరిస్తుందని పేర్కొని, శివుడు అంతర్ధానమయ్యాడు’.

ఇది ఉత్తమోత్తమ ఇతిహాసమని, దీనిని చదివినవారికి, విన్నవారికి, దీర్ఘాయుర్దాయం లభిస్తుందని, సకల సంపదలు, యశస్సులు, అనేకమైన అభ్యుదయాలు కలుగుతాయని, చివరకు సద్గతులను, ఉత్తమలోకాలను ప్రసాదిస్తుందని ఫలశ్రుతిగా భీష్ముడు ధర్మరాజుకు చెప్పాడు.

కవిత్రయ విరచిత

శ్రీమదాంధ్ర మహాభారతం, శాంతిపర్వం, షష్టాశ్వాసం

(తిరుమల, తిరుపతి దేవస్థానాల ప్రచురణ)

 

 

అభివృద్ధీ ..... నీ పయనం ఎటు? : వనం జ్వాలా నరసింహారావు

 అభివృద్ధీ ..... నీ పయనం ఎటు?

వనం జ్వాలా నరసింహారావు

సాక్షిదినపత్రిక (23-04-2023)

ఏడు సంవత్సరాల క్రితం 87 ఏళ్ల వయసులో మరణించిన భవిష్యత్తు వాది ఆల్విన్ టాఫ్లర్ ‘ఫ్యూచర్ షాక్’ అనే పుస్తకాన్ని 1970లో రాశాడు. వేగవంతమైన మార్పు ప్రజలను పిచ్చిగా మార్చే ప్రపంచాన్ని ఊహించిన టాఫ్లర్ ఆలోచన ప్రతివారి నాడిని తాకింది. సామాజిక, సాంకేతిక మార్పుల వేగాన్ని తట్టుకోలేని సగటు వ్యక్తి అనుభవించే శారీరక, మానసిక, సామాజిక క్షోభకు ఈ పుస్తకం అద్దం పడుతుంది. టాఫ్లర్ మరో పుస్తకం, ‘ది థర్డ్ వేవ్ సొసైటీ' మార్పులను ప్రభావితం చేయడానికి, భవిష్యత్తులో నూతన సమాజాన్ని రూపొందించడానికి, జ్ఞానం-సాంకేతికత పాత్రను స్పష్టంగా తెలియచేస్తుంది. ఈ నేపధ్యంలో స్వానుభవాలు.               

ఇటీవల మా గ్రామానికి సమీపంలో వున్న మా శ్రీమతి పుట్టిల్లు గ్రామం వల్లభిలో జరిగిన వేణుగోపాలస్వామి దేవాలయం పునర్నిర్మాణం సందర్భంగా నిర్వహించిన శాంతి కళ్యాణానికి వెళ్లడం జరిగింది. అర్చకస్వామి వాసు కల్యాణం వేదోక్త మంత్రాలతో జరిపిస్తూ, ముహూర్త సమయంలో శిరస్సు మీద ‘జీలకర్ర, బెల్లం’ పెట్తున్న సమయంలో, వ్యాఖ్యానిస్తూ, తాను కొంతకాలం క్రితం ఒకచోట ఇలాగే కల్యాణం జరిపిస్తున్నప్పుడు, ఎవరో లేచి, ‘జీలకర్ర, బెల్లం’ బదులు ‘పిజ్జా, బర్గర్’ పెట్టకూడదా స్వామీ అని అడిగాడట! ఆశ్చర్యపోయిన అర్చక స్వామి ‘జీలకర్ర, బెల్లం’ పెట్టడంలోని అర్థాన్ని విడమర్చి చెప్పినా వాడి బుర్రకు ఎక్కలేదట. బహుశా కొంతకాలం పోతే ‘పిజ్జా, బర్గర్’ పెట్టే ప్రభుద్దులు కూడా బయల్దేరుతారేమో?

         75 సంవత్సరాల వయసులో, ముందూ వెనుకా ఐదు తరాల వాళ్లను చూసిన మాలాంటి వారికి అభివృద్ధి పేరుతో వివిధ రంగాలలో చోటుచేసుకుంటున్న కొన్ని మార్పులు గమనిస్తుంటే ఆశ్చర్యం సంగతి అటుంచి, ఏంచేయాలో పాలుపోని పరిస్థితి కలుగుతున్నది. చిన్నతనంలో సరైన రహదారి కూడా లేని రోజుల్లో కాలినడకన గ్రామాలలో తిరిగి, ప్రమాదాలు కలిగే అవకాశం వున్న ఎద్దుల బండ్లమీద ప్రయాణం చేసి, సైకిల్ తొక్కి, స్కూటర్ ఎక్కి, ప్రయివేట్ బస్సుల్లో అతికష్టంగా ప్రయాణం చేసి, అలా, అలా, లగ్జరీ బస్సులు, కార్లు, విమానాలు ఎక్కిన మార్పుకు అలవాటు, సర్దుబాటు కాగలిగాం కాని, కాలక్రమేణా పలు విషయాలలో తలెత్తుతున్న వింత పోకడలను తట్టుకోవడం కష్టంగా వున్నదనాలి.

         అన్నపూర్ణ లాంటి తెలుగు రాష్ట్రాలలో ఏ పట్టణంలో, ఏ హోటల్లో పోయినా కడుపునిండా తినే తెలుగువారి భోజనం దొరకదు. అన్నం, కూర, పప్పు, నెయ్యి, సాంబారు, రసం, గోధుమ పిండి రొట్టె, పూరీ లాంటి పదార్ధాలతో భోజనం పెట్టే హోటళ్లు మచ్చుకైనా కానరావు. పేరుకు అన్నీ ఫైవ్ స్టార్, త్రీ స్టార్ హోటళ్లు. బిరియానీ, పలావ్, జింజర్ రైస్, పన్నీర్, మైదా పిండో మరేదో దానితో చేసిన బటర్ నాన్, నాన్, రోటీ, కుల్చా లాంటివి తినాల్సిందే. లేదా పస్తు వుండాల్సిందే. పొద్దున్నే లేవగానే మంచి ఫిల్టర్ కాఫీ ఇచ్చే హోటళ్లు అసలే లేవు. ఇక ధరల విషయానికొస్తే ఆకాశాన్నే కాదు, ఆపైన ఇంకేదన్నా గ్రహం వుంటే దాన్ని తాకేలా వుంటాయి. మామూలు జనాభా వున్న పట్టణానికి వెళ్లి హోటల్ రూమ్ అద్దెకు తీసుకుంటే, పన్నులు కాకుండా వేలరూపాయల్లో వుంటుంది. ఫుడ్ తడవకు ఒక్కొక్క వ్యక్తికి కనీసం అధమపక్షం రు. 500 పైనే వుంటుంది. ఇక మద్యం అలవాటున్నవారు ఒక్క పెగ్ ఆర్డర్ చేస్తే జేబులు చిల్లులు పడాల్సిందే. వాటర్ బాటిల్ కాని షోడాలు కాని షాపుకన్న పదిరెట్లు వుంటాయి. ప్రతి షాపులో అమ్మే వస్తువుల మీద ఎమ్మార్పీ వుంటుంది కాని నక్షత్రాల హోటళ్ళలో అలాంటి నియంత్రణ, నిబంధన వుండనే వుండదు. ఇక సినిమా హాళ్లలో తినుబండారాల ధరలు చెప్పనలవి కాదు. ‘పేదరాసి పెద్దమ్మ’ సంస్కృతి రోజుల రుచికరమైన భోజనం, సత్రాల భోజనం, తరువాత కాలంనాటి ఉడిపి హోటళ్ళ భోజనాలు ఏమయ్యాయి?

         హోటెల్ రూమ్ లో సర్వీసుకు బాయ్ ని పిలిస్తే ఎక్కడకూడా తెలుగు వచ్చిన వాడు రాడు. వచ్చేవాడిది ఏభాష అనేది మనకు అర్థం కాదు. విదేశాల స్టైల్లో ఆలోచనలైతే వుంటాయి కాని సౌకర్యాలు మాత్రం అధ్వాన్నం. స్టైల్ గా టబ్ బాత్ వుంటుంది కాని దానికి అవసరమైనవేవీ పనిచేయవు. చూడడానికి అది అసహ్యంగా వుంటుంది. పోనీ మన అలవాటు ప్రకారం స్నానం చేద్దామంటే బకెట్, మగ్ ఇవ్వరు. వేడినీళ్లు ఎటువైపు నల్లా తిప్పితే వస్తాయో అడిగితే రూమ్ బాయ్ కి అర్థం కాదు. తెలిసినవాడు మరొకడు వుంటాడు. వాడిని పిలవాలి. ఇంకో దరిద్రం, రూమ్ కు వచ్చే ప్రతివాడూ ఎక్కడెక్కడో తిరగిన మట్టి తగిలిన బూట్లు వేసుకుని వస్తాడు. ఆ బూట్లతోనే మనగదిలో కులాసాగా విహరిస్తాడు. రూముల్లో వుండే ఏసీలు, టీవీలు ఒకపట్టాన పనిచేయవు. వాటి మెకానిక్ వేరే వుంటాడు. రూమ్ లో దిగినవారికి ఇవన్నీ సరిదిద్దేలా చేయించడానికి చాలా సమయం పడుతుంది. పెద్దపెద్ద హోటళ్లు వుంటాయి కాని, గదుల్లో దిగేవారి డ్రైవర్లు రాత్రిపూట వుండడానికి అందుబాటు ధరల్లో ఎలాంటి సౌకర్యం వుండదు. ఒకప్పుడు డ్రైవర్లు వేరు. ఇప్పుడు వారు కూడా స్వంత వూర్లో తమ ఇంట్లో సకల సౌకర్యాలు ఏర్పాటు చేసుకుంటున్నారు. వారిని పరాయి వూరికి వెళ్లినప్పుడు కార్లో పడుకోమనడం అన్యాయం. అట్లా అని చెప్పి తమతోపాటు వారికి కూడా ఖరీదైన గది ఖర్చు భరించలేము. హోటల్ నిర్మాణానికి అనుమతి ఇచ్చే ముందర వారికొరకు డార్మెట్రీ లాంటి ఏర్పాటు నిబంధన వుంటే మంచిదేమో!  

         ఇది ఒక ఉదాహరణ మాత్రమే. నిత్య జీవితంలో ఇలాంటివి ఎన్నో!!! డాక్టర్ దగ్గరికి పోతే పాతరోజుల్లాగా వంటి మీద చేయి వేసి, స్టెతస్కోప్ పెట్టి పరీక్ష చేసి, చూడడం గత చరిత్ర అయిపోయింది. గుడికి పోతే దేముడి దగ్గర కొబ్బరికాయ కొట్టనివ్వరు. తీర్థం ఒకచోట, ప్రసాదం ఇంకొక చోట ఇస్తారు. వివిధ రకాల సేవల పేరుమీద చార్జీలు వుంటాయి. మొదట్లో పెద్ద గుళ్లకే పరిమితమైన ఈ సంస్కృతి ఇప్పుడు గ్రామాలకు, చిన్నచిన్న దేవాలయాలకు కూడా పాకింది. అన్నింటికీ అనవసరమైన పరిమితులు.

ఇంటికి కావాల్సిన నెలవారీ సరుకులు ఒకప్పుడు హాయిగా దగ్గరలోని కోమటి కొట్టుకు పోయి, స్వచ్చమైన, కల్తీలేని వాటిని, కొట్టువాడి ముందర పరీక్షచేసి చూసుకుని, తూకం వేయించుకుని కొనుక్కునే వాళ్లం. ఇప్పుడు సంస్కృతి మారింది. పెద్దపెద్ద సూపర్ బజార్లలోకి పోయి, మనమే మనకు కావాల్సిన సామాన్లు వెతికి పట్టుకుని, ఒక బండిలో వేసుకుని తెచ్చుకోవాలి. అన్నీ పాక్ చేసి వుంటాయి. ఇన్ని గ్రాములు, ఇన్ని కేజీలు అని వుంటుంది వాటిమీద. నిజంగా అంత తూకం వుంటాయా? లేదా? సందేహమే! పైగా ఒక ఎక్ష్పైరీ డేట్ వేస్తారు. అందులో ఎంత కల్తీనో తెలుసుకునే మానిటరింగ్ మెకానిజం లేదనాలి. తెచ్చుకున్న తరువాత విప్పిచూస్తే కొన్నిట్లో పురుగులు వుంటాయి. ఇదేంది అని అడుగుతే పాకింగ్ చేసింది మేం కాదుకదా! అని జవాబు. ఇక మెడిసిన్స్ షాప్ కు పోతే మనకు కావాల్సింది ఒక ఐదారు టాబ్లెట్స్ అయినా వాడు మొత్తం స్ట్రిప్ కొనమంటాడు. అసలే మెడిసిన్స్ ధరలు చాలా ఎక్కువ. అదనంగా ఇలాంటి దోపిడీ. ఏ వస్తువు కొన్నా (ఫర్నీచర్ దగ్గర నుండి, ఎలెక్ట్రానిక్ పనిముట్ల వరకు) వాటికి రిపేర్ వస్తే, కొన్న చోట కాకుండా వేరే వర్క్ షాప్ కు వెళ్లాలి. వాళ్లకు ఫోన్ చెయ్యాలంటే, టోల్ ఫ్రీ అనే నెంబర్ కు చేయాలి. అది ఏ దేశంలో వుంటుందో తెలియదు. వాళ్లు ‘ఒకటి నొక్కు, రెండు నొక్కు...’ అంటూ డిస్కనెక్ట్ చేస్తారు. 

         అసలు చిన్న చిన్న దుకాణాల సంస్కృతి పూర్తిగా పోవడం చాలా దురదృష్టం. చిన్నతనంలో తెల్ల కాగితాలు, పెన్సిల్, సిరా బుడ్డి, పిప్పరమింట్లు, చాక్లెట్లు, నువ్వుల జీడీలు, బిస్కట్లు లాంటివి కొనుక్కోవడానికి అక్కడక్కడ చాలా చిన్నచిన్న దుకాణాలు వుండేవి. ఇప్పుడు చిన్న గుండు సూది కొనాలన్నా పెద్ద షాపుకు పోవాల్సిందే! అధిక ధరలు చెల్లించాల్సిందే. ఇంటి ముందుకు, తాజా కూరగాయలు తెచ్చి అమ్మే రోజులు పోయి కూరగాయల మార్కెట్లు వెలిసాయి. వాటిమీద బతికేవారు ఉపాధి కోల్పోయారు. రైతుబజారు వాన్లలో ఇంటి ముందుకు వచ్చే కూరలను నేలమీద పెట్టి అమ్ముతుంటారు.

         ఫామిలీ డాక్టర్ సంస్కృతి పోయింది, పరాయి ఊరుకు వెళ్లినప్పుడు బంధువుల ఇళ్లలో వుండే అలవాటు పోయింది, చక్కటి, చిక్కటి స్వచ్చమైన పాలను ఇంటి ముందర కొనుక్కునే ఆచారం పోయింది, ఇంటి వెనుక పెరుగు చిలికిన చల్ల కడుపు నిండా తాగే రోజులు పూర్తిగా పోయాయి. వేరు శనగపప్పుతో ఎవరికివారు శనగ నూనె చేయించుకుని ఏడాది పొడుగూతా వాడే అలవాటు పోయింది. నడక ప్రయాణం కనుమరుగైంది. కడుపు నిండా భోజనం తినే సంస్కృతి స్థానంలో పిజ్జా, బర్గర్స్ వచ్చాయి. స్వచ్చమైన వెన్న, నెయ్యి లభ్యమయ్యే ప్రదేశాలు మచ్చుకైనా లేవు. జొన్న చేలలో ఉప్పు, కారం కలుపుకున్న దోసకాయలు కాని వుస బియ్యం కాని తినే రోజులు ఇకరావేమో! చేలల్లో పెసరకాయలు వలుచుకు తినే అదృష్టం ఇక లేనట్టేనేమో. అన్నీ ఫాస్ట్ ఫుడ్సే. పెరుగు, నెయ్యి, పాలు, తేనె, కూరలు, నూనె, ఒకటేమిటి, అన్నీ పాక్ చేసిన (కల్తీ) ఆహారాలే!!! చివరకు సీజనల్ పండ్లు కూడా కల్తీనే! కాలుతీసి కాలు బయట పెట్టకుండా, కనీస వ్యాయాయమం లేకుండా, వంటికి చెమట పట్టకుండా, నిరంతరం ఏసీ గదుల్లో వుంటూ, అన్నీ ఇంటి ముంగిటకే!!! బాత్రూమ్ కూడా బెడ్రూమ్ కు అనుభంధమే!!! ఇలా రాసుకుంటూ పొతే ఎన్నో వున్నాయి. ఇలా ఎన్నో కోల్పోతున్నాం. ఇంకా ఎన్ని కోల్పోవాలో?

         అభివృద్ధీ నీ పయనం ఎటువైపు? అంటున్నారు ఆలోచనాపరులు!!! అర్థంపర్థం లేని నీ వేగంతో పరుగులెత్తాలా? వేగం తగ్గించి తలపట్టుకోవాలా? వేగవంతమైన మార్పు ప్రజలను పిచ్చిగా మార్చే ప్రపంచాన్ని ఊహించిన ఆల్విన్ టాఫ్లర్ ఆలోచన వాస్తవరూపం దాల్చిందనడంలో ఆశ్చర్యం లేదు!!!

Nation anxiously waiting for a true leader to helm it : Vanam Jwala Narasimha Rao

 Nation anxiously waiting for a true leader to helm it

Vanam Jwala Narasimha Rao

The Hans India (23-04-2023)

(People are waiting for a true leader and a party at the national level, BRS Chief and Telangana CM K Chandrashekhar Rao said and assured that the BRS would step in to safeguard India. Prakash Ambedkar, Dr BR Ambedkar’s grandson, and a former MP, said that, there is no national leader of stature in the country after Atal Bihari Vajpayee, and hinted at KCR filling the gap. He urged that KCR make an expeditious and active entry into national politics-Hans India Editor Comment)

Bharat Rashtra Samithi President and Telangana Chief Minister K Chandrashekar Rao on this year’s Dawat-e-Iftar organized by the State government as part of Ramzan Festival’s annual feature, at Lal Bahadur Stadium in Hyderabad, on April 12, 2023, said that, the BRS Party is all set to get an ‘overwhelming response’ from a cross section of people in Maharashtra, and also across the country, adding strength to his decision to lead the national politics to bring about a ‘qualitative change’ in Governance.

KCR’s steadfast commitment to lead the nation in the right direction and to fight for it relentlessly has been evidently exhibited in his announcement. Two days later, on April 14, 2023, unveiling 125 feet Ambedkar statue, in Hyderabad, which is now home to the world’s tallest statue of Ambedkar, KCR declared that, if that is how it is in Maharashtra now, tomorrow the same will happen in Uttar Pradesh, Bihar and west Bengal as well as in the rest of the country, and the next Union Government will be formed by the BRS. ‘Do not be shocked. The sparks been lit in Maharashtra, where my party is receiving an overwhelming response. Soon, BRS’ popularity will spread like wildfire across India’ said KCR.

Experienced Political Analysts all over the country, who heard him on National Media, are scientifically and curiously analyzing the foreseeing feature in KCR’s intention in his speeches on both occasions. Honestly, a good number of them, are voicing the view that, a profound change in the direction of a Right leader and Right party at center looks like inevitable.   

Reiterating that, the retrograde thinking of Prime Minister Narendra Modi led Government at the Centre, dragged the country in reverse several decades, in an emotion filled statement, KCR categorically declared that, he will fight till the last drop of his blood to save the country without compromising on its unity and integrity. He said that ‘we will die but the country remains immortal.’ And hence, the need for the right leader and right party to lead the nation as the country is anxiously waiting for the same and the BRS will move forward to safeguard India. ‘This means that people are waiting for a true leader and a party at the national level. Inshallah (God willing), we shall achieve success and save this country’ KCR said. According to KCR, that, though opposition parties and rivals might not digest this, one spark was enough to ignite a fire.

Comparing the progress of the newest state of Telangana with that of center, KCR referred to the GDP of the state and said that it would have been Rs 3 to Rs 4 lakh crore more than what it is now had the BJP followed the Telangana model of development. Among others the Telangana Development includes, State’s per capita income touching Rs 3.08 lakh, the per capita power consumption reaching 2,140 units and paddy cultivation accounting for a record 56.40 lakh acres. KCR promised that, he will work to transform India on the lines of Telangana.

Being confident and exuberant of triumphantly overcoming the sheer temporary phase of difficult time that the country is passing through, KCR underscored the need for unity of people for working towards finding solutions to issues. Like his fulfilling the dream of Statehood for Telangana, against all odds, one day, India will also be saved at any cost, come what may, emphatically declared KCR. ‘God willing, we will get several victories in the future. We will strive to save this country given any circumstances.’

KCR made it very clear that he wanted to save this country not with anger but with thought and democratic means. He however, cautioned the people against the evil designs of the BJP, notwithstanding the fact that, no one could destroy the Ganga-Jamuni Tehzeeb of the country because India is known for its communal harmony and this country belonged to everyone. ‘Those who try to change history will ultimately perish. Trust me, justice will ultimately prevail. “Allah Ke Ghar der Hai, Andher Nahi” meaning that Justice may be delayed, but not denied in God’s abode.’ Said KCR confidently.

Reiterating his unequivocal assurance more emphatically, enthusiastically, and explicitly, without mincing words, addressing an impressive gathering, and in the midst of a festive atmosphere, after unveiling the 125 feet Ambedkar Statue in Hyderabad, which was designed to be a naturalistic image of Ambedkar dressed in his trademark attire, holding a copy of the Constitution in his left hand and pointing to the way forward with the right hand, KCR declared that, undoubtedly, after the 2024 Parliament Elections, it will be ‘Our Rule’ in India. ‘It is not a statement of overconfidence, but that of self-confidence. It requires supreme confidence to make such a statement and it shall be a certainty. The BRS is going to form the government at the Centre. The next Government shall be ours, ours and ours’ asserted KCR.

Thus, exuding confidence of forming the Government at the Centre by the Bharat Rashtra Samithi KCR declared that, when once that happens, the Dalit Bandhu which had been extended to over 50,000 Dalit families in Telangana and another 1. 24 lakh Dalits likely to be benefitted by next year, would then be extended to 25 lakh families a year across the country. KCR further said that, ‘Political parties winning or losing an election is a general phenomenon, but people should win and their interests have to be protected’ and BRS is meant for it.

BRS Chief KCR also made it clear that the aspirations of Ambedkar, which are still very much relevant and which are yet to be fulfilled, BRS and people who follow its ideology, would take it as a committed responsibility to fulfil his dreams. All efforts would be made to streamline affairs in the country, following Ambedkar’s principles. He described the towering statue of Ambedkar, as ‘a revolution and a source of inspiration’ and as a motivation for future generations. Hailing Ambedkar as a universal person, KCR said ‘across the globe, his ideals are relevant for all oppressed people.’ Ambedkar was a political liberal who supported the values of liberty, equality, and fraternity, said KCR, and emphasized the importance of implementing an action plan to fulfil his vision and ideal of creating a society based on these values.

As a mark of high regard and reverence and to acknowledge the unparalleled service of Bharat Ratna Bhimrao Ramji Ambedkar, the Indian jurist, economist, social reformer, and political leader as well as the architect of Constitution of India, the Chief Minister and BRS President KCR, coinciding Ambedkar’s 132 birth anniversary, announced the institution of ‘Dr BR Ambedkar Award’, which would be conferred to eminent personalities in recognition of their services in different fields. ₹51 crore would be deposited for this purpose, and the Rs 3 crore interest caused through the deposit, would be made use of, for the annual award. KCR criticized that several governments were in power in the past, but did precious little for the empowerment of Dalit communities and the entire credit for their upliftment goes to BRS. 

Dr BR Ambedkar’s grandson, a former MP, Prakash Ambedkar, who was present at the statue unveiling program as a Special Chief Guest, making a statement, said that, there was no national leader of stature in the country after Atal Bihari Vajpayee, and hinted at Telangana Chief Minister K Chandrashekhar Rao, filling the gap and for that to make an expeditious and active entry into national politics. He also expressed the hope that, when this happens, CM KCR would replicate the Telangana Development Model across the nation. Prakash Ambedkar also advised to focus on the economic empowerment of people and to fight to establish human values in the country. Terming Dalit Bandhu as a revolutionary economic experiment in the country, he said, there would be a sea change in the lives of Dalits with it and KCR showed the way to the country.

Meanwhile, following the success of Nanded and Kandhar Loha public meetings BRS is totally geared up for yet another historic next public meeting on April 24, 2023 in Maharashtra in Aurangabad for which preparations are made on a large scale to accommodate a large and impressive gathering that is expected to attend. On the eve of this and also on almost every day, many political leaders of prominence are joining BRS in the presence of BRS Chief and Telangana CM KCR.

(The writer is Chief Public Relations Officer to Telangana Chief Minister KCR)