ఆంధ్ర
వాల్మీకి (వాసుదాస స్వామి)
రామాయణంలో ఛందః
ప్రయోగాలు
అయోధ్యా కాండ -3
వనం
జ్వాలా నరసింహారావు
శ్రీరాముడికి దశరథుడు జరిపించదల్చుకున్న
పట్టాభిషేకం గురించి తెలుసుకున్న కైకేయి ఆ ప్రయత్నాన్ని అడ్డుకుంటుంది. ఆమె కోరిన
వరాలకు పరితపించిన దశరథుడు కైకను దూషించాడు-శ్రీరాముడి గుణాలను వర్ణించాడు-కైకను
వేడుకున్నాడు. చివరకు న్యాయ నిష్ఠూరాలాడాడు. రాముడిని అడవులకు పంపి జీవించ
లేనన్నాడు. ఇలా కాదనుకొని మరొక్కసారి మెత్తని మాటలతో
వేడుకోవడాన్ని"తరలము" వృత్తంలో చక్కగా రాసారీవిధంగా:
తరలము:వనజలోచన ! కాననంబుల పాలుగాఁ గ సుతుండు నే
మనుటె కల్ల నిజంబు, సౌఖ్యము మాట
యేటికె చెప్పగా ?
మనితిఁ బో పని యేమి నీవు ? సు
మాళి నౌదునె ? విప్రియం
బును ఘటింపకు
నీదు కాళ్లకు మ్రొక్కెదన్ మరి మ్రొక్కెదన్ - 20
ఛందస్సు: న-భ-ర-స-జ-జ-గ గణాలు. పన్నెండో
స్థానంలో యతి.
తాత్పర్యం: (ముఖ ప్రీతిమాటగా "కమలముల వంటి కన్నుల
దానా-వనజలోచన" అని దశరథుడితో అనిపించాడు కవి). కోపం పట్టలేక తిట్టిన దశరథుడు, తిట్టడంవలన
కార్యసాధన కాదని భావించి, మెత్తటి మాటలతో చెప్తున్నాడు.
కమలాక్షీ ! నా కొడుకు అడవులకు పోతే, నేను జీవించడం అసత్యం.
అలాంటప్పుడు నీతో ఎలా సుఖపడతాను ? ఒకవేళ బతికినా, శోకంలో మునిగి వుండేవాడినేగాని, సంతోషంతో
వుండలేనుకదా ! అప్పుడు నీతో నాకేంపని ? కాబట్టి నాకు
అప్రియమైన పని చేయకు. నీ కాళ్లకు మొక్కుతాను-మరీ, మరీ
మొక్కుతాను.
No comments:
Post a Comment